رییس جمهور کرزی در برابر حملات روز چهارشنبه طالبان به ولایت فراه به شدت واکنش نشان داده و گفته است که این حملات "هر قدر که محکوم شود، کم است".
آقای کرزی در یک پیام صوتی پنج و نیم دقیقه‌ ای در محکومیت حمله روز چهارشنبه مهاجمان انتحاری به ساختمان دادگاه ولایت فراه گفته است:"هرگاه که ما برای تامین حاکمیت ملی و روی پا ایستادن خود گامی برمی داریم، طالبان کاری می کنند که زمینه هرج و مرج در کشور هموار شود و جنگ جاری در افغانستان دوام یابد."
رئیس جمهور در این پیام همچنین گفته است که توقف عملیات شبانه نیروهای خارجی در روستاهای افغانستان و آزادی "طالبان بی ‌گناه" از زندان ‌های زیر کنترول نیروهای خارجی، اقداماتی است که او برای توقف جنگ در افغانستان انجام داده است.
او تاکید کرده که در مقابل اینهمه، طالبان برای برآورده شدن اهداف خارجی‌ ها استفاده می شوند و این موضوع سبب بدبینی مردم نسبت به آزادی طالبان از زندان های افغانستان شده است.
رئیس جمهور افزود که طالبان به دستور خارجی ها مرتکب اعمالی می شوند که شعارهای این گروه را نفی می ‌کند.
به باور شماری از کارشناسان، این مواضع تازه آقای کرزی، نشانگر یک تغییر رویکرد مهم دولت در قبال طالبان است.
این کارشناسان باور دارند که رییس جمهور با این بیانات آشکارا بر این نکته مهم انگشت گذاشته است که آزادی زندانیان طالبان از زندان های کشور، با اعتراض و عدم موافقت مردم افغانستان مواجه است و این چیزی است که در کنار تداوم حملات خونین طالبان، نتیجه تلاش های او برای پایان جنگ را با مخاطره مواجه ساخته است.
با این وصف، شماری دیگر از کارشناسان، معتقدند که آقای کرزی در این پیام، به هیچ راهکار تازه ای در برخورد با طالبان اشاره نکرده و تنها آن را محکوم کرده است و طالبان را به دست ابزار خارجی ها قرار گرفتن، متهم کرده و هشدار داده است که این عملکردهای آنان، رسیدن به یک نقطه توافق برای پایان جنگ را دورتر و دشوارتر می سازد.
این تحلیلگران همچنین می گویند که آقای کرزی با "بی گناه" خواندن طالبانی که از زندان های افغانستان بدون محاکمه، مجازات و یا دست کم پیگرد قضایی، سعی کرده است؛ تا این رویکرد خود را توجیه کند و آن را معقول و مشروع جلوه دهد.
اما به نظر می رسد تغییر مهمی که در این پیام آقای کرزی در مقایسه با واکنش های مشابه وی در برابر دیگر حملات گروه طالبان در گذشته ایجاد شده، این است که این بار آقای کرزی با صراحت بی سابقه ای پذیرفته است که عامل اصلی این جنایات هولناک و ضد انسانی، طالبان هستند؛ نه آنانی که به نام طالبان فعالیت می کنند؛‌ تا این گروه را بدنام کنند.
آقای کرزی همچنین پذیرفته است که طالبان، نه یک گروه صرفاً افغانستانی؛ بلکه گروهی است که مستیقماً توسط "خارجی ها" اداره می شود، با خواست و اراده آنها به کار انداخته می شود و اهداف همان کشورها را در افغانستان تامین و برآورده می سازد؛ بنابراین، گام های آقای کرزی در راستای حاکمیت ملی و پایان جنگ، چیزی جز آب در هاون کوبیدن نیست.
با این حال، آقای کرزی هنوز یا نمی داند و یا اگر می داند نمی خواهد اذعان کند که منظور وی از "خارجی ها"یی که طالبان را ابزار دست خود قرار داده و از آن گروه در راستای امیال و اهداف خود در افغانستان استفاده های خونین می کنند کدام کشورها هستند.
با اینهمه ظرف هفته های اخیر، تنش ها میان افغانستان و پاکستان به شدت افزایش پیدا کرده است و در گذشته نیز دولت افغانستان همواره به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، پاکستان را به تامین مالی،‌ تسلیحاتی و لجستیکی نیروهای تروریستی متهم کرده است؛ این بار نیز به نظر می رسد هدف رییس جمهور از کشورهای خارجی، پاکستان باشد.
از سوی دیگر، او اخیراً طالبان را متهم کرد که با ادامه جنگ، بهانه حضور نیروهای خارجی را در کشور فراهم می کنند و همچنین گفت که رهبران آن گروه، پنهانی با امریکایی ها مذاکره می کنند؛ بنابراین شاید به صورت غیرمستقیم بتوان منظور او از "خارجی ها"یی که طالبان در خدمت آنها قرار دارند، امریکا را نیز در نظر آورد.
در هرحال، مشخص نیست که چرا رییس جمهور هنوز زمان را برای پرده برداشتن از نام و هویت این "خارجی ها" مناسب نمی بیند و همچنین روشن نیست که او چه زمانی می خواهد رویکرد خود در برابر طالبان را تغییر دهد.