به گزارش خبرگزاری ها، نهاد ریاست جمهوری افغانستان اعلام کرده است که رییس جمهور کرزی در آینده نزدیک به منظور افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر به آن کشور سفر خواهد کرد.
ایمل فیضی؛ سخنگوی ریاست جمهوری گفته است که رییس جمهور در جریان این سفر، افزون بر گفتگو در باره گشایش دفتر طالبان در شهر دوحه، چگونگی گسترش روابط دوجانبه را نیز با مقام های قطری به بحث خواهد گرفت.
آقای کرزی نزدیک به دو ماه پیش در نشست سه جانبه افغانستان، پاکستان و بریتانیا در لندن بر ایجاد دفتر طالبان در قطر توافق کرد.
پس از آن، رییس جمهور کرزی دستور داد؛ تا برای ایجاد این دفتر با مقام های قطر گفتگو شود و به همین منظور یک توافقنامه میان دو کشور به امضا برسد.
از آن زمان تاکنون، اما و اگرها در خصوص گشایش این دفتر و چگونگی کارکرد، صلاحیت و مسئولیت طالبانی که در آن مستقر خواهند شد همواره جریان داشته است.
از سوی دیگر، رییس جمهور کرزی اخیرا اظهارات تندی را علیه طالبان و امریکا ایراد کرد و دو طرف را متهم به گفتگوهای پنهانی در کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا و از جانب دیگر راه اندازی حمام خون و آزار مردم افغانستان کرد.
به باور کارشناسان این اظهارات اگر تاکتیکی و برپایه یک برنامه از پیش تعیین شده میان کرزی، امریکا و طالبان نبوده باشد، می تواند تاثیرات بسیار مخربی را بر روند صلح افغانستان و مواضع طالبان در این باره بگذارد؛ با این حال، واکنش امریکا و همچنین اظهار نظرهای توجیهی آقای کرزی پس از سخنرانی های تند وی در کابل و هلمند، این احتمال را بیش از هر زمان دیگری تقویت کرد که این اظهارات او ممکن است تاکتیکی و بر اساس برخی مصلحت های بزرگتر در پشت پرده انجام یافته باشد.
در هر حال، اکنون قرار بر آن است؛ تا آقای کرزی در سفری به قطر، دفتر سیاسی طالبان در دوحه را رسما افتتاح کند. دولت افغانستان بارها اعلام کرده است که روند صلح قطر، گام مهمی در راستای افغانی شدن جریان مذاکرات صلح و خروج ابتکار عمل این روند از دست کشورهای خارجی است. منظور از کشورهای خارجی در این میان، امریکاست که پیش از این طالبان، آن کشور را طرف اصلی گفتگوهای صلح عنوان کرده و گفتگو با دولت کابل را با این ادعا که دولتی دست نشانده است و صلاحیت گفتگو را ندارد مردود دانسته بودند.
با این وصف، طالبان تاکنون به اعلامیه ریاست جمهوری افغانستان مبنی بر تصمیم رییس جمهور به افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر واکنشی نشان نداده اند و مشخص نیست که آیا این تصمیم آقای کرزی با توافق و چراغ سبز طالبان نیز همراه است یا خیر.
در این میان اما یک نکته مهم دیگر نیز روند صلح قطر را حتی در صورت افتتاح دفتر طالبان در دوحه مورد تردید و در هاله ای از ابهام قرار می دهد و آن، نقش و سهم قدرت های منطقه ای و بین المللی در این روند است.
قطر کشوری است که در صدد است در کنار و چه بسا در برابر عربستان سعودی و ترکیه، نقش های بزرگتری در جهان اسلام ایفا کند؛ البته هرسه کشور یادشده در خدمت منافع کلان امریکا در این بخش از جهان قرار دارند؛ بنابراین باید مشخص گردد که در سناریوی صلح قطر چه نقشی به دوحه داده می شود و آیا این نقش نمی تواند سهمی که دیگر قدرت های منطقه ای مانند ترکیه، عربستان سعودی و پاکستان برای خود در بازی جنگ و صلح افغانستان قایل هستند را تحت الشعاع قرار دهد و یا با آن در تضاد قرار گیرد؟
از جانب دیگر آیا این تضاد منافع بازیگران بین المللی که از باب اتفاق هرکدام سهمی در سازمان دهی درونی و ساختاری طالبان نیز دارند نمی تواند این گروه را به بخش ها و دسته های مختلف هوادار صلح، مخالف صلح و در برابر آن، هوادار جنگ و مخالف جنگ تقسیم کند؟
اینها نگرانی هایی است که دولت افغانستان را حتی در صورت افتتاح دفتر قطر، با دشواری های سنگینی مواجه می سازد؛ بنابراین، مقام های دولت افغانستان با افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر نباید این امر را به مثابه "هدف" فرض کرده و ماموریت صلح را موفقیت آمیز و تمام شده قلمداد کنند. افتتاح دفتر قطر، تنها آغاز مسیری است که دولت طی چند سال اخیر در صدد کشاندن طالبان به آن بود و ادامه این روند، خود مساله دیگری است که نیازمند هوشیاری، تدبیر و مدیریت مستقلانه و مبتنی بر منافع و حاکمیت ملی است؛ تا مذاکراتی که قرار است به نام افغانستان انجام شود، به کام امریکا یا قطر یا عربستان یا ترکیه یا پاکستان تمام نشود.
ایمل فیضی؛ سخنگوی ریاست جمهوری گفته است که رییس جمهور در جریان این سفر، افزون بر گفتگو در باره گشایش دفتر طالبان در شهر دوحه، چگونگی گسترش روابط دوجانبه را نیز با مقام های قطری به بحث خواهد گرفت.
آقای کرزی نزدیک به دو ماه پیش در نشست سه جانبه افغانستان، پاکستان و بریتانیا در لندن بر ایجاد دفتر طالبان در قطر توافق کرد.
پس از آن، رییس جمهور کرزی دستور داد؛ تا برای ایجاد این دفتر با مقام های قطر گفتگو شود و به همین منظور یک توافقنامه میان دو کشور به امضا برسد.
از آن زمان تاکنون، اما و اگرها در خصوص گشایش این دفتر و چگونگی کارکرد، صلاحیت و مسئولیت طالبانی که در آن مستقر خواهند شد همواره جریان داشته است.
از سوی دیگر، رییس جمهور کرزی اخیرا اظهارات تندی را علیه طالبان و امریکا ایراد کرد و دو طرف را متهم به گفتگوهای پنهانی در کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا و از جانب دیگر راه اندازی حمام خون و آزار مردم افغانستان کرد.
به باور کارشناسان این اظهارات اگر تاکتیکی و برپایه یک برنامه از پیش تعیین شده میان کرزی، امریکا و طالبان نبوده باشد، می تواند تاثیرات بسیار مخربی را بر روند صلح افغانستان و مواضع طالبان در این باره بگذارد؛ با این حال، واکنش امریکا و همچنین اظهار نظرهای توجیهی آقای کرزی پس از سخنرانی های تند وی در کابل و هلمند، این احتمال را بیش از هر زمان دیگری تقویت کرد که این اظهارات او ممکن است تاکتیکی و بر اساس برخی مصلحت های بزرگتر در پشت پرده انجام یافته باشد.
در هر حال، اکنون قرار بر آن است؛ تا آقای کرزی در سفری به قطر، دفتر سیاسی طالبان در دوحه را رسما افتتاح کند. دولت افغانستان بارها اعلام کرده است که روند صلح قطر، گام مهمی در راستای افغانی شدن جریان مذاکرات صلح و خروج ابتکار عمل این روند از دست کشورهای خارجی است. منظور از کشورهای خارجی در این میان، امریکاست که پیش از این طالبان، آن کشور را طرف اصلی گفتگوهای صلح عنوان کرده و گفتگو با دولت کابل را با این ادعا که دولتی دست نشانده است و صلاحیت گفتگو را ندارد مردود دانسته بودند.
با این وصف، طالبان تاکنون به اعلامیه ریاست جمهوری افغانستان مبنی بر تصمیم رییس جمهور به افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر واکنشی نشان نداده اند و مشخص نیست که آیا این تصمیم آقای کرزی با توافق و چراغ سبز طالبان نیز همراه است یا خیر.
در این میان اما یک نکته مهم دیگر نیز روند صلح قطر را حتی در صورت افتتاح دفتر طالبان در دوحه مورد تردید و در هاله ای از ابهام قرار می دهد و آن، نقش و سهم قدرت های منطقه ای و بین المللی در این روند است.
قطر کشوری است که در صدد است در کنار و چه بسا در برابر عربستان سعودی و ترکیه، نقش های بزرگتری در جهان اسلام ایفا کند؛ البته هرسه کشور یادشده در خدمت منافع کلان امریکا در این بخش از جهان قرار دارند؛ بنابراین باید مشخص گردد که در سناریوی صلح قطر چه نقشی به دوحه داده می شود و آیا این نقش نمی تواند سهمی که دیگر قدرت های منطقه ای مانند ترکیه، عربستان سعودی و پاکستان برای خود در بازی جنگ و صلح افغانستان قایل هستند را تحت الشعاع قرار دهد و یا با آن در تضاد قرار گیرد؟
از جانب دیگر آیا این تضاد منافع بازیگران بین المللی که از باب اتفاق هرکدام سهمی در سازمان دهی درونی و ساختاری طالبان نیز دارند نمی تواند این گروه را به بخش ها و دسته های مختلف هوادار صلح، مخالف صلح و در برابر آن، هوادار جنگ و مخالف جنگ تقسیم کند؟
اینها نگرانی هایی است که دولت افغانستان را حتی در صورت افتتاح دفتر قطر، با دشواری های سنگینی مواجه می سازد؛ بنابراین، مقام های دولت افغانستان با افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر نباید این امر را به مثابه "هدف" فرض کرده و ماموریت صلح را موفقیت آمیز و تمام شده قلمداد کنند. افتتاح دفتر قطر، تنها آغاز مسیری است که دولت طی چند سال اخیر در صدد کشاندن طالبان به آن بود و ادامه این روند، خود مساله دیگری است که نیازمند هوشیاری، تدبیر و مدیریت مستقلانه و مبتنی بر منافع و حاکمیت ملی است؛ تا مذاکراتی که قرار است به نام افغانستان انجام شود، به کام امریکا یا قطر یا عربستان یا ترکیه یا پاکستان تمام نشود.
