سیدعبدالله نایاب/ در ایام ماه محرم قرار داریم. ماهی که سراسر درس و فداکاری و عزت و عشق است. ماه محرم و صفر برای بشری که همواره تشنهی حقیقت و جرعهنوش وحدانیت بوده، یک مکتب است. عاشورا حادثهای است که در سال ۶۱ اتفاق افتاد، اما از قبل و بعد خود جدا نیست، و ریشهی عمیق و معناداری در دل تاریخ و حواث پیشین و تحولات اجتماعی و سیاسی مسلمانان مخصوصا بعثت نبی مکرم اسلام دارد.
عاشورا از دیروز در فکر و عمل مسلمانان و در بسیاری از موارد غیرمسلمانان تا امروز گسترش یافته و تا قیامت ادامه خواهد یافت و میرود تا بشریت از روح حماسی، مبارزاتی، تربیتی و معنوی عاشورا و محرم بهره ببرند و غنامندی نهضت عاشورا هر روز در گسترهی گیتی به پهنای دل میلیونها انسان عاشق و دلباخته خط حسینی بارور شده و شاهد رویشهای تازه میباشیم.
اما برای اینکه درسها و پیامهای این نهضت خدایی را درست درک و از چشمهسار زلال مفید آن بهره ببریم باید به سه مسئله توجه نمائیم.
اول آنکه سخنان و خطبههای راهگشا و زیبای امام حسین علیهالسلام و یارانش را با دقت مرور کنیم و با دید بصیرتی برای تبیین آن همت بگماریم.
دوم اینکه عملکرد و رفتار و سیرهی عملی سیدالشهدا علیهالسلام و یاران شهید و خاندان پاکش را در مسیر مدینه تا مکه و کربلا و باالعکس با ژرفنگری و دقت تمام بررسی کنیم و سرلوحه عملکرد خود قرار دهیم.
مرحله سوم اینکه متون و منابع تاریخی و دینی مربوط به عاشورا و محرم مورد کنکاش و مداقه قرار بگیرد تا از عبرتهای تاریخ درس درست گرفته باشیم.
تاریخ پربار محرم و عاشورا که بهار تبلیغ برای امر به معروف و نهی از منکر و تجسم و تبلور از پیامهای ارزشمند و با مفاهیم بلند است، باید آن را در دل و جان بسپاریم و برای جهانیان ترجمه و تبیین کنیم و آنها را ملاک عمل و سرمشق زندگی خود و نسلهای آینده بسازیم.
تاریخ برای ما و بخصوص جوامع اسلامی گواه این است که بدون ارزیابی تحلیلی و شناخت و تدوین پیامها و درسها و عبرتها همواره بیم آن میرود که ما در یک میدان معرکه از کنار رخدادها و حوادث و عناصر آن بدون پند گرفتن و بدون عبرتگیری بگذریم و حوادث تلخ تکرار شود و شاهد فاجعه و حوادث تاریخی همچون عاشورا و کربلا باشیم.
انسانی که میخواهد مکتبی زندگی کند باید برای یکایک رفتارهای فردی و اجتماعی، عبادی و سیاسیاش برنامهای جامع و هوشمندانه تدبیر کند تا در دل تاریخ و حوادث گم نشود و فردای روز بدون درس گرفتن از پیامهای عاشورا با پیامد حوادث آخرالزمانی مواجه نشود و تکرار کربلا رخ ندهد.
تاثیرگذاری عاشورا در شناخت و تبیین پیامها و درسهای آن است و از این رهگذر بیش از چگونگی حادثه باید چرایی آن را اندیشید و درک کرد تا با استفاده از نقاط مشترک تاریخ و حوادث در همگونسازی پهنه تاریخی سرگذشت گذشتگان را عبرتآموزتر بسازیم.
ادامه دارد ...