آقای مجاهد گفته‌است: «در ۲۰ سال گذشته افغان‌ها از همین ناحیه متضرر شده‌اند و کدام خاطره خوبی از آن ندارند.»
 او افزوده که «امارت اسلامی» در بخش‎های دیپلماتیک و تجارتی خواهان روابط خوب و قابل اعتماد با کشورها‌ است.
 این در حالی ‌است که جو بایدن؛ رییس‌ جمهوری امریکا در یک نامه رسمی به رؤسای مجالس نمایندگان و سنای امریکا گفته‌است که قصد دارد موقعیت افغانستان به عنوان «متحد اصلی امریکا در خارج از ناتو» را لغو کند.
 این عنوان در دوران حکومت اوباما در سال ۱۳۹۱ به افغانستان اعطا شده‌بود.
 این موقعیت از سوی امریکا به کشورهایی داده می‌شود که دارای روابط استراتژیک کاری با ایالات متحده اند؛ اما عضو ناتو نیستند.
 پاسخ ذبیح الله مجاهد به تصمیم جو بایدن، قاطع، صریح، محکم، گزنده و کوبنده بود؛ زیرا این تصمیم نشانگر تایید رسمی رستگاری و استقلال افغانستان از سلطه استعماری امریکا است و نشان می دهد که امریکا سیطره و نفوذ و هژمونی خود بر کشور ما را به طور کامل از دست داده و این سلطه به طرزی بازگشت ناپذیر نابود شده است.
 با این حال، همانگونه که در واکنش سخنگوی «امارت اسلامی» نیز مورد تصریح قرار گرفته است، در طول ۲۰ سال گذشته، همین عنوان، یکی از عوامل اصلی جنایت های فاجعه باری بود که امریکا در افغانستان مرتکب می شد و مردم افغانستان به شیوه هایی وحشیانه، قربانی آن می شدند.
 بر این اساس، عنوان «بزرگترین متحد خارج از ناتوی امریکا» هیچ سودی برای افغانستان نداشت. کشور ما هرگز از این رهگذر به رشد و توسعه و امنیت و پیشرفت و آزادی و آبادانی دست نیافت؛ بلکه بالعکس، با سلطه لجام گسیخته قوای اشغالگر، ابعاد جنایات و فجایع ناشی از اشغال و تجاوز خارجی، روز به روز تشدید و تعمیق می شد؛ جنایات و فجایعی که مردم بی دفاع، قربانی اصلی آن بودند؛ بدون آنکه آمران و عاملان آن در برابر قانون و عدالت پاسخگو قرار بگیرند و محاکمه شوند.
 در این میان، البته تردیدی نیست که اعضای یک حکومت فاسد و مزدور و دست نشانده از مواهب روابط «راهبردی» افغانستان با امریکا، سود سرشاری کسب کردند؛ همان وطن فروشان دوتابعیتی که تا زمانی که با دخالت ها و حمایت های پیدا و پنهان سفارتخانه ها و نیروهای نظامی غربی، ارگ قدرت را اشغال کرده بودند، عامدانه و آگاهانه، جنایت های عمدی نظامیان امریکایی در حق مردم افغانستان را توجیه می کردند یا نادیده می گرفتند و زمانی هم که به دستور امریکا به مردم خویش خیانت کردند و کشور را فروختند و به طور بزدلانه ای به کشورهای منطقه و غرب پناهنده شدند، از پول نان و جان مردم افغانستان، در شهرهای بزرگ امریکا و انگلیس و امارت و ترکیه و... خانه های چندین میلیون دالری خریدند و بی شرمانه به زندگی اعیانی ناشی از فساد و تاراج بیت المال و مزدوری برای بیگانگان پرداختند.
 اما برای عموم مردم افغانستان، عنوان «متحد اصلی خارج از ناتوی امریکا» هیچ سودی جز تباهی نداشت؛ زیرا امریکا از این منظر، واجد تعبیر پارادوکسیکال «متحد متخاصم» بود؛ کشوری که به نام اتحاد استراتژيک با افغانستان، عملا با آن دشمنی می ورزید، کشور را به کام جنگ های بزرگ کشاند، مردم را فقیر و تهیدست و گرسنه نگه داشت، هیچ کاری حیاتی برای زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی کشور انجام نداد، فساد سیاسی را به اوج خود رساند، فاشیزم و قوم گرایی را نهادینه کرد، به نتایج انتخابات دست برد و عناصر دست نشانده خود را به قدرت رساند و در نهایت نیز کشور را در میانه فقر و فاجعه و فساد و فروپاشی به حال خود رها کرد و گریخت.
 با این حساب، آیا به راستی عنوان «متحد اصلی خارج از ناتوی امریکا» برای افغانستان جز تباهی و سیاهی و فقر و فاجعه در طول ۲۰ سال گذشته، پیامد دیگری داشته است؟ فسخ و لغو این عنوان، چه زیانی به مردم افغانستان وارد می کند؟ و چرا باید دولت مستقر از این تصمیم بایدن، نگرانی داشته باشد؟ تصمیمی که تاییدی دیگر بر پذیرش استقلال کامل افغانستان از سیطره استعماری امریکا و ناتو به حساب می آید.