خبرگزاری صدای افغان(آوا) - نگاه روز: در یک «نظام اسلامی» هرگز رفتارهای غیراسلامی و به ویژه اهانت به مقدسات مردم پذیرفتنی نیست. این دستور صریح و اکید پیامبر رحمت(ص) است که در جنگ ها باید جان و مال مردم محفوظ باشد. این دستور حتی بر کافران نیز جریان دارد و نافذ است. این در حالی است که مردم بلخاب همگی مسلمان هستند و از نیروهای دولتی انتظار دارند با آنان در شعاع شریعت اسلام و دستورات انسان ساز این دین آسمانی رفتار کنند.

در پی نشر کلیپ پخش موسیقی در یک مسجد ولسوالی بلخاب از سوی نیروهای طالبان، باشندگان این ولسوالی از نیروهای «امارت اسلامی» می خواهند به مقدسات احترام بگذارند.
 
باشندگان ولسوالی بلخاب در واکنش به کلیپ نشرشده از حضور نیروهای دولتی و نشر موسیقی در یک مسجد مربوط به این ولسوالی، به خبرنگار آوا گفتند: نیروهای «امارت اسلامی» وارد مسجد و منبر عمومی منطقه دهنه ولسوالی بلخاب شده و در مسجد موسیقی نشر کرده اند.
 
آنان افزودند که نیروهای «امارت اسلامی» نباید به مقدسات مردم اهانت کنند و باید مسئولان جلو فعالیت های جاهلانه سربازان شان را بگیرند.
 
باشندگان ولسوالی بلخاب تصریح کردند که اینگونه رفتارهای نظامیان «امارت اسلامی» به امنیت و ثبات کشور صدمه وارد می کند و باید جلو آنان گرفته شود.
 
به گفته آنان، نیروهای «امارت اسلامی» در مساجد، منابر و شماری از خانه هایی که مالکان شان به کوه ها آواره شده اند پایگاه نظامی ساخته اند.
 
تاکنون هیچیک از رهبران و سخنگویان مرکزی و محلی «امارت اسلامی» درباره تصاویر و ادعاهای تکان دهنده منتشرشده در بلخاب، توضیح نداده اند. با این حال، انتظار می رود آنها به زودی در این باره توضیح دهند؛ توضیحی که از یکسو انتظارات ملت مسلمان را برآورده کند و احساسات مخدوش شده اسلامی آنان را فرونشاند و از جانب دیگر به پیگرد قضایی و شرعی عاملان و آمران این رویدادهای موهن و زننده بیانجامد.
 
نباید فراموش کرد که در یک «نظام اسلامی» هرگز رفتارهای غیراسلامی و به ویژه اهانت به مقدسات مردم پذیرفتنی نیست. این دستور صریح و اکید پیامبر رحمت(ص) است که در جنگ ها باید جان و مال مردم محفوظ باشد. این دستور حتی بر کافران نیز جریان دارد و نافذ است. این در حالی است که مردم بلخاب همگی مسلمان هستند و از نیروهای دولتی انتظار دارند با آنان در شعاع شریعت اسلام و دستورات انسان ساز این دین آسمانی رفتار کنند.
 
پخش موسیقی در مسجد، رفتاری آشکارا وقیح و اهانت آمیز است که ارتکاب آن از سوی سربازان منسوب به یک «نظام اسلامی»‌ قابل قبول نیست و هرگز نباید رخ می داد. راه جلوگیری از تکرار این گونه رفتارها نیز این است که عوامل آن در شعاع شریعت، محاکمه شوند و در قبال مردم افغانستان و حاکم مسلمان، پاسخگو قرار بگیرند.
 
نمی توان انکار کرد که در پی این رویداد و نیز ادعاهای دیگر مبنی بر تصاحب اموال مردم مسلمان بلخاب که قربانی اصلی جنگ اخیر بوده اند، احساسات عموم امت مسلمان افغانستان جریحه دار شده و پرسش هایی جدی درباره عملکرد نیروهای فاتح به میان آمده است. انتظار می رود که حاکمان کنونی کشور با مسئولیت پذیری اسلامی به وظایف شرعی خود در این زمینه عمل کنند و اجازه ندهند که اعمال و رفتارهای چند نظامی دون پایه، کل تصویر یک نظام را کدر و تیره کند و بر نگرش و برداشت مردم از نظام، تاثیر منفی بگذارد.
 
در صورتی که با این مورد و موارد مشابه در گذشته و آینده، برخورد جدی و مستقیم صورت بگیرد، باور مردم به برقراری یک نظام واقعا اسلامی در کشور، تقویت می شود و حمایت همگانی از نظام، گسترش خواهد یافت.
 
اما اگر آنچه با مساجد، مردم، غیرنظامیان و ساکنان بومی بلخاب صورت گرفته به سادگی نادیده گرفته شود، این می تواند به گمانه زنی های منفی درباره شیوع و رواج یک قاعده عام در میان سربازان دولتی دامن می زند که بهای هرگونه گردنکشی و ستیزه با دولت و نظام را باید مردم بی دفاع عادی و غیرنظامی بپردازند و با بدترین شیوه های اهانت بار با آنان رفتار شود.
 
مساله دیگر، وضعیت غم انگیز آوارگان جنگ بلخاب است. تصاویر و گزارش های منتشرشده در این باره نشان می دهد که هزاران نفر هنوزهم در کوه های بلخاب و بامیان در شرایط بسیار اسفبار زندگی می کنند، به آب و غذا و دارو و سرپناه دسترسی ندارند. زنان، مردان کهنسال و کودکان خردسال در وضعیتی به مراتب بدتر قرار دارند و نیازمند رسیدگی های آنی و فوری هستند.
 
دولت «امارت اسلامی»‌ باید امکان بازگشت سریع آنان به خانه و زندگی شان را فراهم کند، به مردم، مصونیت عملی بدهد که هیچ تهدیدی متوجه آنان نیست و مانعی در مسیر بازگشت شان به خانه وجود ندارد. در غیر آن صورت، خطر وقوع یک بحران انسانی، جدی است و مسئولیت آن بی تردید، متوجه کسانی خواهد بود که جنگ اخیر در بلخاب را برده و بر سرنوشت مردم، مسلط هستند.
 
سازمان های امدارسان نیز باید به کمک نیازمندان و آوارگان بشتابند و به این ترتیب، به مسئولیت انسانی خود برای پیشگیری از وقوع یک فاجعه تمام عیار، عمل کنند.
 
انتظار می رود که سازمان های بین المللی، کشورهای همسایه و منطقه و فعالان داخلی و خارجی، برای پایان دادن به درد و رنج مردم بلخاب، دست به کار شوند و زمینه عادی سازی زندگی را با پایان جنگ در این منطقه فراهم سازند. این اما بدون حمایت و همراهی دولت های مرکزی و محلی، ممکن نیست و انتظار می رود که با مردم در شعاع دستورات و احکام اسلام و شریعت رفتار شود و به زودی مالکیت مردم مسلمان و بی پناه بلخاب بر خانه و زندگی و زمین و مسجد و مکتب شان به آنان بازگردانده شود و بستر ایجاد یک زندگی امن و آرام و صلح آمیز در منطقه فراهم گردد.