خبرگزاری صدای افغان(آوا) - نگاه روز: روز اسلامی دختر، بهانه خوبی است تا یکبار دیگر از مقام و کرامت شایسته زنان و دختران مسلمان افغانستان، یاد کنیم و به دلیل محرومیت ها و مظلومیت هایی که تاریخ مردسالارانه این سرزمین بر آنان تحمیل کرده، در کنار آنان بایستیم و به آنها امید ببخشیم.

سالروز میلاد حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به عنوان روز دختر نام گذاری شده است؛ روزی که از آن در شماری از کشورهای اسلامی از جمله افغانستان تجلیل به عمل می آید و خانواده های مسلمان به همین بهانه از دختران ستایش می کنند، به آنان هدیه می دهند و از کرامت انسانی و اسلامی شان پاسداشت به عمل می آورند.
 
امسال نیز بسیاری از مردم افغانستان به ویژه در شبکه های اجتماعی از این روز تجلیل کرده و به همین مناسبت، تلاش کرده اند تا با برپایی جشن ها و اهدای جوایز، دختران شان را شاد کنند. با این حال، این رویداد اسلامی امسال در فضایی متفاوت از سال های قبل برگزار می شود؛ زیرا با وجود خروج نیروهای اشغالگر و پیروزی «امارت اسلامی»‌ که با شعار شریعت، سکان هدایت کشور را به دست گرفته، میلیون ها دختر در سراسر کشور از درس و تحصیل و آموزش و کار محروم شده اند. مکاتب دخترانه به استثنای ولایت بلخ به روی همه دختران بالاتر از صنف ششم بسته است و «امارت اسلامی» با وجود تاکید مکرر بر این نکته بسیار مهم که هرگز مخالف آموزش دختران نیست؛ بلکه در نظر دارد تا زمینه های سالم اسلامی و شرعی این امر را فراهم کند، تاکنون موفق نشده به رویای کوچک میلیون ها دختر مسلمان افغانستان برای رفتن به مکتب، فراگیری دانش و آشنایی با علوم اسلامی و بشری، جامه عمل بپوشاند و سرنوشت آنان را در مسیر نور و روشنی و شکوفایی قرار دهد.
 
هیچ تردیدی وجود ندارد که این امر، سرنوشت میلیون ها دختر مسلمان افغانستان را تحت تاثیر قرار داده است. آنها بدون شک نسبت به آینده، ناامید و نگران اند و با در نظرداشت محدودیت های سختگیرانه ای که درباره حجاب و کار و آموزش زنان و دختران وضع شده و هر روز نیز تشدید و توسعه پیدا می کند، شماری قابل توجه از دختران، شاید تصور کنند که همه چیزشان را از دست داده اند، رویاهای شان برای یک آینده درخشان، رنگ باخته و زندگی شان دستخوش دگرگونی های منفی و ناامیدکننده شده است.
 
با این حال، روز اسلامی دختر، بهانه خوبی است تا یکبار دیگر از مقام و کرامت شایسته زنان و دختران مسلمان افغانستان، یاد کنیم و به دلیل محرومیت ها و مظلومیت هایی که تاریخ مردسالارانه این سرزمین بر آنان تحمیل کرده، در کنار آنان بایستیم و به آنها امید ببخشیم.
 
تردیدی وجود ندارد که این روزگاران تلخ و تیره و دشوار به سرعت خواهد گذشت و روزهای شادی و شکوفایی و نشاط و رشد و رفاه برای همه اقشار و طیف های این سرزمین رنج دیده به ویژه زنان و دختران فراخواهد رسید.
 
آینده روشن است و این چیزی است که هیچکس نمی تواند آن را تغییر دهد؛ زیرا نسلی مبارز، زحمتکش، پرتلاش، روشن نگر و امیدمند آن را می نویسد و می آفریند؛ نسلی از دختران و پسران جوان مسلمان که با تعهد واقعی و صادقانه و راسخ و راستین به اصول شریعت و الزامات بدیهی زندگی در جامعه ای اسلامی و پیروی از قوانین یک نظام مبتنی بر «اسلام» و «شریعت»، مسیر هرچند دشوارگذار رشد و ترقی و تعالی و پیشرفت و پیروزی را تا فتح آخرین چکاد مفاخر علمی و فنی خواهد پیمود و به این ترتیب، راه رهایی سرزمین خویش از جنگ و جهل و جنون و جنایت را نشان خواهد داد.
 
از «امارت اسلامی» هم انتظار می رود که به تحصیل و تدریس زنان و دختران در شعاع شریعت و در ظل و ذیل آرام و ایمن نظام اسلامی، به مثابه فرصتی برای رشد و رهایی و شکوه و شکوفایی افغانستان و افتخار و اقتدار و استحکام و استقرار اسلام نگاه کند و هرچه سریع تر بسترهای لازم برای تحصیل و آموزش دختران مسلمان افغانستان در همه مقاطع تحصیلی در سراسر کشور را فراهم سازد؛ زیرا هیچ شکی نیست که محرومیت میلیون ها دختر از درس و تحصیل و ترقی و تعالی علمی، صدمات بازگشت ناپذیر و غیرقابل جبرانی بر جامعه علمی کشور وارد می کند و به افراط گرایان، دگم اندیشان، دشمنان پیشرفت و ترقی افغانستان و عوامل جهل و جمود، امکان می دهد تا با تحمیل خوانش های افراطی و انحرافی از اصول شریعت و نقض دستور صریح نبی اکرم(ص) درباره وجوب فراگیری علم بر زن و مرد مسلمان، هم اسلام و افغانستان را بدنام و تضعیف کنند و هم میلیون ها فرزند برومند و استعدادهای ناب و شکوفا ناشده این سرزمین را ناامید و نابود سازند.