سید عیسی حسینی مزاری/ سالروز شهادت امام حسن عسکری علیه السلام را در حالی به سوگ می نشینیم که پیروان او چون خودشان همواره در غم و رنجند، نه فقط به خاطر مشکلات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی که در حقیقت ریشه اصلی مصایب در آنها نهفته است، اما سالهاست که پیر و جوان و زن و مرد خودرا با سرنیزه و تیر کین دشمنان غدار، مظلومانه از دست می دهند، بدون اینکه بزرگان آنان نه طرحی، نه اقدامی و نه شجاعت و جسارتی برای دفاع از جان و مال و ناموس آنان داشته باشند و فقط دوچشمی نگاه می کنند و در نهایت با یک عرض تسلیت کار را تمام کرده، جلو گرگ های درنده را باز گذاشته، تا بار دیگر نوبت بخشی دیگری از هموطنان مان برای تکه پاره شدن و به عزا نشستن خانواده های شان برسند.
 
خدایا از بزرگی و سنگینی سالروز عزای امام برحق تو حسن عسکری علیه السلام به تو شکایت می بریم و به فرزند برومندش امام زمان(عج) تسلیت می گوییم، اما خدای من! تورا به جان پیامبران الهی و امامان معصومت به ویژه پنج تن آل عبا و مادر مظلومه این خاندان حضرت زهرا(س) و شهدای این مجموعه به ویژه امام حسین و آل و اولادش و اصحاب گرامش سوگندت می دهیم؛ اولا در ظهور حضرت حجت بن الحسن العسکری علیهماالسلام تعجیل عنایت کن و سپس برای مسلمانان به ویژه مردم افغانستان بیداری و آگاهی عنایت نموده تا راه را از چاه تشخیص داده، دوست را از دشمن بشناسند و با قرار گرفتن در جبهه حق و مقابله با باطل زمینه ظهور آن حضرت را فراهم کرده، شرایط برقراری حکومت مهدوی را مهیا نمایند.