سیدعیسی حسینی مزاری/۲۶ سرطان سالروز کودتای سردار محمد داود علیه حکومت شاهی است. حرکتی که در تاریخ افغانستان سنت سیئه شد و پس از آن کودتای دیگری در ۷ ثور ۱۳۵۷ شمسی رخ داد که طی آن سردار داود و خانواده اش قتل عام و حکومت جمهوری سرنگون گردید و این روند ادامه ای شد به شکل گیری غده های چرکین خلق و پرچم در بستر حکومت ظاهرشاهی و داوودخانی تا شرایطِ فراهم شدنِ سیاه روزی و نگون بختی مردم افغانستان را بیش از پیش فراهم کند و تاریخ را به گونه ای رقم بزند که تاهنوز که هنوز است پیامد آن کودتا دمار از روزگار کشور و مردم افغانستان در می آورد، اما دوروز قبل از این تاریخ یعنی ۲۴ سرطان، مناسبت دیگری هم است که اگر تمرکز و توجهی به آن صورت بگیرد، از یکسو چهره و روش استبداد که یکی از وجوه متمایز حکومتهای شاهی، جمهوری و کمونیستی بود، شناخته می شود که با استفاده از هرشیوه و وسیله ای خودرا بر سرنوشت کشور و اتباع آن تحمیل کردند و از سوی دیگر راه و روش مبارزه با استبداد پیشگان تاریخ فراگرفته می شود.
آری این مناسبت، سالروز شهادت علامه شهید سیداسماعیل بلخی(ره) است. با دقت به سخنان شهید بلخی دو مهم یاد شده به دست می آید؛ یعنی هم چهره استبداد و زوایای گوناگونِ عملکرد آن قابل فهم است و هم راه های مبارزه و برخورد با مستبدان و تَشَکُّلات خُرد و بزرگ و حکومتی و غیر آن توضیح داده شده و هم مسیر برقراری قسط و عدل و رسیدن به استقرار و استحکام حاکمیتِ مستضعفان، تشریح و تبیین گردیده است و قطعا دستیابی به این دوجهتِ ارائه گردیده در گفتار و رفتار شهید بلخی، نیاز به شناخت دقیق از شخصیت این شهید و دوران زندگی پرفراز و نشیب ایشان است.
ولی متاسفانه تاکنون در باره شخصیت این شهید به نسبت برجستگی و شاخص بودن او کار درخوری صورت نگرفته، نه از طریق ارائه نوشتار مناسب و نه از راه برگزاری اجلاس ها و نشستهای گوناگون و نه از مسیر بیان ویژه گی های او در قالب هنر و ادبیات تا بدینترتیب نسل معاصر تصویر روشنی از شهید بلخی می داشت و نسل های بعدی نیز در پرتو این روشنایی راهی به سوی رشد و تعالی می یافتند.
این در حالی است که نه قبل از زمان حیات شهید بلخی و نه بعد از آن تا کنون فردی، متناسب با وزنه او در افغانستان پا به عرصه حیات نگذاشته است، به ویژه شهید بلخی تنها شخصیت افغانستانی بود که در تاریخ کشور با تشکیل حزب ارشاد، فراملیتی، فرا قومی و فرامذهبی عمل کرد و در تشکیلات متبوعه او از هر قوم، هر زبان و هر مذهب عضویت و مسئولیت بالا و برجسته ای داشتند.
شهید بلخی شخصیت عالمی بود آنهم از علمای مُبَرَّز و برجسته حوزه علمیه، اما نه عالم صِرفا واعظ و منبری و شعر ساز و شعر گوی حرفه ای، بلکه عالمی بود عامل، آنهم نه فقط در حوزه علمی و فقهی بلکه در صحنه های فکری، فرهنگی و اجتماعی حضور فعال و چشمگیر داشت و به عنوان چراغ راه هموطنان خدمت می کرد و اشعارش سراسر حماسه بود و شور انگیز و جهت دهنده.
شهید بلخی عالم مبارز بود و برای رسیدن به هدف که هدایتگری نسل هم عصر خود و نسل های بعدی بود و وجوه استبداد و شیوه های برخورد با آن را معرفی می کرد، تن به فنا داد.
این قلم در صدد معرفی شهید بلخی نیست، چون این وجیزه ظرفیت آن را ندارد، بلکه به دنبال تاکید به این مطلب است که؛ مطالعه دقیق زندگی سراسر درس شهید بلخی و رنگ گرفتن از او و نهادینه کردن خصوصیات بارز و برجسته او در وجود خویش، می تواند خلاء یک الگوی موفق را پرکند.
امروزه هر عالم و دانشمند مبارزی اگر علاقه دارد کاری انجام دهد و وظیفه ای به فرجام برساند و با مستبدان عصرحاضر با هر شکل و لباسی مبارزه کند و زمینه برقراری عدالت اجتماعی را فراهم نماید، باید نیم نگاهی به شخصیت شهید بلخی انداخته، ضمن کمک گرفتن از روح پرفتوح او، درس های به جامانده از آن شهید در سخنرانی ها و اشعارش را به کار ببندد و الگو و سرمشق عمل خویش قرار دهد.
از این رو بهانه سالگرد او فرصت مناسبی برای معرفی هرچند اندک شهید بلخی برای نسل فعلی و آینده است. اگرچه اکنون در فضای حقیقی نمی شود طرح و برنامه ای اجرا کرد، اما فضای مجازی ظرفیتی دارد تا به مراتب گسترده تر از فضای حقیقی، کاری برای شهید بلخی کرد، البته نه برای او، بلکه با مدد گرفتن از خُلق و خُوی و خصوصیات بارز او، کار برای خود و دیگران باید کرد.
بنابراین از عموم کاربران فضای مجازی تقاضا مندم هرکسی درخور توان و ظرفیت خود حول محور شهید بلخی قدم بگذارد و قلم بزند و بیان کند.
روز ۲۳ و ۲۴ سرطان را اختصاص دهیم به نام و یاد شهید بلخی و فضای مجازی و به ویژه شبکه های اجتماعی را مزین کنیم با عکس و تصویر و صدا و متن این شهید والا مقام و هرکسی هرمقداری، اگر گوشه ی هرچند کوچکی از زندگی مبارزاتی شهید بلخی را باز و بیان کند، کار مناسبی در شرایط موجود انجام داده است.
آری این مناسبت، سالروز شهادت علامه شهید سیداسماعیل بلخی(ره) است. با دقت به سخنان شهید بلخی دو مهم یاد شده به دست می آید؛ یعنی هم چهره استبداد و زوایای گوناگونِ عملکرد آن قابل فهم است و هم راه های مبارزه و برخورد با مستبدان و تَشَکُّلات خُرد و بزرگ و حکومتی و غیر آن توضیح داده شده و هم مسیر برقراری قسط و عدل و رسیدن به استقرار و استحکام حاکمیتِ مستضعفان، تشریح و تبیین گردیده است و قطعا دستیابی به این دوجهتِ ارائه گردیده در گفتار و رفتار شهید بلخی، نیاز به شناخت دقیق از شخصیت این شهید و دوران زندگی پرفراز و نشیب ایشان است.
ولی متاسفانه تاکنون در باره شخصیت این شهید به نسبت برجستگی و شاخص بودن او کار درخوری صورت نگرفته، نه از طریق ارائه نوشتار مناسب و نه از راه برگزاری اجلاس ها و نشستهای گوناگون و نه از مسیر بیان ویژه گی های او در قالب هنر و ادبیات تا بدینترتیب نسل معاصر تصویر روشنی از شهید بلخی می داشت و نسل های بعدی نیز در پرتو این روشنایی راهی به سوی رشد و تعالی می یافتند.
این در حالی است که نه قبل از زمان حیات شهید بلخی و نه بعد از آن تا کنون فردی، متناسب با وزنه او در افغانستان پا به عرصه حیات نگذاشته است، به ویژه شهید بلخی تنها شخصیت افغانستانی بود که در تاریخ کشور با تشکیل حزب ارشاد، فراملیتی، فرا قومی و فرامذهبی عمل کرد و در تشکیلات متبوعه او از هر قوم، هر زبان و هر مذهب عضویت و مسئولیت بالا و برجسته ای داشتند.
شهید بلخی شخصیت عالمی بود آنهم از علمای مُبَرَّز و برجسته حوزه علمیه، اما نه عالم صِرفا واعظ و منبری و شعر ساز و شعر گوی حرفه ای، بلکه عالمی بود عامل، آنهم نه فقط در حوزه علمی و فقهی بلکه در صحنه های فکری، فرهنگی و اجتماعی حضور فعال و چشمگیر داشت و به عنوان چراغ راه هموطنان خدمت می کرد و اشعارش سراسر حماسه بود و شور انگیز و جهت دهنده.
شهید بلخی عالم مبارز بود و برای رسیدن به هدف که هدایتگری نسل هم عصر خود و نسل های بعدی بود و وجوه استبداد و شیوه های برخورد با آن را معرفی می کرد، تن به فنا داد.
این قلم در صدد معرفی شهید بلخی نیست، چون این وجیزه ظرفیت آن را ندارد، بلکه به دنبال تاکید به این مطلب است که؛ مطالعه دقیق زندگی سراسر درس شهید بلخی و رنگ گرفتن از او و نهادینه کردن خصوصیات بارز و برجسته او در وجود خویش، می تواند خلاء یک الگوی موفق را پرکند.
امروزه هر عالم و دانشمند مبارزی اگر علاقه دارد کاری انجام دهد و وظیفه ای به فرجام برساند و با مستبدان عصرحاضر با هر شکل و لباسی مبارزه کند و زمینه برقراری عدالت اجتماعی را فراهم نماید، باید نیم نگاهی به شخصیت شهید بلخی انداخته، ضمن کمک گرفتن از روح پرفتوح او، درس های به جامانده از آن شهید در سخنرانی ها و اشعارش را به کار ببندد و الگو و سرمشق عمل خویش قرار دهد.
از این رو بهانه سالگرد او فرصت مناسبی برای معرفی هرچند اندک شهید بلخی برای نسل فعلی و آینده است. اگرچه اکنون در فضای حقیقی نمی شود طرح و برنامه ای اجرا کرد، اما فضای مجازی ظرفیتی دارد تا به مراتب گسترده تر از فضای حقیقی، کاری برای شهید بلخی کرد، البته نه برای او، بلکه با مدد گرفتن از خُلق و خُوی و خصوصیات بارز او، کار برای خود و دیگران باید کرد.
بنابراین از عموم کاربران فضای مجازی تقاضا مندم هرکسی درخور توان و ظرفیت خود حول محور شهید بلخی قدم بگذارد و قلم بزند و بیان کند.
روز ۲۳ و ۲۴ سرطان را اختصاص دهیم به نام و یاد شهید بلخی و فضای مجازی و به ویژه شبکه های اجتماعی را مزین کنیم با عکس و تصویر و صدا و متن این شهید والا مقام و هرکسی هرمقداری، اگر گوشه ی هرچند کوچکی از زندگی مبارزاتی شهید بلخی را باز و بیان کند، کار مناسبی در شرایط موجود انجام داده است.