غلام‌رضا سادات/ در جهان معاصر و حداقل در چند دهه گذشته با وجود شعارها و ادعاهای برابری انسانی و حقوق بشری، اما بازهم در گوشه گوشه جهان شاهد تبعیض و رفتار غیرانسانی و نژادپرستانه از جانب دولت‌ها و گروه‌ها بوده‌ایم. از این میان در امریکا و از آوان تأسیس این کشور، در حالی که سران حاکمیتی همواره مدعی حقوق بشری و انسانی بوده‌اند، اما در واقعیت امر تبعیض و تفکیک نژادی، اعمال قانون دوگانگی و رفتار غیرانسانی آن‌ها با اقلیت‌ها همواره دردناک و فاجعه‌آفرین بوده است.
سفید پوستان اروپایی که امروزه حاکمیت سیاسی امریکا را در دست دارند، با قتل و کشتار سرخ‌پوستان بومی در زمان استعمار، سرزمین‌های امریکا را تصرف کردند. آن‌ها بعد از فراغت از کشتار سرخ‌پوستان، رو به بردگی‌کشی و تجارت سیاه‌پوستان آفریقایی‌تبار آوردند و تراژدی غیرانسانی را خلق کردند که سال‌ها ادامه داشته و دارد.
از زمان تأسیس امریکا توسط جورج واشنگتن و دسته او و ادامه حیات سیاسی امریکا در قالب قانون اساسی مدون، تا همین شش دهه قبل و با تمام ادعای بالا و بلند حقوق بشری و حقوق انسانی، روند تجارت برده و تبعیض نژادی علیه غیرسفیدپوستان آشکارا جریان داشت. اعتراض مارتین لوتر کینگ و سیاه‌پوستان بین سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۴ هرچند سیاه‌پوستان را از حقوق شهروندی، حق رأی و برابری انسانی که محروم بودند، برخوردار کرد، اما هنوز رفتار نژادپرستانه علیه سیاه‌پوستان متوقف نشده و جریان دارد.
مارتین لوتر با اعتراض مدنی و پرهیز از خشونت توانست به تبعیض و بردگی سیاه‌پوستان در تاریخ 300 ساله امریکا نقطه پایان بگذارد، اما خود با وجود مدنیت‌خواهی و اعتراض مسالمت‌آمیز، قربانی عدالت شد و بعد از سخنرانی معروفش که من "رویایی در سر دارم"، ناجوان‌مردانه و به خاطر تبعیض نژادی ترور شد.
حالا شش دهه بعد از پیروزی مدنی سیاه‌پوستان و برابری که در قانون به آن‌ها داده و در نظر گرفته شده، اما دوباره روز به روز تبعیض نژادی در امریکا که مدعی بلند حقوق بشری است، در حال اوج‌گیری و بروز و فاجعه‌آفرینی است. قتل‌های هدفمند سیاه‌پوستان طی سال‌های اخیر از جانب پولیس و دسته‌های تندرو، گویای عمق تراژدی در امریکا است.
امروز به وضوح مشاهده می‌شود که سیاه پوستان و رنگین پوستان با توجه به سیاست نژادپرستانه ترامپ و تیم حاکمه امریکا در سخت‌ترین شرایط تبعیض نژادی قرار دارند. این درحالی است که مجامع حقوق بشری هم سکوت معنی‌داری کرده، و شاید از ترس این‌که به سرنوشت سازمان بهداشت مبنی بر قطع بخش بودجه‌ای از جانب امریکا روبه‌رو نشود، مهر خاموشی بر لب زده و رفتار غیرانسانی پولیس و حاکمیت سیاسی امریکا با سیاه‌پوستان را به تماشا نشسته است.
سیاه‌پوستان در طول سال‌های حیات‌شان در دوران معاصر، از دزدی و فروش آن‌ها از خانه‌شان در افریقا گرفته تا انتقال رقت‌بار به امریکای شمالی و به بردگی کشیدن و کارهای سخت در مزارع تا تبعیض نژادی؛ همه این رفتارهای غیرانسانی را تا حالا تحمل نموده‌اند.
با توجه به آمارها، تبعیض آشکار در زمینه تحصیلی سیاه‌پوستان نیز در امریکا وجود دارد. در حالی که بیش از ۹۴ درصد سفیدپوستان با امتیازات تحصیلی تمام امکان تحصیل تا مقطع عالی دارند، اما برای سیاه‌پوستان این امکان فقط برای 80 درصدشان فراهم است. به همین منوال نظر به آمارها و به صورت کلی درآمد هر سفیدپوست ده برابر یک سیاه‌پوست است که بازهم تبعیض آشکار اقتصادی را نشان می‌دهد.
با روی کار آمدن ترامپ، وضعیت اجتماعی سیاه‌پوستان در امریکا به شدت آسیب‌پذیرتر از گذشته شده است. اظهارات و موقف‌گیری‌های نژادپرستانه ترامپ همواره بر چالش سیاه‌پوستان و سایر اقلیت‌ها افزوده است.
"جورج فولید"، آخرین قربانی سیاه‌پوست، نفس‌اش زیر لگد و وزن سنگین پولیس مینسوتا بند آمد، اما در واقعیت امر، او قربانی اظهارات و موقف تند و نژادپرستانه ترامپ شد. ترامپ از برابری‌خواهی یکی از همراهان مارتین لوتر نیز که خواهان برابری انسانی در امریکاست، به شدت خشمگین است.
قهرمانان سیاه‌پوستان از "هریت تابمن" تا "محمد علی کلی" و "مالکوم ایکس"، "مارتین لوتر" و "جورج فلوید" که چند روز پیش نفس‌اش بند آمد و قربانی تبعیض شد، در واقع گویای رنج و درد ۴۰ میلیون سیاه‌پوستی است که بیش از سه قرن است قربانی تبعیض و ستم سفیدپوستان اروپایی تبار شده که هر از گاهی صدا بلند کرده‌اند.
در حالی که سازمان‌های حقوق بشری و قوانین مدنی، هیچ‌گونه تبعیض نژادی را روا نمی‌دارند، اما دردآورتر این‌که سران حاکمیتی امریکا همواره خط و نشان حقوق بشری برای دیگران کشیده و به بهانه حقوق بشر و حقوق انسانی، سال‌ها مردمان سرزمین‌های دیگر را با تحریم و تجاوز در مضیقه قرار داده و به خاک و خون کشیده است، در حالی که حقوق بشر، حقوق انسان‌ها و اقلیت‌ها در سرزمین مدعی آزادی همه روزه و به شدت لگدمال می‌شود.
سفید پوستان اروپایی که امروزه حاکمیت سیاسی امریکا را در دست دارند، با قتل و کشتار سرخ‌پوستان بومی در زمان استعمار، سرزمین‌های امریکا را تصرف کردند. آن‌ها بعد از فراغت از کشتار سرخ‌پوستان، رو به بردگی‌کشی و تجارت سیاه‌پوستان آفریقایی‌تبار آوردند و تراژدی غیرانسانی را خلق کردند که سال‌ها ادامه داشته و دارد.
از زمان تأسیس امریکا توسط جورج واشنگتن و دسته او و ادامه حیات سیاسی امریکا در قالب قانون اساسی مدون، تا همین شش دهه قبل و با تمام ادعای بالا و بلند حقوق بشری و حقوق انسانی، روند تجارت برده و تبعیض نژادی علیه غیرسفیدپوستان آشکارا جریان داشت. اعتراض مارتین لوتر کینگ و سیاه‌پوستان بین سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۴ هرچند سیاه‌پوستان را از حقوق شهروندی، حق رأی و برابری انسانی که محروم بودند، برخوردار کرد، اما هنوز رفتار نژادپرستانه علیه سیاه‌پوستان متوقف نشده و جریان دارد.
مارتین لوتر با اعتراض مدنی و پرهیز از خشونت توانست به تبعیض و بردگی سیاه‌پوستان در تاریخ 300 ساله امریکا نقطه پایان بگذارد، اما خود با وجود مدنیت‌خواهی و اعتراض مسالمت‌آمیز، قربانی عدالت شد و بعد از سخنرانی معروفش که من "رویایی در سر دارم"، ناجوان‌مردانه و به خاطر تبعیض نژادی ترور شد.
حالا شش دهه بعد از پیروزی مدنی سیاه‌پوستان و برابری که در قانون به آن‌ها داده و در نظر گرفته شده، اما دوباره روز به روز تبعیض نژادی در امریکا که مدعی بلند حقوق بشری است، در حال اوج‌گیری و بروز و فاجعه‌آفرینی است. قتل‌های هدفمند سیاه‌پوستان طی سال‌های اخیر از جانب پولیس و دسته‌های تندرو، گویای عمق تراژدی در امریکا است.
امروز به وضوح مشاهده می‌شود که سیاه پوستان و رنگین پوستان با توجه به سیاست نژادپرستانه ترامپ و تیم حاکمه امریکا در سخت‌ترین شرایط تبعیض نژادی قرار دارند. این درحالی است که مجامع حقوق بشری هم سکوت معنی‌داری کرده، و شاید از ترس این‌که به سرنوشت سازمان بهداشت مبنی بر قطع بخش بودجه‌ای از جانب امریکا روبه‌رو نشود، مهر خاموشی بر لب زده و رفتار غیرانسانی پولیس و حاکمیت سیاسی امریکا با سیاه‌پوستان را به تماشا نشسته است.
سیاه‌پوستان در طول سال‌های حیات‌شان در دوران معاصر، از دزدی و فروش آن‌ها از خانه‌شان در افریقا گرفته تا انتقال رقت‌بار به امریکای شمالی و به بردگی کشیدن و کارهای سخت در مزارع تا تبعیض نژادی؛ همه این رفتارهای غیرانسانی را تا حالا تحمل نموده‌اند.
با توجه به آمارها، تبعیض آشکار در زمینه تحصیلی سیاه‌پوستان نیز در امریکا وجود دارد. در حالی که بیش از ۹۴ درصد سفیدپوستان با امتیازات تحصیلی تمام امکان تحصیل تا مقطع عالی دارند، اما برای سیاه‌پوستان این امکان فقط برای 80 درصدشان فراهم است. به همین منوال نظر به آمارها و به صورت کلی درآمد هر سفیدپوست ده برابر یک سیاه‌پوست است که بازهم تبعیض آشکار اقتصادی را نشان می‌دهد.
با روی کار آمدن ترامپ، وضعیت اجتماعی سیاه‌پوستان در امریکا به شدت آسیب‌پذیرتر از گذشته شده است. اظهارات و موقف‌گیری‌های نژادپرستانه ترامپ همواره بر چالش سیاه‌پوستان و سایر اقلیت‌ها افزوده است.
"جورج فولید"، آخرین قربانی سیاه‌پوست، نفس‌اش زیر لگد و وزن سنگین پولیس مینسوتا بند آمد، اما در واقعیت امر، او قربانی اظهارات و موقف تند و نژادپرستانه ترامپ شد. ترامپ از برابری‌خواهی یکی از همراهان مارتین لوتر نیز که خواهان برابری انسانی در امریکاست، به شدت خشمگین است.
قهرمانان سیاه‌پوستان از "هریت تابمن" تا "محمد علی کلی" و "مالکوم ایکس"، "مارتین لوتر" و "جورج فلوید" که چند روز پیش نفس‌اش بند آمد و قربانی تبعیض شد، در واقع گویای رنج و درد ۴۰ میلیون سیاه‌پوستی است که بیش از سه قرن است قربانی تبعیض و ستم سفیدپوستان اروپایی تبار شده که هر از گاهی صدا بلند کرده‌اند.
در حالی که سازمان‌های حقوق بشری و قوانین مدنی، هیچ‌گونه تبعیض نژادی را روا نمی‌دارند، اما دردآورتر این‌که سران حاکمیتی امریکا همواره خط و نشان حقوق بشری برای دیگران کشیده و به بهانه حقوق بشر و حقوق انسانی، سال‌ها مردمان سرزمین‌های دیگر را با تحریم و تجاوز در مضیقه قرار داده و به خاک و خون کشیده است، در حالی که حقوق بشر، حقوق انسان‌ها و اقلیت‌ها در سرزمین مدعی آزادی همه روزه و به شدت لگدمال می‌شود.