سید حسن موسوی/ وزیر امورخارجه ایالات متحده آمریکا وارد افغانستان شد و به دنبال سناریوی تکراری چند سال قبل، در هنگام کشمکش انتخاباتی میان دو رقیب سیاسی، که هردو خود را برنده انتخابات اعلام کردند، بود؛ اما شرایط امسال با آن سال تفاوت دارد.
آن زمان تا آمدن کد خدا دو رقیب انتخاباتی از اعلام ریاست جمهوری خودداری نموده بودند، که قریه‌دار به نام جان کری رسید تا به اصطلاح بین طرفین مصالحه نماید. او ردای ریاست جمهوری را از وسط پاره نموده، تقسیم کرد و هردو را به کرسی ریاست نصب کرد؛ منتهی فرق آن سال با امسال در این است که امسال قریه‌دار برای مصالحه طرف‌های درگیر انتخابات نیامده، بلکه برای مذاکره با طالبان و به عبارت دیگر امارت اسلامی طالبان تشریف آورده است.
طالب دیگر تروریست نیست و از متحدان آمریکااست، این تروریسم بین المللی چند روز قبل، امروز با وزیر امورخارجه آمریکا در یک کاسه شوربا نوش جان می‌کند! گفته می‌شود وزیر امورخاجه آمریکا آمده تا بین دولت و طالب صلح برقرار کند، اما معلوم نیست کدام دولت؟ آیا دولت غ یا دولت ع؟ و یا این‌که هر دوی عین و غین دیگر مهره‌های سوخته برای آمریکا اند و این کشور مستقیما با امارات اسلامی طالبان وارد مذاکره شده است. بر این اساس، امریکا دیگر نگران حضور نظامی اش در افغانستان نیست، زیرا برای حضور نظامی بهانه دارد؛ جایگزین طالب برای ناامن کردن افغانستان به نام داعش را هم آماده کرده است.
از رفتار آمریکا در این دو دهه که در افغانستان حضور دارد، برای همه معلوم است که سیاست "اختلاف بیانداز و حکومت کن" را در پیش گرفته و در این سیاست موفق هم عمل کرده است.
اما افسوس که مسلمانان از فرهنگ دینی و قرآنی فاصله گرفته است؛ خداون منان در قرآن کریم می‌فرماید: انما یریدالشیطان ان یوقع بینکم العداوه والبغضاء شیطان می‌خواهد بین شما عداوت و کینه ایجاد کند.
با وجود اختلاف‌افکنی آشکار شیطان بزرگ(آمریکا) بازهم دنبال میانجی‌گری آن شیطانیم! آیا وقت آن نرسیده است که به قرآن متوسل شویم؟! مسلما آمریکا جز فتنه انگیزی و نفاق و قتل و کشتار و ناامنی ارمغان دیگری برای ملت ما نداشته و نخواهد داشت، زیرا او دشمن است و از دشمن توقعی غیر از این نباید داشت.
قرآن کریم مارا از پیروی شیطان منع کرده و فرموده است: شیطان دشمن آشکار شماست؛ الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعدوا الشیطان انه لکم عدو مبین(یس60).
آن زمان تا آمدن کد خدا دو رقیب انتخاباتی از اعلام ریاست جمهوری خودداری نموده بودند، که قریه‌دار به نام جان کری رسید تا به اصطلاح بین طرفین مصالحه نماید. او ردای ریاست جمهوری را از وسط پاره نموده، تقسیم کرد و هردو را به کرسی ریاست نصب کرد؛ منتهی فرق آن سال با امسال در این است که امسال قریه‌دار برای مصالحه طرف‌های درگیر انتخابات نیامده، بلکه برای مذاکره با طالبان و به عبارت دیگر امارت اسلامی طالبان تشریف آورده است.
طالب دیگر تروریست نیست و از متحدان آمریکااست، این تروریسم بین المللی چند روز قبل، امروز با وزیر امورخارجه آمریکا در یک کاسه شوربا نوش جان می‌کند! گفته می‌شود وزیر امورخاجه آمریکا آمده تا بین دولت و طالب صلح برقرار کند، اما معلوم نیست کدام دولت؟ آیا دولت غ یا دولت ع؟ و یا این‌که هر دوی عین و غین دیگر مهره‌های سوخته برای آمریکا اند و این کشور مستقیما با امارات اسلامی طالبان وارد مذاکره شده است. بر این اساس، امریکا دیگر نگران حضور نظامی اش در افغانستان نیست، زیرا برای حضور نظامی بهانه دارد؛ جایگزین طالب برای ناامن کردن افغانستان به نام داعش را هم آماده کرده است.
از رفتار آمریکا در این دو دهه که در افغانستان حضور دارد، برای همه معلوم است که سیاست "اختلاف بیانداز و حکومت کن" را در پیش گرفته و در این سیاست موفق هم عمل کرده است.
اما افسوس که مسلمانان از فرهنگ دینی و قرآنی فاصله گرفته است؛ خداون منان در قرآن کریم می‌فرماید: انما یریدالشیطان ان یوقع بینکم العداوه والبغضاء شیطان می‌خواهد بین شما عداوت و کینه ایجاد کند.
با وجود اختلاف‌افکنی آشکار شیطان بزرگ(آمریکا) بازهم دنبال میانجی‌گری آن شیطانیم! آیا وقت آن نرسیده است که به قرآن متوسل شویم؟! مسلما آمریکا جز فتنه انگیزی و نفاق و قتل و کشتار و ناامنی ارمغان دیگری برای ملت ما نداشته و نخواهد داشت، زیرا او دشمن است و از دشمن توقعی غیر از این نباید داشت.
قرآن کریم مارا از پیروی شیطان منع کرده و فرموده است: شیطان دشمن آشکار شماست؛ الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعدوا الشیطان انه لکم عدو مبین(یس60).