مدتی هست که بخش قابل توجهی از مردم دنیا گرفتار ویروس کرونا هستند، ویروسی که متاسفانه در کشورهای مختلف و از جمله در کشور ما در حال شیوع و گسترش است.
کشورهای دیگر در دنیا تدابیر زیادی را در ارتباط با کنترول ویروس کرونا اتخاذ کردند. مثلا کشور چین که کانون اصلی و اولیه این ویروس است، مدتی شهرهایش را قرنطینه کرد. کوریای جنوبی، ایتالیا و ایران و تعدادی دیگر از کشورها هم در حال تعطیلی مراکز تجمع مردم، دانشگاه ها، مکاتب و ... هستند و هم کوشش دارند تا به نحو بسیار خوبی در این زمینه آگاهی دهی نمایند.
مقامات صحی ایران، دیگر کانون گسترش این ویروس در منطقه، نیز کوشش نموده تا در حالت آماده باش کامل قرار گرفته و تمامی امکانات در شفاخانه های بزرگ دولتی و خصوص به سوی کنترول این مریضی هماهنگ گردیده است با آنهم شاهد گسترش این ویروس در این کشور هستیم.
اما در این بین مسئله مهم و حائز اهمیت برای افغانستان این است که ما در کشور خود برای مقابله با این ویروس چه خواهیم کرد؟ آیا شفاخانه ها بخصوص شفاخانه های نام و نشان دار، تخت های خود را برای مریضان کرونایی آماده میگذارند؟ آیا مریضان مصاب به کرونا ویروس را پذیرش میکنند؟ و اگر پذیرش کردند آیا به مقامات مسئول دولتی و به مردم اطلاع خواهند داد که یک مریض جدید مصاب به کرونا اینجا هست؟ یا از ترس اینکه مبادا کار و کاسبی شان با خطر مواجه گردد و مردم دیگر به آن شفاخانه نیایند، به کسی اطلاع نمی دهند!
واقعا جای تعجب و سئوال جدی است که در کشور ما که بین دور مرکز عمده و اصلی شیوع کرونا ویروس، چین و ایران، قرار دارد از آمار ابتلا و شیوع کرونا ویروس گزارش درستی در دست نیست و شیوع آن بسیار پایین هست! به چه دلیل؟
آیا مریضان تشخیص داده نمیشوند؟ آیا لابراتورهای تشخیصیه آنقدر قابل اعتماد هستند که بتوانند جواب درستی از آزمایشات مریض بدهند؟ آیا مراکز تصویر برداری که CT-Scan دارند حاضر میشوند با قیمت بسیار پایین عکس را برای تشخیص درگیری شُش ها توسط کرونا ویروس برای مریضان انجام بدهند؟
چه بسا بسیاری از مریضان مشکوک و یا مصاب به این ویروس، بخاطر نداشتن فیس تشخیصیه CT-Scan تشخیص داده نشده، تداوی نمی گردند و همین مسئله باعث انتقال و گسترش مریضی به دیگران می شود.
و اگر خدای ناکرده تعداد مبتلایان به ویروس کرونا زیاد شود آیا شفاخانه های ما به دستگاه های ونتیلاتور یا تنفس مصنوعی مجهز هستند که جوابگوی مریضان در شرایط پیشرفته و حاد مریضی باشد؟
اگر چه مقامات مسئول محترم در وزارت صحت عامه تدابیر ارزشمند و قابل توجهی را روی دست گرفته اند که باید به تلاش و زحمات آنها ارج نهاد اما بگذارید صادقانه و مسئولانه چشم دید و نظرم را عرض کنم، من مطمئن هستم بسیاری از شفاخانه های ما این امکانات را به دسترس ندارند و آن تعداد هم که دارند به تعداد زیاد که جوابگوی مشکلات احتمالی پیش رو باشد، نیست!
متاسفانه هنوز در اینجا اجتماعات، محافل، صنوف، سمینارها و ورکشاپ ها به طور فعال برگزار می شود. مراکز آموزشی ما بدون رعایت مسایل صحی و استفاده از ماسک، دستکش و مایع ضد عفونی همچنان برقرار هست.
دردمندانه باید عرض کنم متاسفانه شیوع این مریضی حتی توسط برخی از همکاران داکتر ما به خنده و مزاق گرفته می شود، گویا این مریضی و بیماری کشنده که تمام دنیا بخاطر شیوع آن درگیر مشکلات می باشد، هنوز برای ما جدی نیست.
بیایید بخاطر حفاظت خودمان و بخاطر آرامش مردم کشورمان و فامیل هایمان، شیوع این مریضی را جدی بگیریم!
من بعنوان یک داکتر، بعنوان یک شهروند و بعنوان یک انسان مسئول در مقابل صحت جامعه ام، از مسئولین ارشد دولتی و بخصوص مسئولین محترم وزارت صحت عامه ضمن ابراز سپاس بخاطر زحمات و تلاش هایشان که تا کنون در این زمینه متقبل شده اند، جدا خواهش دارم تا زمانی که شیوع ویروس کرونا فروکش نکرده است، به منظور جلوگیری از گسترش آن، از تدویر تجمعات و برنامه های غیر ضروری بخصوص در شهرها و مناطقی که زمینه گسترش ویروس کرونا در آنجا زیاد است، جدا جلوگیری بعمل آید!
از مردم عزیز نیز بعنوان یک داکتر متخصص و البته خواهر کوچکتان که عمق فاجعه پیش رو را در صورت عدم رعایت اصول صحی در کشور می بیند، جدا خواهشمندم تا مدتی رفت و آمدها ، دید و بازدیدها و تجمعات و محافل خود را تعطیل کنند و تا جایی که امکان دارد از رفتن به بیرون از خانه خود داری کنند و در صورت مشاهده هر گونه علائم مریضی از قبیل سرفه، تب و لرز و تنگی نفس فورا به شفاخانه ها و یا مراکز تعیین شده از سوی وزارت محترم صحت عامه مراجعه کنند. یقینا مراجعه به موقع و هرچه عاجل به این مراکز علاوه از اینکه باعث جلوگیری از گسترش این مریضی می گردد، در روند تداوی و بهبودی افراد مصاب به این ویروس نقش تعیین کننده دارد.
بیایید به صحت و مصئونیت خود ، فامیل و مردم کشورمان در مقابل ابتلا به کرونا ویروس فکر کرده و از انتشار آن جلوگیری نماییم.
با دعا و آرزوی سلامتی و صحت برای همه
پوهنمل دوکتور سیده شریفه حقجو
استاد پوهنتون طبی کابل
کشورهای دیگر در دنیا تدابیر زیادی را در ارتباط با کنترول ویروس کرونا اتخاذ کردند. مثلا کشور چین که کانون اصلی و اولیه این ویروس است، مدتی شهرهایش را قرنطینه کرد. کوریای جنوبی، ایتالیا و ایران و تعدادی دیگر از کشورها هم در حال تعطیلی مراکز تجمع مردم، دانشگاه ها، مکاتب و ... هستند و هم کوشش دارند تا به نحو بسیار خوبی در این زمینه آگاهی دهی نمایند.
مقامات صحی ایران، دیگر کانون گسترش این ویروس در منطقه، نیز کوشش نموده تا در حالت آماده باش کامل قرار گرفته و تمامی امکانات در شفاخانه های بزرگ دولتی و خصوص به سوی کنترول این مریضی هماهنگ گردیده است با آنهم شاهد گسترش این ویروس در این کشور هستیم.
اما در این بین مسئله مهم و حائز اهمیت برای افغانستان این است که ما در کشور خود برای مقابله با این ویروس چه خواهیم کرد؟ آیا شفاخانه ها بخصوص شفاخانه های نام و نشان دار، تخت های خود را برای مریضان کرونایی آماده میگذارند؟ آیا مریضان مصاب به کرونا ویروس را پذیرش میکنند؟ و اگر پذیرش کردند آیا به مقامات مسئول دولتی و به مردم اطلاع خواهند داد که یک مریض جدید مصاب به کرونا اینجا هست؟ یا از ترس اینکه مبادا کار و کاسبی شان با خطر مواجه گردد و مردم دیگر به آن شفاخانه نیایند، به کسی اطلاع نمی دهند!
واقعا جای تعجب و سئوال جدی است که در کشور ما که بین دور مرکز عمده و اصلی شیوع کرونا ویروس، چین و ایران، قرار دارد از آمار ابتلا و شیوع کرونا ویروس گزارش درستی در دست نیست و شیوع آن بسیار پایین هست! به چه دلیل؟
آیا مریضان تشخیص داده نمیشوند؟ آیا لابراتورهای تشخیصیه آنقدر قابل اعتماد هستند که بتوانند جواب درستی از آزمایشات مریض بدهند؟ آیا مراکز تصویر برداری که CT-Scan دارند حاضر میشوند با قیمت بسیار پایین عکس را برای تشخیص درگیری شُش ها توسط کرونا ویروس برای مریضان انجام بدهند؟
چه بسا بسیاری از مریضان مشکوک و یا مصاب به این ویروس، بخاطر نداشتن فیس تشخیصیه CT-Scan تشخیص داده نشده، تداوی نمی گردند و همین مسئله باعث انتقال و گسترش مریضی به دیگران می شود.
و اگر خدای ناکرده تعداد مبتلایان به ویروس کرونا زیاد شود آیا شفاخانه های ما به دستگاه های ونتیلاتور یا تنفس مصنوعی مجهز هستند که جوابگوی مریضان در شرایط پیشرفته و حاد مریضی باشد؟
اگر چه مقامات مسئول محترم در وزارت صحت عامه تدابیر ارزشمند و قابل توجهی را روی دست گرفته اند که باید به تلاش و زحمات آنها ارج نهاد اما بگذارید صادقانه و مسئولانه چشم دید و نظرم را عرض کنم، من مطمئن هستم بسیاری از شفاخانه های ما این امکانات را به دسترس ندارند و آن تعداد هم که دارند به تعداد زیاد که جوابگوی مشکلات احتمالی پیش رو باشد، نیست!
متاسفانه هنوز در اینجا اجتماعات، محافل، صنوف، سمینارها و ورکشاپ ها به طور فعال برگزار می شود. مراکز آموزشی ما بدون رعایت مسایل صحی و استفاده از ماسک، دستکش و مایع ضد عفونی همچنان برقرار هست.
دردمندانه باید عرض کنم متاسفانه شیوع این مریضی حتی توسط برخی از همکاران داکتر ما به خنده و مزاق گرفته می شود، گویا این مریضی و بیماری کشنده که تمام دنیا بخاطر شیوع آن درگیر مشکلات می باشد، هنوز برای ما جدی نیست.
بیایید بخاطر حفاظت خودمان و بخاطر آرامش مردم کشورمان و فامیل هایمان، شیوع این مریضی را جدی بگیریم!
من بعنوان یک داکتر، بعنوان یک شهروند و بعنوان یک انسان مسئول در مقابل صحت جامعه ام، از مسئولین ارشد دولتی و بخصوص مسئولین محترم وزارت صحت عامه ضمن ابراز سپاس بخاطر زحمات و تلاش هایشان که تا کنون در این زمینه متقبل شده اند، جدا خواهش دارم تا زمانی که شیوع ویروس کرونا فروکش نکرده است، به منظور جلوگیری از گسترش آن، از تدویر تجمعات و برنامه های غیر ضروری بخصوص در شهرها و مناطقی که زمینه گسترش ویروس کرونا در آنجا زیاد است، جدا جلوگیری بعمل آید!
از مردم عزیز نیز بعنوان یک داکتر متخصص و البته خواهر کوچکتان که عمق فاجعه پیش رو را در صورت عدم رعایت اصول صحی در کشور می بیند، جدا خواهشمندم تا مدتی رفت و آمدها ، دید و بازدیدها و تجمعات و محافل خود را تعطیل کنند و تا جایی که امکان دارد از رفتن به بیرون از خانه خود داری کنند و در صورت مشاهده هر گونه علائم مریضی از قبیل سرفه، تب و لرز و تنگی نفس فورا به شفاخانه ها و یا مراکز تعیین شده از سوی وزارت محترم صحت عامه مراجعه کنند. یقینا مراجعه به موقع و هرچه عاجل به این مراکز علاوه از اینکه باعث جلوگیری از گسترش این مریضی می گردد، در روند تداوی و بهبودی افراد مصاب به این ویروس نقش تعیین کننده دارد.
بیایید به صحت و مصئونیت خود ، فامیل و مردم کشورمان در مقابل ابتلا به کرونا ویروس فکر کرده و از انتشار آن جلوگیری نماییم.
با دعا و آرزوی سلامتی و صحت برای همه
پوهنمل دوکتور سیده شریفه حقجو
استاد پوهنتون طبی کابل
