ادریس زمان؛ سرپرست وزارت خارجه ظهر روز چهارشنبه با بهادر امینیان؛ سفیر جمهوری اسلامی ایران در کابل دیدار کرد.

در این دیدار سرپرست وزارت خارجه "در مورد اظهارات برخی مقام‌های ایرانی از جمله فرمانده نیروهای نظامی ایران در مورد احتمال هدف قراردادن برخی نقاط در افغانستان، در صورتی که امریکا به ایران حمله کند"، از سفیر ایران توضیح خواسته ‌است.

در خبرنامه وزارت خارجه آمده که آقای امینیان با اشاره به تاریخ حسنه دو کشور گفته که موقف اساسی، رسمی و همیشگی ایران احترام کامل به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی افغانستان است.

او افزوده که هرگونه اظهار نظر دیگر هیچ جایگاهی در سیاست و راهکارهای ایران در قبال افغانستان ندارد.

قبلا نیز آقای امینیان گفته بود که ایران به افغانستان حمله نخواهد کرد؛ اما در مورد حمله به پایگاه‌های امریکایی در این کشور در صورت حمله از آنها به ایران، مقامات کشورش تصمیم می‌گیرند.

هیچ شکی وجود ندارد که افغانستان در موقعیت دشواری قرار گرفته است. مدیریت این وضعیت برای دستگاه سیاست خارجی کشور، هرگز آسان نیست؛ دستگاهی که از یکسو تحت فشار رسانه های مغرض و معارض قرار دارد و از جانب دیگر باید به گونه ای این بحران را مدیریت کند که نه «متحد استراتژیک» برآشفته شود و نه دل «همسایه بزرگ» برنجد!

همین که دیدار معمول یک فرستاده دیپلماتیک با وزیر امور خارجه از سوی رسانه های صاحب نامی مثل بی بی سی «احضار» خوانده می شود و در متن همان خبر، بی بی سی اعتراف می کند که وزارت خارجه افغانستان نگفته است که سفیر ایران «احضار» شده، خود نشان می دهد که وضعیت تا چه اندازه وخیم است و تریبون های تبلیغی دشمنان دوستی دو ملت همسایه، با دروغگویی های زشت، چه بهره برداری های بی رحمانه و وقیحانه ای از این وضعیت می کنند.

دولت افغانستان از ابتدای بروز تنش میان ایران و امریکا در پی ترور فرمانده شهید قاسم سلیمانی، بارها اعلام کرده است که در این بحران، بی طرف است و تصریح کرده که هرگز از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر استفاده نخواهد شد.

سفیر ایران نیز همانگونه که اشاره شد، تصریح کرده که حتی در صورتی که ایران از پایگاه های امریکایی در خاک افغانستان، مورد حمله واقع شود بر دولت و مردم افغانستان، حمله نخواهد کرد؛ اما درباره حمله به پایگاه های امریکایی، دولتمردان کشورش تصمیم می گیرند.

این یک موضع کاملا خردمندانه و مبتنی بر حفظ ارتباط حسنه میان دو کشور دوست، برادر و همسایه است و می تواند مبنایی برای توسعه و تحکیم روابط دو کشور قرار بگیرد.

با این وجود، رسانه های معارض و قدرت هایی که دشمن دوستی افغانستان و ایران هستند، پیوسته به این هراس بی پایه دامن زده اند که در صورت بروز جنگ میان ایران و امریکا، افغانستان یکی از کشورهای هدف جمهوری اسلامی خواهد بود.

این بخشی از تبلیغات مسمومی است که عمدا به آن دامن زده می شود تا ترس از ایران، سراسر منطقه را فرابگیرد. این تبلیغات هم در ادامه همان کارزار بزرگ ایران هراسی قابل ارزیابی است که پس از ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس از سوی غربی ها در جهان به راه انداخته شده است. ترامپ در موضعی وقیح و زننده، ادعا کرده که سلیمانی تروریست شماره یک جهان بود! این در حالی است که همه جهانیان می دانند که هیچکس به اندازه سردار سلیمانی و همرزم دیرینه او ابومهدی المهندس در کارزار مهار و نابودی تروریزم امریکایی در خاور میانه، نقش و سهم نداشت.

ایران هراسی شایع در رسانه های غربی و تزریق و القای آگاهانه این ترس از ایران در میان همسایگان افغانستان هم بخشی از همین پروژه انحرافی است.

اما افغانستان و ایران، دوستان و همسایگان همدیگر خواهند ماند و اگرچه جنگ و بحران در منطقه به نفع هیچکس نیست؛ اما نباید فراموش کرد که عامل اصلی همه این مصایب و بحران ها، امریکا و حضور آن در منطقه است؛ نه ایران و نه هیچ کشور دیگری.

جاستین ترودو؛ نخست وزیر کانادا هم در یکی از واکنش هایش به سقوط هواپیمای اوکراینی در تهران گفت که اگر امریکا اقدام به ترور جنرال سلیمانی نمی کرد، این اتفاق رخ نمی داد.

همین قاعده را می توان به دشواری حاکم بر سیاست خارجی افغانستان نیز تسری داد. یعنی اگر امریکا نباشد، هیچ خدشه ای در روابط دو همسایه وارد نمی شود و دو ملت در کنار یکدیگر با صلح و دوستی و برادری، زندگی می کنند.