حمله موشکی ایران به پایگاه‌های امریکا در عراق واکنش‌های گسترده‌ای در پی داشته است. دونالد ترامپ در اولین واکنش گفت که "همه چیز خوب" است.
 
نانسی پلوسی؛ رئیس مجلس نمایندگان امریکا که از حزب دموکرات است گفت که «امریکا و جهان توانایی درگیر شدن در جنگ دیگری را نخواهند داشت.»

یان استولتنبرگ؛ دبیر کل ناتو، حملات موشکی ایران به پایگاه‌های امریکا در عراق را محکوم کرده و از ایران خواسته از "از انجام اقدامات خشونت‌‌آمیز بیشتر خودداری کند."

بوریس جانسون؛ نخست‌وزیر انگلیس از ایران خواسته "حملات خطرناک" را تکرار نکند. او خواستار کاهش فوری تنش‌ها شده و گفته "نیروهای انگلیسی تلفاتی نداشته‌اند."

ژان‌ایو لو دریان؛ وزیر خارجه فرانسه هم حمله موشکی ایران را محکوم کرده و گفته که مهم‌ترین مساله در حال حاضر کاهش تنش‌ها است.

به باور کارشناسان امنیت بین المللی، این واکنش ها دو نکته را روشن می کند: یکی اینکه غرب بدون توجه به ابعاد خطرناک اقدام تروریستی امریکا علیه فرماندهان نظامی محبوب و چهره های ضد تروریستی مقاومت اسلامی در سرزمین یک کشور مستقل، علیه ایران متحد است و در صورت بروز هرگونه جنگی، این قواعد حقوق بین الملل و دغدغه هایی مانند حقوق بشر نیست که تعیین کننده رؤوس سیاست های قدرت های مدعی غربی خواهد بود؛ بلکه منافع مشترک آنها برای تقویت نظام سلطه و گسترش چتر قدرت نظام استکباری امریکا است که آنها گرد هم می آورد.

این در حالی است که همین افراد در واکنش به ترور سردار سرافراز اسلام شهید قاسم سلیمانی از سوی تروریست های امریکایی، نه تنها آن را «محکوم» نکردند؛ بلکه برخی از آنها بر «حق» امریکا برای «دفاع» از خود تأکید ورزیدند! این موضع مضحک ثابت کرد که بزرگترین تروریست جهان، امریکا است و سایر دولت های غربی نیز در خدمت اهداف تروریست بزرگ قرار دارند و به شدت وابسته و تحت سلطه آن هستند.

با اینهمه، این واکنش های شرم آور یک نکته دیگر را نیز روشن کرد و آن ترس فراگیر قدرت های غربی از قدرت موشکی ایران و توانایی بالفعل تهران برای دفاع از خود در برابر هر نیروی متجاوز و اشغالگر در منطقه است.

طی چند روز اخیر، یکی از محورهای ثابت واکنش های ابرازشده نسبت به ترور سردار شهید قاسم سلیمانی به دست ترامپ جنایتکار، خواهش از دوطرف برای کاهش تنش و به ویژه تقلای مذبوحانه برای راضی کردن ایران به پرهیز از هرگونه اقدام تلافی جویانه و انتقام سخت بوده است. قدرت های غربی اروپایی و حتی مقام های ارشد امریکایی بارها به صراحت از ایران خواستند تا واکنش نشان ندهد تا دامنه تنش، بیش از این، گسترش پیدا نکند.

هرگز نباید تصور کرد که این درخواست ها به خاطر رویکرد ضد جنگ این کشورها و مقامات است و آنها نمی خواهند منطقه و جهان، شاهد یک جنگ دیگر باشد؛ بلکه آنها از ایران می ترسند و نسبت به قدرت موشکی و دفاعی آن کشور برای حیات و سلطه استراتژيک خود در خاور میانه نگران اند.

با حمله موشکی اخیر ایران به دو پایگاه مهم امریکایی ها در عراق نیز مشخص شد که نگرانی و ترس شدید غربی ها از قدرت ایران، بی جهت نیست و آنها حق دارند نگران باشند، بترسند و برای نجات از پیامدهای انتقام سخت ایران، مذبوحانه برای نجات، تقلا کنند.

در پی حملات موشکی سپاه به عراق، گزارش شد که اعضای ناتو خروج نظامیان شان از آن کشور را شروع کرده اند. آنها پیشتر اقدام به تخلیه شهروندان عادی خود کرده و هرگونه سفر به عراق را برای اتباع خویش ممنوع کرده بودند. اینها همه نشانگر ترس است؛ ترسی شدید و تحقیرآمیز از قدرت انکارناپذیر ایران برای انتقام سخت ترور ناجوانمردانه فرمانده نظامی محبوب خود.

در این میان، نباید نادیده گرفت که پیش  از این، مقام های اروپایی و امریکایی، ایران را تهدید هم کرده اند. این تهدیدها بخشی از یک عملیات روانی علیه تهران است تا بر اراده ایران برای انتقام سخت، تأثیر بگذارد؛ در غیر آن، نطق با تأخیر ترامپ پس از حمله موشکی ایران به پایگاه های نظامی امریکا در عراق نشان داد که او به شدت ترسیده و حتی دیگر قادر به تهدید هم نیست؛ بلکه از «صلح» سخن می گوید و از منافع مشترک با ایران برای مبارزه داعش! اما این رویکرد ریاکارانه، ایران را از انتقام سخت بازنمی دارد. این حق مشروع ایران برای خونخواهی از فرمانده شهید خود است و ترامپ تروریست باید هزینه حماقت اش را بپردازد.