پارلمان عراق در اقدامی مقتدرانه طرح خروج فوری نظامیان امریکایی از کشورش را تصویب کرد. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که امریکا طی دو اقدام تروریستی،  ابتدا نیروهای کتائب حزب الله عراق را بمباران کرد و سپس فرماندهان خط مقدم نبرد با داعش یعنی سردار اسلام قاسم سلیمانی و مجاهد کبیر ابومهدی المهندس را هدف گرفت و ترور کرد. این دو اقدام خشم شدید عراقی ها را برانگیخت، رییس جمهور و نخست وزیر عراق آن را محکوم کردند و گروه های مختلف عراقی نیز خواستار خروج فوری نظامیان اشغالگر از سرزمین شان شدند.
 
با تصویب طرح اخراج نظامیان امریکایی در پارلمان، عادل عبدالمهدی؛ نخست وزیر عراق هم اقدامات لازم برای اجرایی شدن این مصوبه را روی دست گرفته است.
 
این در حالی است که در نخستین واکنش، مایک پمپئو؛ وزیر خارجه امریکا و یکی از مسوولان اصلی ترور سردار سلیمانی و فرمانده المهندس، مدعی شد که «مردم» عراق خواهان حضور نظامیان امریکایی هستند. این در حالی است که حتی براساس معیارهایی که امریکایی ها از آن حرف می زنند پارلمان ها در نظام های منتخب و مردم سالار، نماینده مستقیم مردم هستند و در نظام های پارلمانی، نخست وزیر به طور غیر مستقیم از سوی مردم برگزیده می شود.
 
در واکنش بعدی، دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا که خود شخصا دستور ترور فرماندهان مقاومت ضد داعش را صادر کرده است در موضعی استکباری عراق را تهدید به وضع شدیدترین تحریم ها در طول تاریخ کرد.
 
او همچنین مدعی شد که اگر عراق به شیوه ای غیر دوستانه تصمیم بگیرد نظامیان امریکایی اخراج کند باید پول یک پایگاه گرانقیمت آنها که میلیاردها دالر خرج برداشته است را بپردازد.
 
موضع ترامپ نشان می دهد که امریکا هرگز برای مبارزه با داعش، کمک به مردم عراق و تامین امنیت و ثبات آنها در آنجا حضور ندارد. امریکایی ها در عراق هستند تا نفت آن کشور را تاراج کنند، مانع از نابودی داعش به وسیله نیروهای مقاومت اسلامی شوند و اجازه ندهند تا عراقی ها خود بر سرنوشت خویش حاکم باشند.
 
اکنون که نمایندگان مشروع و برگزیده مردم عراق در پارلمان آن کشور یکصدا تصمیم گرفته اند تا نظامیان امریکایی را از کشور شان اخراج کنند، ترامپ علنا متوسل به زور شده و می خواهد با استفاده از ابزارهای استکباری و اشغالگرانه همچنان به حضور غیر قانونی خود در عراق ادامه دهد.
 
این تلاش های مذبوحانه اما پیش از آنکه به نفع امریکا باشد به ضرر آن کشور است. از این پس، هیچ قانونی وجود ندارد که حضور نیروهای امریکایی در عراق را توجیه کند. به گفته عادل عبدالمهدی؛ نخست وزیر عراق، مبنای حضور نظامیان امریکایی در آن کشور، دو نامه از دو وزیر خارجه پیشین عراق بوده که در آن آنها خواستار حمایت بین المللی از عراق برای مبارزه با تروریزم و داعش شده اند. اکنون و با تصمیم جمعی نمایندگان پارلمان عراق، آن درخواست ها منسوخ شده و هیچ دلیلی برای استمرار حضور نظامی امریکا وجود ندارد.
 
نیروهای حشدالشعبی و جریان های سیاسی عراق هم با حمایت از تصمیم پارلمان اعلام کرده اند که به کمتر از خروج فوری و کامل نظامیان امریکایی از سرزمین شان راضی نمی شوند و در صورتی که امریکا همچنان به حضور اشغالگرانه اش ادامه دهد، از این پس با نیروهایش به عنوان اشغالگر برخورد خواهد شد.
 
این به معنای آن است که عراقی ها خود را برای مبارزه ای بی امان بر ضد اشغال و استکبار آماده کرده اند و ترامپ اگر همچنان با خیره سری استکباری تلاش کند در عراق بماند تا منابع نفتی آن کشور را به یغما ببرد، باید خود را آماده نبردی سخت و طولانی بر ضد نظامیانش بکند؛ نبردی که با توجه به تجربه تلخ اشغال ویتنام، می تواند به رقم زدن یک ویتنام دیگر برای امریکا منجر شود؛ با این تفاوت نه چندان ساده که این بار، جنگ ضد اشغال به عراق محدود نخواهد ماند و به سلطه امریکا در سراسر غرب آسیا پایان خواهد داد.