سرگی لاوروف؛ وزیر خارجه روسیه از حضور داعش در شمال افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته‌است که ممکن است این بخش از افغانستان به پایگاه جدید داعش بدل شود.
 
آقای لاوروف روز چهارشنبه، ۳ میزان در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «مطمئناً تهدیداتی در شمال افغانستان در حال رشد است و برای جلوگیری از این تهدیدات به کمک خارجی‌ها نیاز است.»
 
او اضافه کرد که این تهدیدات آسیای میانه را نیز تهدید می‌کند و این خطر وجود دارد که شمال افغانستان تبدیل به یک پایگاه جدید گروه‌های تروریستی از جمله داعش شود.
 
پیش از این نیز برخی مقام‌های استخباراتی روسیه از حضور داعش در شمال افغانستان، ابراز نگرانی کرده‌بودند. سرگئی بسدا؛ رئیس اداره پنجم سازمان امنیت فدرال روسیه (اف.اس.بی) روز دوشنبه این هفته، امریکا را متهم به انتقال داعش به شمال افغانستان کرد.
 
او گفت که سازمان‌های استخباراتی امریکا در حال انتقال اعضای گروه‌های ترویستی از جمله داعش به شمال افغانستان هستند و تلاش می‌کنند؛ اما این تنها کار سازمان های استخباراتی امریکا و پاکستان و اعراب و اسراییل نیست. در طول این سال ها در کابل حکومتی وجود داشته که در دوره آن، صدها عضو گروه تروریستی داعش بازداشت شده اند؛ اما حتی یکی از آنها محاکمه و اعدام نشده است.
 
صدها نفر از اعضای داعش در شمال افغانستان به نیروهای دولتی تسلیم شدند و با هلیکوپترهای دولتی و خارجی از مهلکه نبرد با طالبان، نجات داده شدند؛ اما بعد از آن، هیچ خبری از آنها نشد.
 
دولت بارها مدعی شد که داعش در ننگرهار، شکست خورده است؛ اما هنوزهم نیروهای امنیتی داخلی و خارجی زیر نام مبارزه با داعش در آن ولایت، مردم ملکی و جوانان بی گناه را به کام مرگ می فرستند. داعش هم به سهم خود با بمب گذاری های مرگبار، زندگی را بر مردم ننگرهار، تلخ کرده است.
 
علیرغم ارائه اطلاعات ترسناک و تکان دهنده از سوی سازمان های استخباراتی و مقام های سیاسی کشورهای مختلف منطقه درباره افزایش قدرت و نفوذ داعش در بخش هایی از افغانستان، کابل هرگز این هشدارها را جدی نگرفته و با سکوتی مبهم و پرسش برانگیز از کنار آنها عبور کرده است.
 
اشرف غنی که بر اساس ادعای هواداران و کمپاینرانش، یک نامزد انتخاباتی دارای برنامه است، در طول پنج سال گذشته، هیچ برنامه ای برای مبارزه با داعش نداشت؛ در حالی که آن نیروی تروریستی جهنمی و مزدور، روز به روز قدرتمندتر شد و قربانی های بیشتری از مردم افغانستان گرفت.
 
سازمان های امنیتی و استخباراتی کشور، همه روزه از دستگیری سازمان دهندگان، رهبران، فرماندهان، مجریان و عوامل فدایی و انتحاری عملیات های تروریستی داعش خبر می دهند؛ اما دستگاه های قضایی و اجرایی کشور، هیچ اقدامی برای محاکمه و مجازات سریع و علنی آنها نمی کنند.
 
این تنها به دلیل اعمال نفوذ سازمان های استخباراتی و جاسوسی امریکا و دیگر قدرت های بیگانه نیست؛ بلکه همزمان نشانگر آن است که حلقات درون حکومتی در کابل نیز با این رویکرد، همسو و همصدا هستند و اجازه نمی دهند که داعش، تضعیف و نابود شود.
 
اشرف غنی به عنوان رییس جمهوری و فرمانده کل قوا، مسؤول مستقیم این وضعیت است. او و تبلیغ کنندگانش باید به این سؤال ساده جواب دهند که او در پنج سال گذشته، برای مبارزه با داعش در افغانستان چه کاری انجام داده و برای چهار سال آتی، چه برنامه ای روی دست دارد؟
 
او که ادعا می شود با برنامه ترین نامزد انتخابات ریاست جمهوری است، چرا هیچ برنامه ای برای مبارزه با داعش ندارد؟
 
هیچ پاسخی برای این پرسش ها وجود ندارد. صریح ترین پاسخ در این زمینه، عملکرد پنج ساله حکومت اشرف غنی در این زمینه است. او حتی زمانی که مردم و افکار عمومی افغانستان، خواستار برکناری مهره های امنیتی اش به دلیل ناتوانی در مهار داعش و مدیریت ناامنی های مرگبار کشور و یا حمایت پیدا و پنهان از جریان های تروریستی می شدند، در برابر این خواسته، مقاومت کرد و با بی اعتنایی دیکتاتورمآبانه ای از کنار مطالبات معقول و مشروع مردم گذشت.
 
با این حساب، کسانی که هنوز مردم را به رأی دادن به اشرف غنی ترغیب می کنند یا خود می خواهند به او رأی دهند، حداقل یکبار به داعش به مثابه میراث کارنامه امنیتی او در پنج سال گذشته فکر کنند. آنها در عین حال باید این واقعیت را در نظر بگیرند که در صورت پیروزی دوباره غنی، چه آینده امنیتی ترسناک و مرگباری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.