گروه طالبان در واکنش به اظهارات اخیر دونالد ترامپ مبنی بر حضور استخباراتی آن کشور در افغانستان، گفته است که این گروه پس از صلح، تنها حضور دیپلماتیک امریکا را می‌پذیرد.

ترامپ روز سه‌شنبه بر خروج نیروهای امریکایی و تقویت حضور استخباراتی امریکا در افغانستان تاکید کرده بود.

او گفت که حضور استخباراتی امریکا در افغانستان به منظور کنترل وضعیت این کشور تقویت خواهد شد.

اما گروه طالبان با نشر بیانیه‌ای با این اظهارات رییس جمهور امریکا مخالفت کرده است.

این گروه افزوده که دونالد ترامپ هنوز هم به افغانستان به چشم یک ایالت امریکا می‌بیند، یا به روند صلح افغانستان ارزش قایل نیست و یا هم از موضوعات مورد مذاکره بی خبر است.

در بیانیه طالبان آمده که هدف اصلی آنها از گفتگو با امریکا، خروج کامل نظامی آن کشور از افغانستان است و این گروه اجازه (حضور) هیچ عسکر امریکا (در افغانستان) را نمی‌دهد.
 
این در حالی است که کارشناسان نیز در خصوص تعهد واقعی امریکا به پیش شرط اصلی طالبان درباره خروج کامل از افغانستان، ابراز تردید می کنند و می گویند که ساده انگارانه است اینکه تصور کنیم امریکا با صرف صدها میلیارد دالر از پول مالیات دهندگان امریکایی و به کشتن دادن نزدیک به سه هزار نظامی آن کشور در جنگ افغانستان، بدون رسیدن به هیچ امتیازی خاک کشور را ترک کند.
 
این تردید زمانی تقویت می شود که بربنیاد گزارش ها طالبان با قدرت های رقیب امریکا در منطقه و جهان نیز روابط پیچیده و تنگاتنگ برقرار کرده اند و ممکن است پس از خروج امریکا از افغانستان، دولتی که در پی صلح روی کار می آید و علی القاعده طالبان از قدرتی فراگیر و گسترده در آن برخوردار خواهند بود، جای خالی امریکا را با قدرت های رقیب آن پر کند.
 
از جانب دیگر، طالبان با پیش شرط قرار دادن خروج کامل نظامیان امریکایی از افغانستان در نظر دارند تا صلح را به مثابه یک پیروزی استراتژيک در جنگی ۲۰ ساله مطرح کنند. بربنیاد این برداشت، طالبان می خواهند به عنوان یک گروه فاتح جنگ وارد کابل شوند و آنهم در شرایطی که آخرین سرباز امریکایی را نیز از کشور بیرون رانده اند. در آن صورت، طالبان به سادگی قادر به تحمیل سیاست های خود بر جریان ها و جناح های داخلی خواهند بود و سهمی تعیین کننده و محوری در ساختار سیاسی آینده کشور خواهند داشت.
 
با اینهمه، به نظر می رسد امیال طالبان با آمال امریکا درباره نتایج روند جاری صلح، همخوانی چندانی ندارد.
 
آنگونه که تاکنون مشخص شده، امریکای به رهبری ترامپ در نظر دارد تا هزینه های کمرشکن جنگ افغانستان را کاهش دهد و به این ترتیب، از یکسو بار سنگین اقتصادی این جنگ را از روی دوش مالیات دهندگان امریکایی بردارد و آنها را به رأی دادن به ترامپ در انتخابات سال ۲۰۲۰ میلادی ترغیب کند و از سوی دیگر، ترامپ با خارج کردن بخشی از نیروهای امریکایی از افغانستان، به یکی دیگر از وعده های انتخاباتی اش عمل کند تا نشان دهد که برای دور بعدی ریاست جمهوری نیز گزینه ای مناسب است و با صداقت و تعهد کامل به همه وعده هایی که داده است، عمل می کند.
 
با این حال، از نظر امریکا کاهش هزینه های جنگ به معنای ترک کامل صحنه به نفع تروریست ها و رقبای استراتژيک امریکا نیست و برای این منظور، امریکا می خواهد حضور استخباراتی و چه بسا شماری از نظامیانش را در افغانستان نگه دارد تا این منطقه راهبردی، همچنان تحت سلطه و سیطره امریکا باقی بماند.
 
این امر اما با اهداف گروه طالبان که در بالا به آن اشاره شد، تنافر و تعارض ذاتی دارد و تردید طالبان درباره اهداف پشت پرده و واقعی امریکا از توافق صلح را به شدت افزایش می دهد. این تردید می تواند روی چشم انداز صلح دوطرف، سایه بیاندازد و دستیابی به یک توافق صلح پایدار را با چالش های جدی مواجه کند.
 
در صورتی که طالبان به این نتیجه برسند که امریکا در روند صلح در صدد فریب آنهاست، بی تردید بازی تغییر خواهد کرد و روند مذاکرات نه تنها به استقرار صلح منجر نخواهد شد؛ بلکه فصل جدید جنگ آغاز خواهد شد.
 
با اینهمه نکته بدیهی این است که در هردو صورت – چه در صورت امضای توافق صلح میان امریکا و طالبان و چه بازگشت دوطرف به جنگ- امریکا آینده ای در افغانستان ندارد و شکست آن کشور در جنگ افغانستان، امری بدیهی و محتوم است؛ فرایندی تدریجی که از سال ها پیش آغاز شده است.