دونالد ترامپ بازهم افغانستان را «دانشگاه هاروارد تروریزم» توصیف کرد و افزود: «به مدت ۱۹ سال در آنجا صلحبان بوده‌ایم و یقینا این میزان کفایت می‌کند.» 
 
رئیس جمهوری امریکا گفت که ایالات متحده همزمان در حال گفتگو با دولت افغانستان و طالبان است و او «موارد مختلف» را در منطقه بررسی می کند.

 ترامپ با اظهار تاسف از حضور ۱۸ ساله امریکا در افغانستان گفت: «واقعا در حال جنگ نیستیم؛ بلکه به پولیس افغانستان تبدیل شده‌ایم.» وی این موضوع را «مضحک» توصیف کرد.

وی بار دیگر اهانت خود به مردم افغانستان در مورد پیروزی در جنگ  را تکرار کرد و افزود: «آمریکا اگر بخواهد می‌تواند در یک هفته برنده جنگ شود اما من نمی‌خواهم که ۱۰ میلیون نفر، ۱۰ میلیون افغان را به کشتن دهم چراکه این همان چیزی بود که باید اتفاق می‌افتاد و من به دنبال انجام آن نیستم.
 
به عقیده کارشناسان، رییس جمهوری امریکا در ادعاهای مطرح شده تا حدودی حق به جانب است؛ زیرا این واقعا خنده دار است که امریکا نقش پولیس و صلحبان را در افغانستان بازی کند؛ اما هیچ نقشی در جنگ و مبارزه با تروریزم نداشته باشد؛ اما خنده دارتر از آن این است که امریکا ۱۹ سال در افغانستان به بهانه مبارزه با تروریزم حضور دارد؛ ولی بدون دستیابی به کمترین موفقیتی در این زمینه می خواهد «پیروز» میدان را ترک کند.
 
او برای آنکه نشان دهد امریکا قدرت پیروزی در جنگ افغانستان را دارد، مدام این ترجیع بند تکراری و ضد اخلاقی را تکرار می کند که اگر بخواهد پیروز شود، می تواند ظرف یک هفته به این هدف برسد؛ اما نمی خواهد ۱۰ میلیون نفر کشته شوند!
 
از ترامپ باید پرسید که به راستی ایالات متحده نگران جان مردم افغانستان است یا از تبعات دست بردن به این ابزار مرگبار و جنون آمیز هراس دارد؟
 
او در عین حال باید به این پرسش مهم پاسخ دهد که آیا ده ها هزار نظامی و غیر نظامی که در جریان اشغال افغانستان از سوی امریکا و هم پیمانانش کشته شده اند، قربانی منافع هژمونیک و بلندپروازی های توسعه طلبانه امریکا نشده اند؟
 
اگر پاسخ مثبت است، پس تأکید ترامپ بر احتراز آگاهانه از کشتن مردم افغانستان هم تظاهری دروغین است که تنها به کار توجیه ناکامی های شرم آور ایالات متحده در جنگ ۱۹ ساله افغانستان می آید.
 
ترامپ می گوید امریکا ۱۹ سال در افغانستان حضور داشته و نقش پولیس را بازی کرده است، از او باید پرسید که امریکا طی این مدت، مشغول چه کاری بوده است؟ اگر امروز به اذعان ترامپ، افغانستان «هاروارد تروریست ها» است، پس نقش ایالات متحده در این زمینه چه بوده است؟ آیا امریکا به تروریست های فراملیتی بین المللی کمک کرده تا برای فراگیری شیوه های مرگبارتر خشونت و ترور و کشتارهای ابتکاری مردم بی گناه به هاروارد افغانستان بیایند و در سایه امنیتی که امریکا برای شان فراهم کرده، رشد و توسعه پیدا کنند یا در کنار مردم و دولت افغانستان ایستاده و به مسؤولیت هایش به عنوان پولیس در مبارزه با تروریزم عمل کرده است؟
 
برای پاسخ به این پرسش ها نیازی به ارجاع به ادعاهای اغواگرانه مقام های امریکایی و دروغ پراکنی های رسانه ای غرب نیست؛ بلکه وضعیت رقت انگیز جاری در افغانستان، به خوبی نشان می دهد که آیا امریکا واقعا پولیس و صلحبان بوده یا عامل تشدید و تعمیق بحران و مهم تر از آن، حامی و پشتیبان تروریستان.
 
ترامپ اگر در ادعای خود در زمینه هزینه های مأموریت امریکا در افغانستان، صادق است، دست کم یکبار به این تناقض واضح فکر کند که او چطور می تواند ادعای صلحبانی کند در حالی که ۱۹ سال پیش به منظور ساقط کردن رژيم امارت طالبانی و تلاشی و انهدام القاعده به افغانستان لشکرکشی کرد؛ اما ۱۹ سال بعد، با همان طالبان وارد گفتگوهای صلح می شود؛ صلحی که یکی از پیش شرط های آن، قطع ارتباط طالبان با القاعده و تعهد آن گروه به عدم استفاده از خاک افغانستان علیه امریکاست.
 
این بدان معناست که امریکا نه تنها نقش اش به عنوان پولیس را به خوبی ایفا نکرده؛ بلکه یک پولیس بد و فاسد و بی مسؤولیت بوده که در مأموریت اش مفتضحانه شکست خورده است.
 
در چنین شرایطی، مردم افغانستان هرگز نمی توانند به بقای نیروهای نظامی امریکا در افغانستان، دلخوش باشند؛ زیرا ادامه حضور آنها جز ناامنی و مرگ و کشتار و فاجعه و توسعه تروریزم، هیچ پیامد دیگری نخواهد داشت.