ملا هبت‌الله آخندزاده؛ رهبر طالبان در پیام عیدی جدیدش بر راه حل صلح‌آمیز افغانستان تاکید کرده‌است.
 
رهبر طالبان در پیام قبلی‌اش به ادامه جنگ تاکید کرده بود؛ اما در پیام جدیدش بیشتر به صلح پرداخته است.
 
در پیام رهبر طالبان که روز پنج‌شنبه ( ۱۷ اسد) منتشر شد، گفته شده که «در سطح کشور امارت اسلامی نقش محوری را در موضوع صلح و آشتی ایفا می‌کند."
 
ملا هبت‌الله آخندزاده به خروج نیروهای خارجی از افغانستان اشاره کرده و جنگ این گروه را "جهاد مسلحانه در راه خدا" خوانده و افزوده که در عین حال "پروسه مذاکرات و تفاهم" را هم پیش می‌برد.
 
صدیق صدیقی؛ سخنگوی ریاست جمهوری در واکنش به پیام رهبر طالبان گفته مردم افغانستان هیچ نیازی به این پیام ندارند. او افزوده‌است که " پیام شان پیام هراس و پیام جنگ است."
 
آقای صدیقی می‌گوید: "طالبان عامل اصلی ویرانی و کشتار مردم است."
 
پیام تازه رهبر طالبان اما همانگونه که در واکنش سخنگوی ارگ ریاست جمهوری هم آمده است، برای مردم افغانستان جز ویرانی و جنگ و کشتار و خونریزی و جنایت و مرگ نیست.
 
مردم نمی توانند با سطور و خطوط کاغذها زندگی کنند و آن را به مثابه کارنامه افرادی مانند ملا هبت الله، نصب العین خویش قرار دهند. آنچه در این زمینه هم از جانب خدا و هم از سوی مردم، مورد داوری قرار خواهد گرفت، اعمال و رفتارها و رویکردها و کنش های رهبران و اعضای طالبان است.
 
پیام رهبر طالبان تنها یک روز بعد از حمله خونین کابل منتشر می شود؛ حمله ای که در آن ۱۴ نفر کشته و نزدیک به ۱۵۰ نفر زخمی شدند که اکثر قربانیان آن را مردم عادی و غیر نظامیان، تشکیل می دادند.
 
از سوی دیگر، رهبر طالبان در حالی از صلح و حمایت از جان غیر نظامیان سخن می گوید که نمایندگان او در قطر با امریکا به عنوان رهبر ائتلاف کشورهای کافرکیش و غیر مسلمانی که بر افغانستان سلطه نظامی دارند، مشغول مذاکره برای صلح اند؛ اما نیروهای رزمی و شبه نظامیان جنگی آن گروه در کابل و سایر شهرهای افغانستان، سرگرم کشتار فاجعه بار نظامیان و غیر نظامیان مسلمان افغان هستند.
 
آیا این رفتار دوگانه و نفاق آلود، مصداق معکوس آیه شریفه اشداء علی الکفار، رحماء بینهم نیست که طالبان با عملکرد شان آن را وارونه کرده و در عمل، رحماء علی الکفار و اشداء بینهم شده اند؟
 
گروهی که ادعای شریعت غرای محمدی می کند و دعوی برپایی حکومت اسلامی را دارد، بربنیاد کدام توجیه شرعی و عقلی، اقدام به کشتار شهروندان عادی و مسلمان می کند؛ اما به تعبیر خودش با «اشغالگران» و «کفار» در قطر مشغول «صلح» است؟!
 
از سوی دیگر، میان متن و محتوای پیام ملا هبت الله آخندزاده در عید فطر و عید قربان، یک تفاوت بزرگ و معنادار وجود دارد. پیام عید فطر او مشحون از تهدید و آکنده از هشدارهای مرگبار بود و سراسر مملو از گرایش او به جنگ و قتل و کشتار و خشونت بود؛ اما پیام تازه او سیاسی تر، معتدل تر و صلح جویانه تر است. این بدون تردید نه برآیند اجتهاد و تفقه او در دستورات دینی در زمینه جهاد و صلح است و نه ناشی از رحم و مروت وی در برابر وضعیت اسفبار و رقت انگیز مردم مظلوم افغانستان که این روزها قربانی وحشیانه ترین جنایت های طالبان می شوند؛ بلکه تنها برآمده از نتایج مذاکرات صلح آن گروه با امریکایی ها است. ظاهرا ملا هبت الله آماده بازگشت به سیاست می شود.
 
بر این اساس، این مصداق دیگری از رحماء علی الکفار و اشداء بینهم است؛ در غیر آن، رهبری که تظاهر به دین داری می کند، خود را «ملا» می خواند و جنگ خود برای اهداف بیگانه علیه مردم افغانستان را «جهاد» می نامد و توجیه دینی و شرعی می کند، باید به این پرسش ساده پاسخ دهد که او اگر ملا و مجاهد واقعی است حمله ای که تنها یک روز پیش از صدور پیام عیدی اش در غرب کابل صورت گرفت را چطور توجیه می کند؟ در آن حمله، حتی بینی یک «اشغالگر» و «کافر» خارجی خون نشد. همه قربانیان، افغان و مسلمان بودند. شمار زیادی زن و کودک نیز در میان قربانیان بودند.
 
این پرسش را می توان به توان همه جنایت های هولناکی که طالبان علیه مردم افغانستان، مرتکب شده اند، بالا برد و توسعه داد.
 
در چنین وضعیتی، پیام عیدی رهبر طالبان تنها مظلومیت و غربت اسلام را نشان می دهد که چگونه متعالی ترین و پویاترین آموزه های آن مانند جهاد، دست ابزار کشتار مسلمانان توسط شبه مسلمانان شده و در خدمت منافع قدرت های بزرگ جهانخوار برای خونریزی و جنایت در کشورهای اسلامی قرار گرفته است.