اشرف ‌غنی؛ رییس جمهوری،‌ فرمان‌ تأسیس «دارالافتاء» در افغانستان را صادر کرد.
 
بربنیاد خبرنامه ارگ ریاست جمهوری که روز سه شنبه، ۲۵سرطان منتشر شد،  آقای غنی در این فرمان، دستور تأسیس دارالافتاء به‌منظور صدور فتواهای شرعی را داده ‌است.
 
در خبرنامه ارگ ریاست جمهوری آمده‌است که دارالافتاء جمهوری اسلامی افغانستان به ‌عنوان یگانه مرجع اصدار فتواهای شرعی تأسیس گردد.
 
همچنین در این خبرنامه آمده ‌است: «این نهاد از حیث تشکیل و بودجه مستقل می ‌باشد.»
 
براساس این فرمان، وزارت عدلیه مکلف است که سند تقنینی دارالافتاء افغانستان را در هماهنگی با نهادهای ذی‌ربط ترتیب و طی مراحل کند.
 
این در حالی است که پیش از این شماری از عالمان دینی خواستار ایجاد دارالافتاء در افغانستان شده‌ بودند.
 
گفته می‌شود که طرح ایجاد «دارالافتاء» در دوران حکومت حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین نیز روی دست بود؛ اما بنا به دلایلی تحقق نیافت.
 
تأسیس دارالافتاء در قدم اول اقدامی مناسب و مورد نیاز افغانستان به ویژه در شرایط دشوار امروز است. افغانستان به عنوان کشوری که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند، به یک دارالافتاء مستقل و مقتدر نیازمند است؛ مرکزی که بتواند استقلال قضایی افغانستان را تأمین کند و متضمن اقتدار مذهبی کشور در منطقه و جهان باشد.
 
افغانستان یکی از اصلی ترین کشورهای قربانی تروریزم در جهان است؛ کشوری که یکی از دلایل وضعیت رقت انگیز آن، فتواهای برساخته و رویکردهای ویرانگر مراکز فقیهی و دینی و مدارس مذهبی و دارالافتاءهای سیاسی کشورهای همسایه و منطقه است.
 
از مدارس دیوبندی تا مراکز تربیت و تقویت تروریزم تکفیری و اشاعه ایدئولوژی منحط وهابیت انحرافی در عربستان سعودی و تا گروه های تندرو و افراط گرای در حال رشد در آسیای میانه و... همگی مراکزی هستند که امروزه افغانستان را به جولانگاه مرگبارترین جریان های تروریستی تبدیل کرده اند.
 
علمای مذهبی پاکستان که عمدا چشم خود را بر فسادهای گسترده و گوناگون شایع در دولت و جامعه آن کشور می بندند، به سادگی بر لزوم «جهاد»‌ علیه دولت و نیروهای خارجی در افغانستان، فتوا می دهند.
 
عربستان سعودی که با دعوت های پی در پی از خوانندگان برهنه غربی، خود اکنون در حرمت شکنی و اهانت های آشکار و کفرآمیز علیه مقدسات دینی همه مسلمانان جهان در سرزمین وحی، بدتر از رژيم های غیر اسلامی عمل می کند، سال ها کانون افراط گرایان وهابی بود و هست که مسؤول اصلی پرورش و صدور نسلی از تروریست های تکفیری به افغانستان و سایر ملت های منطقه بوده اند.
 
با اینهمه افغانستان در سال های گذشته، حتی برای تعیین مناسبت هایی مانند عید فطر هم گوش به زنگ مفتی های وهابی عربستان مانده و به دلیل نداشتن یک مرکز فقهی قدرتمند و مستقل نتوانسته استقلال فقهی و مذهبی اش را از مدارس دیوبندی یا دارالافتای سعودی و... کسب کند.
 
در چنین شرایطی، نیاز به ایجاد یک دارالافتای مستقل و ملی، بسیار جدی و عمیق است.
 
با اینهمه، بایستگی تأسیس چنین مرکزی نباید نابایستگی های آن را توجیه یا لاپوشانی کند. افغانستان از نظر مذهبی به دو بخش سنی و شیعه تقسیم می شود. این دو مذهب فقهی، دو خوانش از یک دین هستند که در کنار همدیگر می توانند تصویری کامل و جامع از اسلام ارائه کنند و آن را به زمینه ای برای وحدت و همدلی مسلمین شیعه و سنی تبدیل نمایند.
 
تجربه تاریخی نشان داده است که نادیده گرفتن هریک از این دو مذهب فقهی، تبعات ویرانگری در پی دارد و به ناکامی های تلخی منتهی می شود.
 
قانون اساسی کشور نیز هردو مذهب را به رسمیت شناخته است؛ بنابراین دارالافتا باید بازتاب دهنده هردو مذهب فقهی اسلامی در افغانستان باشد تا هم با تفرقه مذهبی در کشور مبارزه کند و زمینه های آن را از میان بردارد و هم مانع از اشاعه و ریشه گرفتن ایدئولوژي خطرناک و مرگبار وهابیت تکفیری شود که با استفاده از نبود یک مرکز فقهی بزرگ به نام دارالافتاء به سرعت در حال ریشه دواندن و گسترش است.
 
انتظار می رود آقای غنی و وزارت عدلیه با توجه به ضرورت ها، چالش ها و حساسیت های تأسیس دارالافتاء، در شعاع قانون اساسی کشور، گام های محکمی در راستای ایجاد این مرکز بردارند و آن را به زمینه ای برای تقریب مذاهب و وحدت ملی در کشور تبدیل کنند.