شماری از اعضای مجلس سنا از ادامه تنش بر سر کرسی ریاست مجلس نمایندگان ابراز نگرانی کرده می‌گویند که ادامه این جنجال، زنگ تجزیه افغانستان را به صدا درخواهد آورد.
 
سناتوران می گویند که تنش و بی نظمی در مجلس نمایندگان بر پروسه کاری مجلس سنا نیز سایه افکنده و ذهنیت عامه را نسبت به شورای ملی تغییر داده است.
 
محمدعلم ایزدیار؛ معاون اول مجلس سنا ادامه جنجال نمایندگان را خجالت آور توصیف کرد و گفت: نمایندگان به جای آنکه قانونگذاری کرده و یا قانون را رعایت کنند، میز و چوکی که دولت هند به ما خیرات داده‌ را می‌شکنند.
 
آقای ایزدیار هشدار داد در شرایطی که مردم افغانستان به وحدت و همدلی نیاز دارند، اصرار بر ادامه تنش، زنگ تجزیه افغانستان را به صدا درخواهد آورد.
 
فضل‌هادی مسلمیار؛ رئیس مجلس سنا نیز ضمن تاکید بر حل جنجال پیش آمده در مجلس گفت باید این موضوع مطابق قانون و اصول وظایف داخلی این جرگه حل شود.
 
بن بست در خانه ملت برای اشغال کرسی ریاست مجلس نمایندگان همچنان ادامه دارد. این در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقد اند که بخشی مهم از این بن بست، ناشی از مداخلات دست های قدرتمند از درون حکومت است؛ همان دست هایی که گفته می شود در امر چینش و گزینش اعضای مجلس نمایندگان در انتخابات بدنام پارلمانی نیز دست داشته اند.
 
ادعاهای تکان دهنده ای درباره عوامل مؤثر در انتصاب نمایندگان دولت برای حضور در خانه ملت، مطرح شد؛ شیوه های ابتکاری و حیرت انگیز فساد از برقراری ارتباط جنسی تا پول و واسطه و قومیت و گرایش های سیاسی و زد و بندهای انتخاباتی و ترکیب قومی و مذهبی و...
 
صحت و سقم این ادعاها هرگز مشخص نشد و هیچگاه نیز مشخص نخواهد شد؛ زیرا تا زمانی که بالاترین سطوح قدرت اجرایی کشور در سازمانی دهی این وضعیت، دخالت داشته باشد، همه چیز به همین صورت، ادامه پیدا خواهد کرد.
 
از دید ناظران، وضعیت جاری، نشان می دهد که آنهایی که کرسی های نمایندگی مردم در خانه ملت را اشغال کرده اند، هیچ نسبتی با ملت ندارند و منتخب مردم نیستند. آنها نمایندگان دولت هستند؛ نماینده پول و انواع دیگر خدمات و امتیازاتی که برای رسیدن به این سمت، ارائه کرده اند.
 
از این افراد، انتظاری جز این وجود ندارد؛ اینکه هفته ها بر سر یک رأی درست یا نادرست، باهم گلاویز شوند و بی توجه به سرنوشت اسفبار کشور و تعطیلی یکی مهم ترین ارکان دولت، برای پول و... که داده اند، همانند دلال ها و تاجران حریص و سوداندیش و سوداگر چانه زنی کنند.
 
آنها در این زمینه، از هیچ اقدامی دریغ نمی کنند؛ از حملات لفظی و فحاشی های رکیک و شرم آور تا درگیری فیزیکی و شکستن چوکی ها و به زیر انداختن میز کار رییس پارلمان؛ بنابراین، مجلس نمایندگان به هر چیز دیگری شباهت دارد جز مجلس «نمایندگان» مردم افغانستان. آنها نماینده مردم نیستند، نماینده افرادی اند که به آنها مأموریت داده اند تا اصلی ترین بنیان های مردم سالاری را با توسل به سخیف ترین شیوه های ممکن، ویران کنند.
 
در این میان، همانگونه که در هشدار نمایندگان مجلس سنا نیز آمده است، بوی تند تجزیه به مشام می رسد؛ زیرا در یک طرف این تنش، نماینده ای قرار دارد که دیگر اقوام افغانستان را به استثنای پشتون ها «بیگانه» و «مهاجر»‌ می خواند و معتقد است که آنها را می توان با یک کلک از کشور بیرون شان انداخت و در جانب دیگٰر، افرادی که این بینش را به چالش می کشند و با استناد به رأی و اصول وظایف داخلی مجلس، بر حق خویش برای احراز کرسی ریاست مجلس، پافشاری می ورزند.
 
این بن بست، آ‌شکارا رنگ و بومی قومی به خود گرفته و به صف آرایی خطرناک شمال – جنوب در درون تالار مجلس، منجر شده است. اگر این بحران به سرعت، مدیریت نشود و بن بست عمدی به وجودآمده، نشکند، آثار و عواقب آن، وحدت و یکپارچگی ملی کشور را تهدید خواهد کرد و تجزیه یکی از پیامدهای ویرانگر آن خواهد بود.