پیروز حناچی؛ شهردار تهران در مراسم قدردانی از کارگران و پاکبانان افغانستانی در تهران گفته که زیبایی‌های این شهر را مدیون این کارگران است.
 
شهردار تهران گفت:"با افتخار میزبان افغانستانی‌ها هستیم."
 
شهردار تهران به تمامی کارگران افغانستانی شهرداری تهران سه میلیون ریال عیدی داد.
 
در این مراسم شماری از کارگران افغانستانی شهرداری تهران آمده بودند تا در واپسین روزهای سال ۱۳۹۷ در کنار همکاران شان در شهرداری تهران میهمان جشنی باشند که به یمن سال‌ها فعالیت و کوشش آنان برگزار شده‌ بود.
 
محمدرضا جوادی یگانه؛ معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران هم در این مراسم با اشاره به کسب ۳ رتبه برتر در کانکور ماستری امسال توسط دانشجویان افغانستان گفت که "افغانستانی‌ها مردمی بااستعداد و دارای هوش بالا هستند."
 
او از رسانه‌های ایران خواست که موفقیت‌های افغانستانی‌های مقیم ایران را بیش از پیش اطلاع رسانی کنند.
 
در این مراسم کلیپی از اشکان خطیبی؛ بازیگر ایرانی نیز پخش شد که در آن هشتک "من نژادپرست نیستم" را برای دفاع از افغانستانی ها به دلیل بی‌مهری برخی افراد راه اندازی کرده‌است.
 
این خبر تحول مهمی در زندگی کارگری افرادی بود که پیش از این نه کار شان به چشم می آمد و قدر نهاده می شد و نه خود شان. شهردار تهران برای نخستین بار این ابتکار عمل انسانی و اسلامی را روی دست گرفت تا به افرادی عیدی بدهد که بیشتر از هرکس دیگری مستحق عیدی گرفتن هستند.
 
البته در کنار اینکه آنها سه میلیون ریال عیدی نقدی گرفتند، مهم تر و ارجمندتر از آن، برپایی یک جشن رسمی و باشکوه برای تجلیل از کارکرد آنها در پاکبانی و زیباسازی شهر تهران بود. این سنت حسنه می تواند سرآُغاز اتفاقات بسیار خوب و بزرگ برای بسیاری از شهروندان مهاجر افغانستانی در ایران باشد. اینکه به آنها، حضور و کارشان در ایران به دید مثبت نگاه شود، جنبه های انسانی این حضور برجسته گردد و شهروندان کشور میزبان، شناخت نزدیک تر و واقعی تری از افغانستان و مردم آن داشته باشند.
 
در کنار نکوداشت از عملکرد پاکبان های افغانستانی شهرداری تهران، سخنان سازنده، مثبت و امیدبخش معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران در این مراسم به جنبه های دیگر زندگی افغانستانی ها در ایران هم پرداخت و نکاتی را یادآور شد که بی تردید، کمک بزرگی به نزدیکی و یگانگی دو ملت و از میان برداشتن مرزهای برساخته سیاسی و غیر واقعی از میان آنها می کند.
 
آقای محمدرضا جوادی یگانه به دستاوردها و افتخارات فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران اشاره کرد و از رسانه های ایرانی خواست تا این موارد را بیش از پیش، منعکس کرده و برجسته بسازند. این همان چیزی است که سال هاست رسانه ها، فعالان فرهنگی و اجتماعی و نخبگان دو کشور، پیوسته برای تحقق آن کار و تلاش و تکاپو می کنند؛ تلاشی که مبنای اصلی آن، تغییر نگاه جامعه میزبان به مهاجران است؛ اینکه افغانستانی های مهاجر مقیم جمهوری اسلامی ایران، همگی کارگر و پاکبان نیستند، آنها با استفاده از فرصت های اندک، افتخارات بزرگی آفریده اند که بخشی از این افتخارات به خدمات و زحمات جامعه و کشور میزبان بازمی گردد. اینکه افغانستانی ها توانسته اند سه رتبه اول کانکور ماستری در ایران را از آن خود کنند، تنها افتخاری برای دانشجویان نخبه و مستعد افغانستانی نیست؛ بلکه همزمان نشان می دهد که ایران زمینه ها و امکانات رشد و بروز و به کاربستن استعدادهای آنان را فراهم آورده و در آفرینش این افتخار شریک است.
 
از سوی دیگر، برآیند و برون داد این مبارزه و تلاش مشترک، باید انتقال افغانستانی ها از صفحات حوادث مطبوعات و رسانه های ایرانی به برگ های فرهنگ و هنر و دانش و فناوری و... باشد.
 
در سال های اخیر، تحولات مهمی در این عرصه رخ داده و با تغییر نگاه رسانه های جمعی ایران به افغانستانی ها شاهد حضور اثرگذار شماری از نخبگان آنها در این زمینه هستیم؛ اما این بی تردید، کافی نیست. دو ملت بهانه های زیادی برای اشتراک و همگرایی و برادری و همدلی و یگانگی دارند؛ اما عملکرد شماری از افراد در کنار سیاست گذاری های غلط در برخی عرصه ها این امکان مهم و راهبردی را از دو هردو ملت گرفته و آنها را از هم دور کرده و حتی در مواردی، چه بسا در برابر همدیگر قرار داده است.
 
انتشار سریال های زننده و سخیفی مانند «ممنوعه» و نیز دستمایه شوخی و لودگی قرارگرفتن زبان و لهجه و فرهنگ مردم افغانستان از سوی برخی کمدین های ایرانی در کنار نارسایی ها و محدودیت های دیگر در سایر حوزه های حیات اجتماعی و فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران، زحمات و خدمات چندده ساله دولت و ملت میزبان را در معرض نابودی قرار می دهد و به دشمنان همدلی و وحدت دو ملت یگانه، امکان می دهد تا با استفاده از همین بهانه های کوچک و اندک، آنها را از هم دور سازند و به هم‌ستیزی و تنش ترغیب کنند.
 
انتظار می رود عیدی ارجمند شهرداری تهران به پاکبان های بی ادعای افغانستانی، زمینه ای برای همدلی های بیشتر در سایر موارد شود و در نهایت، دو ملت بار دیگر در این نقطه از تاریخ، همچون گذشته های دور خویش، به یگانگی و وحدت برسند.