وزارت دفاع تایید کرده که نخستین تیم نیروی ویژه ارتش امریکا، در ولایت فراه مستقر شده و قرار است که در زمینه مبارزه با تروریزم به نیروهای ارتش ملی، آموزش بدهد.
محمد رادمنش؛ سخنگوی وزارت دفاع گفت که این نیرو، در چارچوب مأموریت حمایت قاطع (ناتو) حین عملیات‌های نظامی بر ضد طالبان، مأموریت مشوره و آموزش را به پیش خواهد برد.
جنرال رادمنش افزود: "فقط رفتند که نیروهای دفاعی ما را در ولایت فراه در مرکز تعلیمیِ که در آنجا هست، بیشتر تعلیم و تربیه بکنند و تجهیزاتی را که جدیداً به قول اردوی 207 لوای دوم توزیع کردند، نسبت به آن یک سلسله درس‌هایی که لازم است، این درس‌ها را پیش ببرند".
به گفته وی، این نیروی امریکایی، همچنین فرماندهان افغان را در بخش تردد و جلوگیری از فعالیت‌های مخالفین مشورت می دهند.
جنرال رادمنش گفت که این نیرو در میدان جنگ شرکت نخواهد کرد؛ اما هنگام نبرد نقش مشاور را خواهد داشت.
این رویداد در شرایطی رخ می دهد که فراه همچنان روی گسل ناامنی های فراگیر افغانستان قرار دارد. این ولایت که پیشتر دست کم برای ساعاتی حتی تا مرز سقوط مرکز آن به دست طالبان نیز پیش رفت، با بدترین ناآرامی خود در طول سال های اخیر، دست و پنجه نرم می کند.
ناآرامی های شایع در فراه چندی پیش سبب شد تا گروهی از نظامیان ایتالیایی نیز در این ولایت مستقر شوند؛ اما این استقرار، حتی نتوانست مانع از تلفات سنگین نیروهای امنیتی و سقوط چندساعته مراکز عمده دولتی آن به دست نیروهای طالبان شود.
اگرچه در این اواخر، درگیری های درون گروهی طالبان مستقر در فراه، از قدرت عملیاتی آن گروه در برابر نیروهای امنیتی دولتی، کاسته است؛ اما سایه ترور، ناامنی و بحران همچنان بر فراز امنیت این ولایت آشوب زده، سنگینی می کند.
دولت پیش از این با تغییر مقام های ارشد محلی سعی کرد وضعیت را مدیریت کند؛ اما ظاهرا این تلاش ها نیز اثر مورد انتظار را در پی نداشت.
در تازه ترین رویداد، رییس اداره احصائیه مرکزی فراه در این ولایت، ترور شد.
با این حساب، آیا نیروی ویژه ارتش امریکا با استقرار در ولایت فراه، می تواند امنیت و آرامش را به این ولایت ناامن بازگرداند؟
کارشناسان مسایل نظامی در این خصوص، عمیقا تردید دارند.
آنها می گویند که تجربه نشان داده است که حضور نظامیان ویژه ارتش امریکا یا هر نیروی خارجی دیگری در این ولایت و سایر ولایت های ناامن کشور، هرگز به نفع امنیت و ثبات در مناطق آشوب زده تمام نشده است.
این امر، از دید آگاهان چند دلیل عمده دارد. اول اینکه نظامیان خارجی، اصولا برای مبارزه و سرکوب تروریست ها به مناطق ناامن نمی روند. آنگونه که گفته شده، مأموریت آنها «مشورت» و «آموزش» است و آنها در عملیات جنگی نیروهای امنیتی، شرکت نمی کنند.
بنابراین، در این صورت، استقرار پیشرفته ترین و آموزش دیده ترین ارتش های جهان در ولایت های ناامن و آشوب زده افغانستان نیز نمی تواند جلو تروریست ها را بگیرد و امنیت و آرامش را به آن مناطق بازگرداند.
دلیل دوم هم این است که تروریست ها با استفاده از بهانه حضور آنچه آنها «نیروهای اشغالگر» می خوانند، به سربازگیری و ایجاد انگیزه های بیشتر جنگ در میان جنگجویان خود مبادرت می ورزند و به این ترتیب، با استقرار نظامیان خارجی در مناطق ناامن، به جای آنکه وضعیت امنیتی، بهبود یابد، بدتر می شود.
دلیل سوم هم این است که بحران امنیت افغانستان، هیچگاه راه حل خارجی نداشته است. این قاعده حتی در صورتی که نظامیان خارجی، مستقیما در عملیات نظامی بر ضد تروریست ها سهم بگیرند نیز صادق و تغییرناپذیر خواهد بود.
این تصور که با استقرار نظامیان ویژه ارتش امریکا در فراه می توان، ثبات و آرامش را به این ولایت آشوب زده بازگرداند، اگر ریاکارانه نباشد، بسیار ساده انگارانه است؛ زیرا بر پایه دلایل پیشگفته، نه تنها این اتفاق نخواهد افتاد؛ بلکه درست شاهد نتیجه عکس آن خواهیم بود.
در هر صورت، امنیت فراه و سایر مناطق و ولایت های ناامن افغانستان، نیازمند راهبردی ملی و با حد اکثر تکیه و تمرکز بر ظرفیت ها و توانمندی های داخلی است و در کنار آن، دولت مرکزی باید اراده، صداقت و تعهد واقعی خود در مهار ناامنی، سرکوب تروریزم و مدیریت بحران به نفع مردم و نیروهای امنیتی را نشان دهد و از اتکای یکجانبه و حساب نشده بر قدرت نظامی ارتش های خارجی، احتراز کند.
محمد رادمنش؛ سخنگوی وزارت دفاع گفت که این نیرو، در چارچوب مأموریت حمایت قاطع (ناتو) حین عملیات‌های نظامی بر ضد طالبان، مأموریت مشوره و آموزش را به پیش خواهد برد.
جنرال رادمنش افزود: "فقط رفتند که نیروهای دفاعی ما را در ولایت فراه در مرکز تعلیمیِ که در آنجا هست، بیشتر تعلیم و تربیه بکنند و تجهیزاتی را که جدیداً به قول اردوی 207 لوای دوم توزیع کردند، نسبت به آن یک سلسله درس‌هایی که لازم است، این درس‌ها را پیش ببرند".
به گفته وی، این نیروی امریکایی، همچنین فرماندهان افغان را در بخش تردد و جلوگیری از فعالیت‌های مخالفین مشورت می دهند.
جنرال رادمنش گفت که این نیرو در میدان جنگ شرکت نخواهد کرد؛ اما هنگام نبرد نقش مشاور را خواهد داشت.
این رویداد در شرایطی رخ می دهد که فراه همچنان روی گسل ناامنی های فراگیر افغانستان قرار دارد. این ولایت که پیشتر دست کم برای ساعاتی حتی تا مرز سقوط مرکز آن به دست طالبان نیز پیش رفت، با بدترین ناآرامی خود در طول سال های اخیر، دست و پنجه نرم می کند.
ناآرامی های شایع در فراه چندی پیش سبب شد تا گروهی از نظامیان ایتالیایی نیز در این ولایت مستقر شوند؛ اما این استقرار، حتی نتوانست مانع از تلفات سنگین نیروهای امنیتی و سقوط چندساعته مراکز عمده دولتی آن به دست نیروهای طالبان شود.
اگرچه در این اواخر، درگیری های درون گروهی طالبان مستقر در فراه، از قدرت عملیاتی آن گروه در برابر نیروهای امنیتی دولتی، کاسته است؛ اما سایه ترور، ناامنی و بحران همچنان بر فراز امنیت این ولایت آشوب زده، سنگینی می کند.
دولت پیش از این با تغییر مقام های ارشد محلی سعی کرد وضعیت را مدیریت کند؛ اما ظاهرا این تلاش ها نیز اثر مورد انتظار را در پی نداشت.
در تازه ترین رویداد، رییس اداره احصائیه مرکزی فراه در این ولایت، ترور شد.
با این حساب، آیا نیروی ویژه ارتش امریکا با استقرار در ولایت فراه، می تواند امنیت و آرامش را به این ولایت ناامن بازگرداند؟
کارشناسان مسایل نظامی در این خصوص، عمیقا تردید دارند.
آنها می گویند که تجربه نشان داده است که حضور نظامیان ویژه ارتش امریکا یا هر نیروی خارجی دیگری در این ولایت و سایر ولایت های ناامن کشور، هرگز به نفع امنیت و ثبات در مناطق آشوب زده تمام نشده است.
این امر، از دید آگاهان چند دلیل عمده دارد. اول اینکه نظامیان خارجی، اصولا برای مبارزه و سرکوب تروریست ها به مناطق ناامن نمی روند. آنگونه که گفته شده، مأموریت آنها «مشورت» و «آموزش» است و آنها در عملیات جنگی نیروهای امنیتی، شرکت نمی کنند.
بنابراین، در این صورت، استقرار پیشرفته ترین و آموزش دیده ترین ارتش های جهان در ولایت های ناامن و آشوب زده افغانستان نیز نمی تواند جلو تروریست ها را بگیرد و امنیت و آرامش را به آن مناطق بازگرداند.
دلیل دوم هم این است که تروریست ها با استفاده از بهانه حضور آنچه آنها «نیروهای اشغالگر» می خوانند، به سربازگیری و ایجاد انگیزه های بیشتر جنگ در میان جنگجویان خود مبادرت می ورزند و به این ترتیب، با استقرار نظامیان خارجی در مناطق ناامن، به جای آنکه وضعیت امنیتی، بهبود یابد، بدتر می شود.
دلیل سوم هم این است که بحران امنیت افغانستان، هیچگاه راه حل خارجی نداشته است. این قاعده حتی در صورتی که نظامیان خارجی، مستقیما در عملیات نظامی بر ضد تروریست ها سهم بگیرند نیز صادق و تغییرناپذیر خواهد بود.
این تصور که با استقرار نظامیان ویژه ارتش امریکا در فراه می توان، ثبات و آرامش را به این ولایت آشوب زده بازگرداند، اگر ریاکارانه نباشد، بسیار ساده انگارانه است؛ زیرا بر پایه دلایل پیشگفته، نه تنها این اتفاق نخواهد افتاد؛ بلکه درست شاهد نتیجه عکس آن خواهیم بود.
در هر صورت، امنیت فراه و سایر مناطق و ولایت های ناامن افغانستان، نیازمند راهبردی ملی و با حد اکثر تکیه و تمرکز بر ظرفیت ها و توانمندی های داخلی است و در کنار آن، دولت مرکزی باید اراده، صداقت و تعهد واقعی خود در مهار ناامنی، سرکوب تروریزم و مدیریت بحران به نفع مردم و نیروهای امنیتی را نشان دهد و از اتکای یکجانبه و حساب نشده بر قدرت نظامی ارتش های خارجی، احتراز کند.
