وزارت اقتصاد امریکا از تحریم دو وزیر در دولت ترکیه خبر داده است.
 
عبدالحمید گل؛ وزیر عدلیه و سلیمان سویلو؛ وزیر داخله ترکیه برای نقش شان در بازداشت کشیش امریکایی تحریم شده‌اند.
 
استیو منوچین؛ وزیر اقتصاد امریکا در این باره گفت: "بازداشت غیرعادلانه و تعقیب قضایی کشیش برانسون از طرف مقام‌های ترکیه غیر قابل قبول است."
 
اندرو برانسون، کشیش امریکایی، حدود دوسال به اتهام کمک به هواداران فتح‌الله گولن و همچنین حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) در بازداشت بود و به تازگی با آزادی از زندان در حصر خانگی قرار گرفت.
 
مقام‌های امریکایی، از جمله شخص دونالد ترامپ و مایک پنس، معاون او، در روزهای اخیر درباره کشیش امریکایی زندانی به ترکیه هشدار دادند و گفتند ادامه آن عواقبی خواهد داشت.
 
در مقابل مقام‌های ترکیه، از جمله مولود چاووش اوغلو گفته اند موضع امریکا را در این باره نمی‌پذیرند و تأکید کرده اند که تحریم های امریکا را بی پاسخ نمی‌گذارند.
 
اکنون یک جنگ تجاری رسمی میان دو کشور آغاز شده است. این در حالی است که هردو کشور، عضو پیمان نظامی ناتو هستند و چنین چالشی میان اعضای این سازمان، بی سابقه و غیر معمول به حساب می آید.
 
ترک ها شاید تصور نمی کردند که امریکا با یک متحد نظامی خود در ناتو، با زبان تهدید و تحریم سخن بگوید؛ اما این اتفاق اکنون افتاده است.
 
این در حالی است که دامنه اختلافات دو کشور، روز به روز گسترده تر می شود.
 
ترکیه که پیش از این، نسبت به کمک های نظامی و آموزشی امریکا به جنگجویان کرد سوریه، اعتراض داشت؛ زیرا آن را یک گروه «تروریستی» می داند که با «پ ک ک» همدست است، اخیرا همچنین اعلام کرد که با تحریم های ضد ایرانی دولت امریکا همراهی نخواهد کرد.
 
ترک ها بخش عظیمی از نفت و گاز خود را از کشورهای منطقه از جمله ایران، تأمین می کنند و به همین دلیل، در صورت اجرایی شدن تحریم های ضد ایرانی ترامپ، به شدت در تنگنا قرار خواهند گرفت.
 
البته پیش از این هم دو کشور، اختلاف های شدیدی در زمینه حقوق بشر، وضعیت فلسطین اشغالی و جنایت های رژيم اسراییل علیه فلسطینی ها و همچنین معاملات تسلیحاتی سنگین میان روسیه و ترکیه داشته اند.
 
با این حساب، کارشناسان مسایل منطقه می گویند که نبرد کنونی میان ترکیه و امریکا قابل پیش بینی بود و این نبرد می تواند سرآغاز یک شکاف بزرگ در سازمان ناتو قرار بگیرد؛ به ویژه از این حیث که ترامپ پیشتر جنگ تجاری بی سابقه ای را نیز با دیگر متحدان اروپایی خود شروع کرده و افزون بر این، او از اینکه دیگر کشورهای عضو ناتو، تعهدات مالی همسنگ امریکا بر عهده نمی گیرند، شکایت داشته و نسبت به آن اعتراض کرده است.
 
انتظار می رود جنگ تجاری و تنش های سیاسی به وجود آمده میان ترامپ و ترکیه و همچنین ترامپ و دیگر متحدان امریکا در ناتو و اتحادیه اروپا، اگرچه با سودهای کوتاه مدت اقتصادی و مالی برای امریکا همراه باشد؛ اما در درازمدت به شدت، وجهه، اعتبار و قیومیت دیرسال ایالات متحده بر شرکای راهبردی خود را مخدوش کند و واشنگتن را در انزوایی بی سابقه و زیانبار قرار دهد.
 
برای ترامپ که یک تجارت پیشه است، شاید توابع و پیامدهای سیاسی این رویکردها اهمیت چندانی نداشته باشد؛ اما بدون تردید، استراتژيست های اصلی ایالات متحده از اینکه کشور شان از اوج اقتدار به زیر کشیده می شود و در انزوایی عمیق و چندلایه قرار می گیرد، خوشحال نخواهند بود.
 
در باره ترکیه، اگرچه با توجه به اختلاف های مشابه آنکارا با دیگر کشورهای غربی و اروپایی در خصوص مسایلی مانند حقوق بشر، سرکوب و بازداشت گسترده معترضان، محدود شدن آزادی های سیاسی و مدنی و سیر سریع و صعودی دولت اردوغان به سمت خودکامگی و اقتدارگرایی ضد دموکراتیک، گمان نمی رود که تنش به وجود آمده میان واشنگتن و آنکارا، حساسیتی جدی و عمیق را از سوی کشورهای غربی برانگیزد؛ اما کلیت سیاست هشدار و تهدید و تحریم ترامپ حتی بر علیه متحدان راهبردی و شرکای سنتی امریکا چیزی نیست که بتوان به آسانی از کنار آن گذشت؛ بدون آنکه منتظر تبعات ویرانگر آن برای اقتدار ایالات متحده در عرصه بین المللی بود.