دونالد ترامپ؛ رئیس جمهور امریکا ساعت دو بعد از ظهر به وقت واشنگتن (ده و نیم شب به وقت کابل و تهران) اعلام کرد که امریکا از توافق هسته ای با ایران خارج می شود و تحریم های هسته ای امریکا برمی گردد.
تصمیم آقای ترامپ، پیش از موعد تعیین شده (۲۲ ثور) برای تأیید پایبندی ایران به توافق هسته ای اعلام شد.
حسن روحانی؛ رئیس جمهور ایران گفت از این لحظه توافق هسته ای بین ایران و پنج کشور (بدون امریکا) خواهد بود.
رئیس جمهور امریکا گفت توافق هسته ای با ایران توافق با ایران در ازای محدودیت های اندک، پول زیادی به ایران سرازیر کرد و این مایه شرمساری بود.
اعضای دیگر پنج به علاوه یک که طرف ایران در توافق هسته ای هستند، گفته اند که به تعهدات خود در برجام پایبند می مانند.
کارشناسان مسایل بین المللی می گویند که هنوز به دشواری می توان نسبت به تبعات تصمیم بحث برانگیز دونالد ترامپ در باره خروج از برجام، داوری کرد.
ایران نیز در تصمیمی معقول و محتاطانه در حال ارزیابی نتایج و پیامدهای این تصمیم برای اقتصاد، سیاست، قدرت منطقه ای، تعهدات، اشتراکات و روابط بین المللی خود و در کل، اوضاع منطقه و جهان و نقش ایران در آن، پس از تصمیم رییس جمهوری امریکا مانده است؛ چیزی که به زودی مشخص نخواهد شد و حد اقل چندین هفته به طول خواهد انجامید.
اینکه دولت امریکا چه تحریم هایی را علیه ایران وضع خواهد کرد و وضع این تحریم ها چه آثار و تبعاتی روی تعهدات مندرج در برجام خواهد گذاشت و قدرت های اروپایی، چین و روسیه که در این توافق باقی مانده اند، در خصوص عملکرد امریکا چه تصمیمات و اقداماتی را روی دست خواهند گرفت، همگی مسایلی هستند که آینده برجام را مشخص خواهند کرد.
با این حساب، ایران در حال حاضر نمی خواهد پاسخ افراط گرایی، تعصب و تندروی ترامپ و تیم او را با اقدامات متقابل و مشابه، پاسخ بدهد و به این ترتیب، آثار و توابع سنگین این تصمیم را برای امریکا و آینده قدرت و اعتبار بین المللی آن کشور، از میان ببرد.
ایران می تواند با تحمل، تأمل، مدارا و میانه روی، در این باره تصمیم بگیرد و به این ترتیب، اجازه دهد که امریکای ترامپ، هزینه های سخت ناشی از نقض یک پیمان بزرگ بین المللی را که به تصویب شورای امنیت سازمان ملل هم رسیده، بپردازد و بار سنگین ملامت، سرزنش و نکوهش جامعه جهانی را متحمل شود و به این ترتیب، از قدرت، وجاهت و هیمنه کاذب و برساخته امریکا در سایر معادلات بزرگ و سرنوشت ساز بین المللی، کاسته شود و در مقابل، ایران به عنوان یک دولت متعهد به حقوق بین الملل، رعایت کننده پیمان های بزرگ بین المللی و ملتزم به اصول مرتبط با نظم و امنیت و ثبات جهانی، از سوی دیگر قدرت ها به رسمیت شناخته شود.
اگرچه در این میان، نمی توان انکار کرد که تصمیم ترامپ، راه را برای انتخاب هر گزینه ای برای ایران باز کرده است.
ایران می تواند به سرعت به برنامه اتمی خود بازگردد و دوران پیشابرجام را احیا کند. این کشور در عین حال، این امکان را هم در اختیار دارد که با استفاده از بندها، تمهیدات، مکانیزم ها و صلاحیت هایی که در متن برجام برای تضمین این پیمان حقوقی بزرگ، تعبیه شده است، امریکا را به دلیل نقض آشکار تعهدات خود، مورد مؤاخذه قرار دهد و به این ترتیب، هزینه های تصمیم یکجانبه ترامپ را برای امریکا به شدت بالا ببرد.
این چیزی است که با حضور قدرت های اروپایی و همچنین روسیه و چین در این پیمان، کاملا در دسترس است و بی تردید، ایرانی ها روی استفاده از این سازوکار، فکر کرده اند و این بخشی از تمهیداتی خواهد بود که ایران در قبال امریکا روی دست خواهد گرفت.
با این وصف، از این پس، هر اتفاقی که برای برجام و آینده این توافق، رخ دهد و نیز برنامه اتمی ایران، هر مسیری را که تجربه کند، دیگر کسی در جهان، نمی تواند، ایران را مسؤول قلمداد کند؛ بلکه این امریکا و به طور مشخص ترامپ و همچنین شرکا و همفکران افراطی و متعصب او در رژيم صهیونیستی و رژيم های دست نشانده عرب هستند که عامل اصلی هرگونه پیامد ویرانگر و خطرناک ناشی از خروج امریکا از برجام خواهند بود.
دریافت صفحه با کد QR