اشرف غنی؛ رئیس جمهوری اعلام کرده که دولت حاضر است با گروه طالبان آتش‌بس کند و این گروه را به عنوان یک حزب سیاسی به رسمیت بشناسد.
آقای غنی در دومین نشست روند کابل گفت که در صورت تقاضا بر اساس مواد پیش‌بینی شده در قانون اساسی، این قانون می‌تواند دوباره بازبینی شود و آزادی زندانیان طالبان و خارج شدن نام آنها از فهرست‌های ممنوعیت‌ها، به گونه قانونی دنبال شود.
رئیس جمهوری گفت حکومت با باز شدن دفتر طالبان، صدور پاسپورت برای آنها برای سفر آزادانه، همکاری برای آزادی زندانیان طالبان، ترتیبات برای دسترسی به رسانه‌ها و اسکان مجدد خانواده های طالبان موافق است.
اظهارات رییس جمهوری بخشی از طرح تازه صلح دولت افغانستان در قبال طالبان بود. این طرح نشان می دهد که دولت حاضر است در بدل ترک مخاصمه از سوی طالبان، امتیازات گسترده‌ای برای آن گروه نظر در بگیرد.
در این میان، تعلیق تعهدات حقوق بشری و تضمین‌های لازم برای برقراری صلحی عادلانه انسانی و مورد تأیید مردم افغانستان، نخستین پیامدهای این رویکرد تازه به حساب می‌آید.
آمادگی برای اصلاح قانون اساسی نیز نشانگر آن است که کابل حاضر است تا پیششرط های کلیدی طالبان در زمینه ماهیت نظام و به رسمیت شناختن اصول «شریعت اسلامی» با خوانش طالبانی را بپذیرد و آن را در متن قانون اساسی بگنجاند.
با این حساب، تنها یک مانع جدی در مسیر صلح با طالبان باقی می‌ماند و آن حضور و سلطه نیروهای خارجی به رهبری امریکاست؛ چیزی که طالبان خواستار پایان آن هستند.
رویکرد تازه آقای غنی در زمینه صلح با طالبان، علیرغم آمادگی برای مذاکرات بدون پیششرط و واگذاری امتیازات یکجانبه بزرگ به طالبان اما از کنار این مسأله، آگاهانه عبور کرد.
شاید دولت امیدوار است که شبیه معامله ای که با حزب اسلامی گلبدین حکمتیار انجام داد، بتواند طالبان را نیز قانع کند که به یک افغانستان تحت سیطره نیروهای خارجی بازگردند.
نظر شما چیست؟
آیا امتیازات یکجانبه آقای غنی، می‌تواند طالبان را به گفتگوهای صلح بکشاند؟
دیدگاه تان درباره چشم‌پوشی دولت از عدالت، کارنا‌مه حقوق بشری طالبان و خواست‌های جمعی مردم افغانستان در عرصه صلح چیست؟
آیا با وجود هزاران فعال تروریستی خارجی در کشور، صلح با طالبان، به بحران امنیت افغانستان پایان می‌دهد؟
دریافت صفحه با کد QR