به دنبال درخواست دونالد ترامپ؛ رییس ‌جمهور امریکا از رییس‌ جمهور غنی برای بستن دفتر سیاسی طالبان در قطر، شورای عالی صلح نیز موافقت خود را با بستن این دفتر اعلام کرد؛ اما این شورا می‌گوید که آماده است با طالبان در هر کشوری که آنها بخواهند، مذاکره کند.

سید احسان طاهری؛ سخنگوی شورای عالی صلح با اشاره به اظهارات اخیر حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی در سفر به عربستان که گفته بود حکومت افغانستان می‌خواهد دفتر سیاسی طالبان در قطر مسدود شود، گفت:"ما هر دفتری را که در رابطه به صلح افغانستان گام عملی برندارد، بی‌معنا دانسته و خواستار بسته کردن آن هستیم."

با این وصف، سخنگوی شورای عالی صلح، از قاطعیت مقام‌های افغانستان برای صلح سخن گفت و افزود:"پیام ما به مخالفان مسلح این است که در هر نقطۀ جهان که آنان خواسته باشند، برای مذاکرات صلح که رهبری آن به دست افغان ها باشد، آن را بدون قید و شرط پذیرفته و مذاکرات را آغاز می کنیم."

تصمیم برای بسته شدن دفتر طالبان در قطر در حالی گرفته می شود که این دفتر در حال حاضر، تنها نمایندگی رسمی دیپلماتیک طالبان در جهان محسوب می شود و این گروه، تصمیم ها و تحرکات سیاسی رسمی خود را عمدتا از همین دفتر انجام می دهد.

با این حال، این انتقاد نیز همواره مطرح بوده است که دفتر قطر پیش از آنکه یک نمایندگی سیاسی به معنای متعارف کلمه باشد، دکانی پردرآمد و کانالی رسمی و تأییدشده برای جذب کمک های مالی و بسته های اقتصادی به منظور پیشبرد موتور جنگ طالبان در افغانستان است.

به عقیده منتقدان، اینکه دفتر سیاسی طالبان در کشور عربی قطر قرار دارد، به این گروه امکان داده تا با استفاده از توجیهات ایدئولوژیک و مذهبی، کمک های مالی هنگفت ثروتمندان عرب را جذب کند و به این ترتیب، این دفتر، پیش از آنکه رویکردی سیاسی و دیپلماتیک داشته باشد، کارکردی اقتصادی و مالی داشته است.

با اینهمه، برای دولت افغانستان که همواره به دام نمایندگان جعلی طالبان افتاده و بارها در این زمینه به بدنامی های شرم آوری دچار شده، دفتر قطر به مثابه یک آدرس سیاسی رسمی متعلق به طالبان، یک مرجع معتبر مغتنم محسوب می شد. شاید به همین دلیل بود که گفته می شود اشرف غنی؛ رییس جمهور در ابتدای امر، به درخواست ترامپ برای بستن این دفتر، مخالفت کرد یا دست کم این درخواست را با سکوت برگزار کرد و تصمیم در باره آن را تا زمان کنونی به تأخیر انداخت؛ اگرچه کابل علیرغم موافقت با افتتاح این دفتر هم هیچگاه نتوانست به رویای دیرینه اش مبنی بر گفتگو رو در رو و مستقیم با طالبان، دست پیدا کند؛ طالبانی که از همان دفتر از چین تا ایران و از فرانسه تا جاپان، یک دیپلماسی فعال منطقه ای را مدیریت کردند.

اکنون ترامپ و اشرف غنی می خواهند این دفتر را مسدود کنند. یکی از دلایل اش شاید فشارهای عربستان باشد که نمی خواهد قطر بیشتر از این، در بحران ها و معادلات مهم منطقه ای، نقش آفرینی کند.

این گزینه بی تردید روی تصمیم دولت افغانستان مبنی بر موافقت با بسته شدن این دفتر، در زمان حاضر، اثری چشمگیر داشته است؛ زیرا این تصمیم، درست به دنبال سفر حنیف اتمر به عربستان سعودی اعلام شد.

اگر این برداشت درست باشد، از این پس باید شاهد نقش آفرینی بیشتر و پررنگ تر سعودی در صلح و جنگ افغانستان هم باشیم. حتی این امکان هرچند ضعیف هم وجود دارد که عربستان به جای قطر، میزبان دفتر بعدی طالبان باشد و به مرکز دیپلماسی منطقه ای آن گروه بدل شود.

موصوع مؤثر دیگر در این تصمیم، تلاش ترامپ برای اعمال محدودیت های سنگین تر بر طالبان می باشد تا این گروه مجبور شود آنگونه که امریکا می خواهد به بازی صلح بازگردد و قواعد این بازی را همانطور که امریکا می خواهد، قبول کند.

این امر به ویژه با توجه به مواضع تند امریکایی ها بر علیه طالبان به دنبال کشتارهای فاجعه آمیز منسوب به آن گروه در کابل و همچنین روابط پرتنش واشنگتن و اسلام آباد، قابل درک به نظر می رسد.

همچنین در آستانه برگزاری نشست مهم روند کابل، این تصمیم می تواند یک ضربه سیاسی قدرتمند بر طالبان به حساب بیاید تا آن گروه را وادار کند با تصمیم های مورد نظر در نشست یادشده، همراهی نشان دهد.

به این ترتیب، در آینده کابل و متحدانش قصد دارند دیپلماسی طالبان را آنگونه که خود اراده می کنند، مدیریت کنند.

اینکه آن گروه تا چه اندازه تسلیم این فرایند خواهد شد، بستگی به پختگی و پیچیدگی استراتژیست های طالبان دارد.