مقام‌های محلی ولایت ننگرهار اعلام کرده‌اند که یک گور دسته جمعی را در ولسوالی "اچین" در "مهمند دره" کشف کرده که قبلا این منطقه تحت کنترل داعش بوده است.

سید رحمن، ولسوال کوت گفته که ۱۲ نفر به شمول بزرگان محل و ساکنان ولسوالی "کوت" ۱۸ ماه قبل توسط افراد گروه داعش ربوده شده بودند.

این مقام محلی گفته که مردم محل بعد از عملیات پاکسازی در ولسوالی اچین به محل‌های که قبلا تحت کنترل داعش بودند، رفته و یک گور دسته جمعی را پیدا کرده‌اند که جسد ۹ نفر در آن دفن شده بودند.

حیات الله، یکی از بزرگان محلی نیز گفته که سه ماه بعد از بازداشت این افراد توسط افراد داعش، این گروه نوار تصویری را نشر کرده بود که این افراد را کشته‌است.

در ماه اپریل سال گذشته میلادی، امریکا بزرگ ترین بمب غیر اتمی موسوم به "مادر بمب‌ها" را در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار پرتاب کرد.

به باور آگاهان، کشف این گور جمعی، هیچ تعجبی را برنمی انگیزد؛ زیرا از گروه بدنام و تکفیری داعش که ‌مأموریتی جز آفرینش مرگ و خون ریزی و ستم و خشونت ندارد، انتظاری غیر از این، وجود ندارد.

داعش اگر برخلاف این قاعده عمل کند، شگفت آور است. گروهی که جنگجویانش غیر نظامیان بی گناه، نمازگزاران بی دفاع، زنان و کودکان معصوم و فعالان فرهنگی و رسانه ای را دیوانه وار، آماج قرار می دهند، بی تردید از کشتار و خون ریزی، لذت می برد، از مرگ، زندگی می یابد و از خون، جان می گیرد.

چنین گروهی هیچ میانه ای با صلح و بخشش و رأفت و رحمت اسلامی ندارد و این همان چیزی است که سازندگان و سازمان دهندگان این گروه تکفیری از آن انتظار دارند؛ زیرا اسلام صهیونیستی امریکایی با همین شاخصه ها و ویژگی ها شناخته می شود.

با این حال، به باور کارشناسان، این تنها داعش نیست که مسؤول جنایت ننگرهار و سایر کشتارهای مهیب سال های اخیر در افغانستان می باشد.

داعش یک ابزار است؛ ابزاری که پول، جهل، عقاید انحرافی وهابیت منحط و بی ریشه و اتاق های فکر استکباری و صهیونیستی، در پدید آوردن آن، نقشی هماهنگ و برابر دارند.

عوامل اصلی جنایت، به جز گروه تکفیری داعش، کسانی هستند که به نام مبارزه با داعش، چشم خود را به روی جنایت ها و فجایعی که آن گروه منحط و مزدور می آفریند، می بندند.

آنهایی که هشدارها در باره خطر توسعه پرسش برانگیز داعش در افغانستان را نادیده می گیرند و با پخش و نشر گزارش های کذب و واهی و بی پایه، سعی در لاپوشانی و پنهان کردن این خطر مهیب دارند. آنهایی که هلیکوپترهای بی نشان ناشناس را که شب هنگام، نفرات و تجهیزات داعش را به دوردست ترین مناطق از شرق تا شمال، منتقل می کنند، نمی بینند؛ اما خبر حضور زنان و فرزندان عرب و چچنی و فرانسوی و الجزایری و پاکستانی و ازبکستانی و تاجیکستانی داعش را در درزاب و قوش تپه و کوهستانات و اچین و کوت و پچیراگام و... تأیید می کنند.

از نظر منتقدان، بمب مادر درست به اندازه عظمت و بزرگی اش، یک دروغ بزرگ در مبارزه با داعش بود.

مبارزه با داعش، نیازمند بمب مادر نیست؛ بلکه به تعهد، صداقت، اراده، شفافیت و مبارزه واقعی نیاز دارد تا بتوان در سایه آن، به نگرانی های مشروع مردم، صادقانه پاسخ داد و از فراگیر شدن خطر، جلوگیری کرد.

کشف گور جمعی داعش در ننگرهار، نشانگر قدرت و پیروزی ما در برابر آن گروه تروریستی نیست؛ بلکه پرده از دروغ های بزرگی برمی دارد که در عرصه مبارزه با داعش، مطرح می شوند.

در حالی که داعش همه روزه، بر وسعت و دامنه قدرت و نفوذش می افزاید، بمب مادر بیشتر از همیشه، اعتبار و اهمیت خود را در این جنگ از دست می دهد و به مایه شرمساری و شکست صاحبانش بدل می شود.

اگر بمب مادر راه نفوذ داعش به شمال را سد کرده بود، مانع از شکل گیری گورهای جمعی در شرق گشته بود، به نشست و برخاست مستمر هلیکوپترهای ناشناس در حوالی داعش، پایان داده بود و از انتقال سازمان یافته و سیستماتیک اعضا و خانواده های داعش از دورترین نقطه های دنیا به دورافتاده ترین مناطق افغانستان می شد، آنگاه جای مباهات و افتخار وجود داشت.

اکنون کسانی که جنایت های داعش را نمی بینند، هشدارهای مکرر منابع داخلی و خارجی نسبت به این خطر را رد می کنند، چشم خود را بر خون ریزی های وحشیانه این گروه دژخیم و جنایتکار در کابل و سایر شهرهای کشور می بندند و بدتر از آن اینکه با حامیان و همدستان خارجی و داخلی آن گروه تروریستی و تکفیری، پیمان های دوستی و صلح و همبستگی امضا می کنند، شریک جنایت های هولناک و مرگ آفرینی های جمعی آن گروه نیز هستند.