دونالد ترامپ؛ رئیس جمهوری امریکا، هشدار داده که اگر کشورهایی در مجمع عمومی سازمان ملل علیه انتقال سفارت امریکا به بیت‌المقدس رای بدهند، این امکان وجود دارد که امریکا کمک‌های مالی به این کشورها را قطع کند.
آقای ترامپ گفته است:"بگذارید علیه ما رأی بدهند. کلی صرفه‌جویی خواهیم کرد. برای مان مهم نیست. اما دیگر آنطور نیست که بتوانند علیه ما رأی بدهند و بعد هم صدها میلیون دالر به آنها بدهیم."
قرار است روز پنجشنبه پیش‌نویس قطعنامه‌ای در مجمع عمومی به رأی گذاشته شود که در آن از تصمیم آقای ترامپ در به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت رژيم اسرائیل «عمیقا ابراز تاسف» خواهد کرد.
نیکی هیلی؛ سفیر امریکا در سازمان ملل هم هشدار داده که با طرح پیش‌نویس قطعنامه در مجمع عمومی، اسامی کشورهایی را که به این قطعنامه رای مثبت بدهند، برای تدابیر تنبیهی احتمالی به ترامپ گزارش خواهد کرد.
ترامپ با تهدید به قطع کمک‌های مالی به دیگر کشورها گفته است:"ما دیگر اجازه نمی‌دهیم که از ما سوء استفاده شود."
این اما یک تهدید صرف نیست؛ بلکه ترامپ در ضمن تهدید ملت های دیگر به قطع بسته های مالی خود به آنها در صورت رأی دادن بر علیه آن کشور، آنها را عمیقا تحقیر کرد.
رییس جمهوری کنونی امریکا که خود مجسمه ای تمام عیار از نفرت و حقارت است، با توسل به این ادبیات سخیف و سطحی، با تمام رهبران جهان به عنوان کودکان دست آموز و زیردست خود، برخورد کرد.
این اما پیش از آنکه یک ویژگی فردی کسی مانند ترامپ باشد، شاخصه بارز فرهنگ و تاریخ امریکاست؛ کشوری که امروز به دلیل پیشرفت های خیره کننده صنعتی، توانمندی های بالای نظامی، داشتن ارتشی مجهز، حرفه ای و قوی، برخورداری از شرکت های فراگیر بین المللی، بانک ها و بازارهای بورسی پویا و نیرومند و پیشرفت های حیرت انگیز در صنعت سینما، رسانه و تکنولوژی های ارتباطی، خود را نماد و نماینده «تمدن» می نامد و به این ترتیب، همه کشورهای بزرگ جهان با پیشینه هایی درخشان و پرافتخار از تاریخ و فرهنگ و تمدن و ریشه های نیرومندی که در قعر قرن ها تاریخ و دیرینه دنیای باستان دارند را اینگونه تحقیر می کند.
به این ترتیب، ترامپ، نمادی کامل و بی نقص از امریکایی است که از نو باید شناخت؛ امریکایی بی ریشه، بی تاریخ، فاقد تمدن و عاری از شاخصه هایی ماندگاری که به فرهنگ آن ارزش توجه بدهد و آن را پایدار سازد.
عصر ما اما عصر استحاله و جا به جایی غم انگیز ارزش های دیرین و برین با ضد ارزش های سطحی، سخیف و بی مایه ای است که امریکا آن را به وسیله قدرت نظامی، سیطره سیاسی، پیشرفت های اقتصادی و دستاوردهای صنعتی و البته نیروی غیر قابل انکار رسانه ای اش بر جهانیان تحمیل کرده است.
ترامپ به نکته مهمی اشاره کرد: پول! این یعنی آنکه امریکا با پول، جهان را به نفع خود می چرخاند؛ به گونه ای که اگر رهبر فرومایه، بی اخلاق و عاری از هرگونه شاخصه یک انسان فرزانه، خردمند و خبره، بر پایه آمال و امیال شخصی اش، اراده کرد، تکه ای از خاک یک کشور را به عنوان پایتخت دایمی کشوری دیگر، به رسمیت بشناسد، همه ملت های جهان، مجبور و ملزم به تبعیت از این تصمیم جنایتکارانه و غاصبانه یک رییس جمهوری بیمار اند؛ چرا؟ چون اگر چنین نکنند، امریکا دیگر به آنها «پول» نمی دهد.
به این ترتیب، همان گونه که پیش از این، تمام تلاش و تصمیم همه اعضای شورای امنیت سازمان ملل، با یک رأی منفی امریکا، وتو و بی اثر و ضرب صفر شد، نشست مجمع عمومی سازمان ملل نیز به نفع اراده و قدرت امریکا تغییر جهت می دهد و اینگونه، دالر بر اراده دموکراتیک اکثریت، غلبه پیدا می کند!
برای ترامپ و امریکا البته هیچ اهمیتی ندارد که شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل به دلیل آنکه عصاره و فشرده ای از اکثر کشورهای عضو جامعه جهانی هستند، از چه جایگاه گرامی و ارجمند سیاسی و حقوقی و اخلاقی برخوردار اند و امریکا به عنوان حافظ و ضامن لبیرال دموکراسی غربی مبتنی بر اراده اکثریت، باید به رأی و تصمیم اعضای آن، احترام بگذارد. آنچه برای آنها مهم است، امریکا، قدرت و منافع آن کشور است؛ حتی اگر این امر، بدیهی ترین اصل دموکراسی لیبرال غربی را نقض کند و به تحقیر ملت های جهان، منجر شود.
شکی وجود ندارد که بسیاری از کشورها به ویژه دولت های سرسپرده و دست نشانده مسلط بر کشورهای اسلامی، مرعوب این تهدید و تحقیر ترامپ خواهند شد و در روز رأی گیری، به نفع امریکای ترامپ، تصمیم خواهند گرفت؛ این نیز نشانه ای دیگر از استحاله غم انگیز ارزش های تاریخی و تمدنی ملت های ریشه دار و متمدن جهان و اثرپذیری ذلت بار و خفت انگیز آنها از ضد ارزش های تحمیلی قدرت برتر امریکاست.