ارگ ریاست جمهوری، گزارش‌ها درباره برگزاری لویه جرگه را رد کرده و از کارمندان دولت خواسته تا در روندهای که با قانون سازگاری ندارد، شرکت نکنند.
در خبرنامه ارگ آمده است:"در این اواخر شماری از افراد و حلقات، شایعاتی را مبنی بر فراخوانی لویه جرگه پخش کرده و افراد و اشخاص خویش را به شماری از ولایات فرستاده‌اند که نه تنها آنان نمایندگان رسمی حکومت نیستند؛ بلکه مردم عام نیز مکلف به نشست و مشوره با آنها نمی‌باشند".
این خبرنامه به دنبال اظهارات دو روز پیش حامد کرزی؛ رئیس جمهوری پیشین مبنی بر برگزاری لویه جرگه سنتی منتشر شده که گفته بود:"برای تحکیم و تقویت وفاق ملی و نجات ملت و کشور از حالات فعلی برگزاری لویه جرگه عنعنوی، یگانه گزینه است".
در خبرنامه ارگ به قانوان اساسی اشاره و گفته شده که "لویه جرگه عالی‌ترین مظهر ارادۀ مردم افغانستان بوده که در این قانون جزئیات تدویر آن مشخص شده است".
حامد کرزی از آغاز اداره جدید به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داده و منتقد سیاست‌های امریکا در افغانستان است.
پیش از این نیز از قول حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین و نزدیکان سیاسی او، گزارش شده بود که خواستار اصلاحات اساسی سیاسی، برگزاری لویه جرگه و حتی ایجاد حکومت موقت هستند؛ اما این نخستین بار است که گفته می شود افرادی از تیم آقای کرزی، رسما تلاش های خود را به منظور ایجاد زمینه های برگزاری لویه جرگه سنتی، آغاز کرده و به این هدف، به ولایات سفر نموده اند.
کارشناسان می گویند که این تحرکات، آشکارا نشانگر آن است که تیم منسوب به حامد کرزی، عملا در تلاش برای ایجاد یک جایگزین موقت برای اداره سیاسی موجود است و لویه جرگه سنتی از دید آنها، محمل مشروعیت بخش مناسبی برای این هدف محسوب می شود.
بیانیه ارگ نیز ظاهرا به این منظور صادر شده که از ابتدا تلاش برای تشکیل هرگونه لویه جرگه را غیر مشروع، اعلام کرده و به این ترتیب، برای متوقف کردن آن، ایجاد زمینه و ذهنیت کند.
ناظران باور دارند و ارگ نیز این باور را قبول دارد که رییس جمهوری پیشین، علیرغم کناره گیری از قدرت و واگذاری آن به رهبران حکومت وحدت ملی، هیچگاه علاقه، وابستگی و میل شدید خود به قدرت را از دست نداده و از زمان کناره گیری و انتقال قدرت تاکنون، همچنان به فعالیت های سیاسی خود به مثابه رییس یک دولت در سایه و موازی، ادامه داده است.
اقدامات او در این زمینه، تنها به اظهار نظرهای انتقادی از وضعیت بحرانی کنونی، ناکامی های حکومت وحدت ملی و سیاست های امریکا و غرب در قبال افغانستان، محدود نمانده؛ بلکه آقای کرزی، درست همانند یک دیپلمات فعال و دارای سمتی رسمی، به کشورهای خارجی، سفر کرده و به نمایندگی از افغانستان، در نشست های منطقه ای، شرکت نموده است.
بنابراین، آگاهان اعتقاد دارند که کرزی از همان ابتدا تاکنون، به دنبال منافذ و مجاری مناسب و مساعد برای اشغال دوباره قدرت بوده است و ضعف ها، ناکامی ها و ناکارآمدی های بحران آفرین حکومت وحدت ملی، بروز شکاف های و اختلاف های جدی سیاسی میان رهبران کنونی دولت و نیز سیاست های مبهم و پرسش برانگیز امریکا و ناتو در امور افغانستان، محمل های مناسبی را برای این امیال و آمال قدرت طلبانه کرزی و تیم او، فراهم آورده اند.
با توجه به این مسایل، اقدام عملی اطرافیان کرزی در زمینه برگزاری لویه جرگه سنتی، مهم ترین گامی است که پس از واگذاری قدرت از سوی کرزی به اشرف غنی، برای بازگشت دوباره او به قدرت، برداشته می شود.
در این میان اما آیا لویه جرگه می تواند امیال و آمال کرزی برای بازگشت دوباره به قدرت را برآورده سازد؟
کرزی در زمان قدرت خود نیز چندین بار، تجربه برگزاری جرگه های سنتی مغایر با متن صریح قانون اساسی در مورد ساختار، ترکیب، مکانیزم برگزاری و موضوعات مستلزم برگزاری جرگه سنتی را دارد. بنابراین، او می داند که برای تحقق اهداف مورد نظر حود، چگونه قانون اساسی را پشت سر بگذارد و بدون آنکه نیاز به تأمین مشروعیت حقوقی جرگه سنتی بر پایه نص صریح قانون اساسی داشته باشد، آن را برپا کند و هدف مورد نظر را نیز به دست آورد.
با این حال، این امکان در شرایطی فراهم بود که او تمام قدرت سیاسی را در اختیار داشت. امروز دیگر این امکان وجود ندارد. بنابراین، تلاش برای برگزاری جرگه سنتی، آنهم به هدف پیدا کردن بدیلی برای حکومت کنونی، بدون آنکه تلاش کنندگان از قدرت ملی، مشروعیت قانونی و حمایت خارجی لازم و قوی، برخوردار باشند، محکوم به شکست است؛ مگر آنکه کرزی و تیم او برای عواقب احتمالی این حرکت، تمهیداتی سنجیده باشند که دیگران از آن، آگاهی ندارند.
