پس از آنکه رئیس ستاد ارتش امریکا، سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی‌اس‌آی) را به ارتباط با "گروه‌های تروریستی" متهم کرد، ارتش پاکستان تایید کرده که تماس‌هایی با گروه‌های تروریستی دارد؛ اما از آنها حمایت نمی‌کند.

جنرال آصف غفور؛ رئیس دفتر مطبوعاتی ارتش پاکستان، گفت:"لطفا فرق میان تماس و حمایت را بدانید. از کشوری نام ببرید که هیچ تماسی با گروه‌های تروریستی نداشته باشد. این کار را هر کسی می‌کند. اگر هدف تماس از بین بردن تهدید باشد، یک کار مثبت است."

او تصریح کرد:"برایم روشن است که آی‌اس‌آی با گروه‌های ترویستی تماس دارد."

پیشتر جنرال جوزف دانفورد گفته بود:"برای من واضح است که آی‌اس‌آی با گروه‌های تروریستی رابطه دارد."

جیمز متیس؛ وزیر دفاع امریکا هم گفت اگرچه دولت پاکستان بر ضد تروریست‌ها عملیاتی می‌کند؛ اما ظاهرا آی‌اس‌آی سیاست خارجی خودش را دنبال می‌کند. او افزود که پیش از آن که دونالد ترامپ، تصمیمش را در مورد اسلام‌آباد اعلام کند، "یک فرصت دیگر" به پاکستان داده می‌شود تا بتوان با این کشور در مورد افغانستان کار کرد.

کارشناسان اما می گویند که پاکستان همچنان در حال خریدن زمان به منظور فریب دادن امریکا و دیگر بازیگران امنیت افغانستان است تا حمایت اش از جریان های تروریستی همچنان استمرار داشته باشد.

اینکه مسؤول مطبوعاتی ارتش پاکستان ادعا می کند که پاکستان صرفا با جریان های تروریستی ارتباط دارد تا تهدید آنها را از بین ببرد، افزون بر آنکه دروغی آشکار و وقیحانه است، نوعی بازی با کلمات هم محسوب می شود؛ زیرا هیچ دلیلی وجود ندارد که پاکستان صرفا به منظور از بین بردن تهدیدهای ناشی از گروه های تروریستی، با آنها ارتباط داشته باشد و این ارتباط، لزوما به معنای حمایت از آن گروه ها نباشد.

این اکنون به کلیشه ای ملال آور تبدیل شده؛ اما ناگزیر باید یادآور شد که پاکستان چگونه می تواند ثابت کند که تنها با گروه های تروریستی مانند طالبان و شبکه حقانی ارتباط دارد و این ارتباط، به معنای حمایت از آنها نیست، در حالی که صدها رهبر و فرمانده همین جریان ها به اضافه هزاران عضو شان در خاک پاکستان، حضور و فعالیت آزادانه دارند و در پایگاه ها و مراکز استقرار خود، شبانه روز، سرگرم طرح ریزی حمله به مردم و دولت افغانستان می باشند؟

افزون بر این، پاسخ پاکستان به هزاران اسناد گویا و شواهد روشنی دارد که در دست افغانستان است و نشان می دهد که همه حمله های بزرگ انتحاری، تهاجمات گروهی و یورش های منظم گروه های تروریستی در افغانستان، در خاک پاکستان، طراحی، مهندسی و برنامه ریزی می شوند و برخی از آنها حتی مستقیما توسط عوامل تروریستی که دارای شهروندی و اصالت پاکستانی هستند، به اجرا درمی آیند؟

در مواردی نیز مأموران امنیتی افغانستان، به اسناد و شواهدی دسترسی پیدا کرده اند که نشان می داده، جنرال های پاکستانی، مستقیما هدایت و مدیریت جنگ های بزرگ و منظم طالبان در جنوب افغانستان را بر عهده داشته اند.

با این حساب، این بسیار شرم آور است که علیرغم همه این شواهد و مدارک متقن و مستند، بازهم پاکستان ادعا می کند که ارتباط اش با گروه های تروریستی تنها به منظور از میان بردن تهدید آنها است و پاکستان از آنها حمایت نمی کند!

همان گونه که رییس ستاد ارتش امریکا، گفته است، واقعیت این است که حکومت غیر نظامی اسلام آباد و سازمان جاسوسی آی اس آی، دو واحد مستقل با سیاست ها و رویکردهایی جداگانه هستند و در این زمینه، آی اس آی، سیاست خارجی خاص خود را مستقل از رویه دیپلماتیک حکومت اسلام آباد دنبال می کند. بنابراین، امریکای به رهبری ترامپ، اگر می خواهد ناامنی های جاری در افغانستان را مهار کند و این کار را از طریق پاکستان، به انجام رساند،‌ باید فکری اساسی برای مهار آی اس آی صورت دهد.

نکته دیگر اینکه انتظار می رود «فرصت دیگری» که جیمز متیس؛ وزیر دفاع امریکا، پیش از اعلام موضع ترامپ در خصوص پاکستان، مطرح کرده، به اندازه ای طولانی نشود که همانند گذشته، آرزوی آی اس آی در فریب دادن و خریدن زمان از امریکا را برآورده کرده و به این ترتیب، مداخلات خرابکارانه این سازمان و عوامل و مزدوران تروریست آن در افغانستان، همچنان استمرار پیدا کند.

هرگونه فرصت دیگر به پاکستان می بایست در شرایطی داده شود که فشارهای سنگین به منظور تغییر رفتار اسلام آباد در حمایت اش از تروریزم نیز حفظ شود تا پاکستان در نهایت مجبور شود، تحت فشار، تن به این تغییر دهد؛ در غیر آن، این اقدام تنها کام آی اس آی و تروریست های تحت حمایت آن را برآورده خواهد کرد.