اشرف غنی؛ رئیس جمهوری، برای بررسی وضعیت امنیتی، روز یکشنبه ۱۲ سنبله به ننگرهار در سفر کرد.

رئیس جمهوری با مقامات نظامی و غیرنظامی ولایات شرقی در قول اردوی ۲۰۱ سیلاب دیدار کرده است.

آقای غنی در دیدار با نظامیان سپاه سیلاب، به آنها از سرمایه‌گذاری بر نیروهای امنیتی اطمینان داده و گفته که در چهار سال آینده ۶ میلیارد دالر در این بخش مصرف خواهد شد.

او همچنین به استراتژی تازه امریکا در افغانستان اشاره کرده و افزوده که حمایت «ماموریت قاطع» از افغانستان افزایش یافته و بیشتر نیز خواهد شد.

ننگرهار در شرق افغانستان از ولایات ناامن افغانستان است. طالبان سال ها در این ولایت نفوذ داشتند. شماری از ولسوالی‌های این ولایت نیز از نخستین و قوی‌ترین پایگاه‌های گروه تکفیری داعش هستند. وزارت دفاع امریکا (پنتاگون) در عملیاتی که ادعا شد علیه مواضع داعش انجام شده، بزرگترین بمب غیر اتمی خود را معروف به "مادر همه بمب ‌ها" در این ولایت به کار برد.

کارشناسان اما می گویند که نه اقدامات موردی دولت و نیروهای امنیتی افغانستان و نه مادر بمب های امریکا هیچکدام مانع از تبدیل بخش های وسیعی از ولسوالی های ننگرهار به پایتخت مرکزی داعش «ولایت خراسان»‌ تروریست های داعش نشده است.

پیش از این نیز ننگرهار، شاهد سفرهایی مشابه بوده است که از جمله آنها می توان به سفر حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی آقای غنی به این ولایت اشاره کرد. اتمر، بحث برانگیزترین مهره در کابینه امنیتی رییس جمهور غنی محسوب می شود که در موارد بسیاری، متهم به حمایت از تروریست های داعش در ننگرهار شده است. صریح ترین و تهاجمی ترین اتهام ها را ظاهر قدیر؛ نماینده ننگرهار در مجلس نمایندگان و نایب رییس سابق این نهاد بر آقای اتمر وارد کرد و به دنبال آن، چند منبع رسانه ای خارجی و همچنین برخی احزاب و جریان های منتقد دولت در داخل نیز این اتهامات را تکرار کردند.

با این وصف، به عقیده تحلیلگران، سفر رییس جمهور اشرف غنی به ننگرهار می تواند تبدیل به یک نقطه عطف بزرگ برای وضعیت امنیتی این ولایت و مبارزه ملی دولت افغانستان با تروریست های تکفیری منسوب به داعش و عناصر حامی آنها در داخل نظام شود که از آنها اصطلاحا به عنوان «تروریست های درون نظام» یاد می شود.

آقای غنی در چارچوب این سفر می تواند تصمیم هایی اتخاذ کند، دستوراتی صادر نماید و جا به جایی هایی صورت دهد که بر پایه آنها وضعیت امنیتی در ننگرهار بهبود پیدا کند و بهشت امن تروریست های تکفیری داعش در ولسوالی های اچین و کوت و پچیراگام و... این ولایت، تبدیل به گورستان تکفیر و ترور و تفرقه در افغانستان شود.

برای دست یافتن به این هدف، افزون بر صداقت و جدیتی که لازمه برخورد با پروژه های مخوف و پیچیده ضد امنیتی در ننگرهار و سایر نقاط افغانستان از جانب دولت به رهبری آقای غنی است، استفاده از صلاحیت های گسترده خود به عنوان رییس جمهور در راستای مسؤولیت پذیر کردن نیروهای خارجی مستقر در ننگرهار برای مبارزه ای واقعی و عملی با داعش نیز لازم و ضروری می باشد.

آقای غنی برای این منظور باید به امریکایی ها این پیام را منتقل کند که مناطق مسکونی افغانستان، بیابان های غیر قابل سکونتی نیستند که به منظور آزمایش تسلیحات مرگبار آمریکایی مورد استفاده قرار بگیرند.

مبارزه با داعش نیز لزوما با فروریختن «مادر تمام بمب ها» بر یک منطقه مسکونی و کمپاین تبلیغاتی و رسانه ای پیرامون آن، به دست نمی آید. نیروهای خارجی به رهبری امریکا باید برنامه عملی خود به منظور مقابله با داعش در افغانستان را روی میز مقام های کابل قرار دهند تا مشخص شود که آنها در این زمینه تا چه حد جدی و مصمم اند و بر پایه جدول زمانی که باید ارائه شود، چه کارها و اقدامات ملموس و مؤثری در این زمینه انجام داده اند.

اینکه فرمانده نظامیان امریکایی در افغانستان در همان ابتدای ظهور داعش، اذعان کرد که ننگرهار تبدیل به «پایتخت منطقه ای ولایت خراسان» داعش خواهد شد، در برابر این ارزیابی دقیق، باید به این پرسش نیز پاسخ می داد که برنامه امریکا برای پیشگیری از تحقق این هدف چیست و چرا پس از آن ارزیابی، امروزه داعش نه تنها در چندین ولسوالی ننگرهار؛ بلکه در بسیاری از مناطق افغانستان از جمله کابل و هرات، حمله های مرگباری را علیه اهداف خود صورت می دهد و امریکا و هم پیمانان به اصطلاح استراتژيک افغانستان، همچنان ساکت و تماشاچی اند.

دلگرمی و ابراز امیدواری آقای غنی از سرمایه گذاری میلیاردی روی نیروی هوایی افغانستان هم یک برنامه بلندپروازانه است که اگر آنگونه که ادعا شده، به پیش برود، سال ها طول خواهد کشید تا نتیجه بدهد و بی تردید، مشکلات امروز افغانستان را به صورت آنی و فوری، حل نخواهد کرد.

ابراز خوشحالی رییس جمهور از مفاد استراتژی جدید ترامپ برای افغانستان هم در صورتی که با اقدامات همه جانبه دولت در راستای مسؤولیت پذیر کردن نیروهای خارجی در عرصه مبارزه با تروریزم به ویژه مهار و توقف پروژه داعش در افغانستان، همراه نشود، به سرعت جای خود را به یک ناکامی ناامیدکننده بزرگ خواهد داد.