اشرف غنی؛ رئیس جمهوری در سخنانی به مناسبت عید قربان بر همبستگی پیروان مذاهب جعفری و حنفی تاکید کرد.
آقای غنی روز جمعه در مراسم ادای نماز عید قربان در کاخ ریاست جمهوری گفت که باید "وحدت مذهبی، وحدت ملی و وحدت سیاسی" کشور مانند گذشته حفظ شود.
او از پیروان مذاهب تسنن و تشیع خواست که برای تامین و نمایش وحدت مذهبی در جامعه، به مساجد و مراکز مذهبی یکدیگر بروند.
رئیس جمهوری، حمله به مراکز مذهبی را "حمله به همه افغان‌ها"، مانند "کار خوارج" و "فتنه" دانست و از همه شهروندان خواست که چنین حملاتی را محکوم کنند.
آقای غنی در عین حال، از گروه‌های تروریستی خواست که به دعوت صلح او پاسخ مثبت دهند، چرا که به گفته او، "صلح امر خداست".
کارشناسان امور نیز اعتقاد دارند که وضعیت بحرانی کنونی، نیازمند اقداماتی آنی، فراگیر و همه جانبه به ویژه در حوزه تقویت بنیان ها و محورهای مشترک پیروان دو مذهب بزرگ جعفری و حنفی است.
افغانستان امروز به نحو بی سابقه ای آماج تیر ترور و تفرقه و فتنه های سیاه و تاریک مذهبی قرار گرفته که با دالرهای نفتی رژيم های منحط منطقه و اتاق های فکر سازمان های اطلاعاتی قدرت های استعماری اداره و رهبری می شود.
تروریست های خون آشام وهابی، حتی در مقدس ترین اماکن دینی، خون مسلمانان را تنها به دلیل اختلاف در خوانش ها و قرائت های شان از متن آموزه های اسلامی می ریزند و به این ترتیب، حتی حرمت و قداست امن ترین حریم ها را نیز می شکنند.
بی تردید در این میان، عملکرد مستقیم برخی رژيم های دست نشانده و مزدور مسلط بر کشورهای اسلامی بی تأثیر نیست. وقتی تجاوز وحشیانه و فاجعه بار سعودی ها و هم پیمانان شان بر مردم مظلوم یمن، حتی در ماه های حرام نیز ادامه پیدا می کند و به این ترتیب، بدیهی ترین دستورات دینی نیز در این خصوص، نادیده گرفته می شوند، بدیهی است که تروریست های دست پرورده همان رژيم ها هم به خود حق می دهند که مسلمانان بی گناه افغانستان را در خانه خدا و در حال عبادت و نماز، آماج قرار دهند و در این میان، حتی به زنان و کودکان مسلمان نیز رحم نکنند.
در چنین شرایط آشفته و اسفناکی، اساسی ترین پایه های وحدت و همزیستی تاریخی مسلمانان شیعه و سنی در افغانستان، به صورت ترسناک و نگران کننده ای در معرض خطر قرار گرفته است.
رهبران سیاسی، علمای دینی، اصحاب رسانه و روشنفکران دردمند و مسؤول و آگاه به زمان و واقعیت های هرچند تلخ فرهنگی و اجتماعی، باید در یک کارزار بزرگ و بی پایان، شرکت کنند تا وحدت مثال زدنی و خدشه ناپذیر شیعیان و سنی های افغانستان، همچنان حفظ شود و به این ترتیب، مصایب و جنگ های بزرگ و بنیان برانداز تحمیلی بر کشور ما، با تغییر مسیر آگاهانه آن از جانب تروریست ها و حامیان فکری، ایدئولوژيک و مالی و اطلاعاتی آنها، با اضافه شدن صبغه مذهبی، ابعاد تازه ای پیدا نکند.
یکی از لوازم اصلی و مهم این کار جهادی که مستقیما در راستای صیانت از حریم دین و دفاع مسؤولانه از کیان ایمان اسلامی مردم افغانستان می باشد، مبارزه و مخالفت آشکار و بی پرده با تکفیر و ترور و تفرقه ای است که در پوشش پخش و اشاعه ایدئولوژي نحس و منحط و وارداتی وهابیت، در کشور ما صورت می گیرد و به سرعت در حال ریشه دواندن و قدرت گرفتن است.
تروریست ها مساجد و عبادتگاه های دینی را آماج قرار می دهند و خون مسلمانان را در ماه های حرام و در مکان های مقدس می ریزند؛ پس علمای شیعه و سنی نیز به عنوان میراث داران انبیا و متولیان دین باید منبرهای وعظ و خطابه و مناره های مساجد را به سنگرها و تریبون های جهاد بر ضد وهابیت تبدیل کنند و عوامل این جنایت خونبار و خطیر را یک به یک افشا و رسوا نمایند.
رسانه ها، رهبران سیاسی، دولت و نیروهای مسلح نیز هرکدام به سهم خود، مسؤول هستند تا در این کارزار عظیم و فراگیر شرکت کنند. جنگ علیه وهابیت، جنگ علیه تکفیر و ترور و تفرقه است و باید به عنوان یکی از اضلاع مهم راهبرد جنگ با تروریزم به رسمیت شناخته شود.
استراتژي صلح دولت با تروریست ها نیز باید با عنایتی آگاهانه به این مهم، سامان دهی و تدوین شود.
صلح با تروریست های آشتی ناپذیری که وحدت و همدلی دینی شیعیان و سنی ها را آماج قرار می دهند، فاقد معنا و مبناست و با منافع ملی ما در تضادی آشکار و جدی قرار دارد.
علمای دینی، دولت و رییس جمهوری می بایست با توجه به این ملاحظات و دغدغه ها، تناقض های موجود میان شعار و عمل در راستای صیانت و توسعه وحدت شیعه و سنی در افغانستان را از میان بردارند و نشان دهند که این سخنان و موضع گیری ها صرفا مصرف مناسبتی و تقویمی ندارد و به عنوان ضرورت های بنیادین جامعه در حال گسست و فروپاشی افغانستان، دولت به آنها به مثابه اولویت های نخست و درجه یک ملی نگاه می کند.