فرماندهی نیروهای ناتو در افغانستان می گوید: بیشتر نیروهای گروه تروریستی داعش از خارجیانی هستند که به افغانستان آمده اند.

جنرال جان نیکلسون؛ فرمانده نیروهای خارجی در افغانستان با بیان اینکه "ما از یکسال به این‌سو عملیات خویش را بر ضد داعش گسترش دادیم"، گفت:"بسیاری از افراد مسلح داعش، افغان نیستند؛ بلکه خارجی هایی هستند که به افغانستان می‌آیند و افغان ها را با مشکلات مواجه می‌سازند."

این در حالی است که مقام های روس برای چندمین بار از انتقال افراد داعش توسط هلیکوپترهای ناشناس و رساندن سلاح و مهمات به آنها در افغانستان ابراز نگرانی کردند. ضمیر کابلوف؛ نماینده ویژه ولادیمیر پوتین در امور افغانستان با ابراز نگرانی مجدد در این مورد، گفت که آنها خواستار پاسخ امریکا در این باره اند.

وی به بیانیه‌ اخیر ظاهر قدیر؛ عضو قدرتمند مجلس نمایندگان اشاره کرد و گفت: نمایندگان پارلمان افغانستان صریحا می‌ گویند که هلیکوپترهای نظامی ناشناس متعلق به امریکایی هاست.

با توجه به ادعاهای هشدارآمیز و مکرر مقام های روسی در باره جا به جایی عناصر داعش و ارسال و انتقال سلاح برای آنها در مناطق مشخص جنگی در افغانستان، کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که اظهار نظر فرمانده نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان، به اندازه ای شفاف و روشن نیست تا به این نگرانی ها پاسخی مسؤولانه و قناعت بخش بدهد.

به باور آگاهان، موضع گیری جان نیکلسون در این باره که عناصر داعش در افغانستان را اغلب نیروهایی تشکیل می دهند که از خارج به افغانستان آمده اند نه اتباع افغانستان، چه بسا این گمانه را تقویت می کند که آنها به کمک حلقات مشخص خارجی و داخلی، از دورترین نقاط منطقه و فرامنطقه، خود را به افغانستان می رسانند و در ناامن ترین مناطق کشور، در حالی که هیچ شناختی قبلی از منطقه ندارند، به داعش ملحق می شوند و به این ترتیب، یکی از پررمز و رازترین مأموریت های تروریستی را در سرزمینی غریب و ناشناخته به پیش می برند.

با توجه به این امر، تحلیلگران می گویند که مقام های روسی حق دارند تا نسبت به دست های پشت پرده قدرت گیری داعش در افغانستان، نگران باشند؛ زیرا در کشوری که حریم هوایی آن از سوی نیروهای خارجی به رهبری ناتو و امریکا، اداره می شود و این کشورها با در اختیار داشتن پایگاه های نظامی بزرگ در نقاط حساس کشور و با توجه به صلاحیت های وسیع و نامحدودی که در زمینه نظارت و کنترل تحرکات امنیتی و استخباراتی در افغانستان دارند، نمی توان تصور کرد که داعش به عنوان خطرناک ترین گروه تروریستی و بزرگ ترین تهدید در برابر امنیت بین المللی، در حال گسترش و توسعه قدرت و قلمرو سلطه و نفوذ خود باشد؛ اما امریکا و کشورهای عضو ناتو از این امر، بی خبر اند.

بی تردید، نیروهایی که به تعبیر جان نیکلسون از خارج از مرزهای افغانستان، خود را در خطرناک ترین مناطق کشور، به صفوف داعش می رسانند و بسیاری از آنها حتی زنان و فرزندان شان را نیز با خود به افغانستان می آورند، از آسمان نمی آیند، آنها یا توسط هلیکوپترهای به اصطلاح «ناشناس» و یا با اسکورت و حمایت آن هلیکوپترها از مسیرهای زمینی خود را به ننگرهار و توره بوره و لوگر و کنر و نورستان و بدخشان و فاریاب و جوزجان و غزنی و زابل و کابل و ارزگان و... می رسانند.

تعبیر «هلیکوپترهای ناشناس» نیز با توجه به اشراف و سلطه نظامی، امنیتی و اطلاعاتی گسترده و همه جانبه ای که امریکا و هم پیمانانش بر افغانستان دارند، بیشتر به یک لطیفه مضحک، شبیه است تا واقعیتی باورپذیر و طبیعی.

به عقیده آگاهان، با توجه به افشاگری های مکرر مقام های ارشد محلی در خصوص نشست و برخاست هلیکوپترهای یادشده در مناطق تحت سلطه داعش و طالبان در ولایت های مختلف افغانستان، دیگر تردیدی در خصوص صحت این خبر وجود ندارد و هیچکس این ادعا را از سخنگویان ناتو و نیروهای امنیتی افغانستان، نخواهد پذیرفت که خبر مربوط به این هلیکوپترها، درست نیست و شواهد متقن و روشنی در این زمینه وجود ندارد.

آنها در حالی مکررا این موضع کلیشه ای را در مورد امدادهای غیبی به داعش و طالبان توسط هلیکوپترهای ناشناس، مطرح می کنند که خود حتی یکبار حاضر نشده اند در این باره تحقیقی صادقانه و مستقل را صورت دهند تا صحت و سقم این خبر را با ارائه اسناد و شواهد قانع کننده، اثبات کنند و به همگان نشان دهند.

بنابراین، در مورد آنچه از آن به عنوان «هلیکوپترهای ناشناس»‌ یاد می شود، دو احتمال وجود دارد: یا آنها مستقیما به نیروهای امریکایی و ناتو مستقر در افغانستان، مربوط هستند، یا آنکه نیروهای ناتو و امریکایی، ضمن اطلاع از انجام مأموریت این هلیکوپترها بنا به هر دلیلی، حاضر نیستند بر علیه آنها اقدامی انجام دهند. در هردو صورت، اتهام مقام های روسی بر امریکا و ناتو در این زمینه، وارد است و نیاز به تحقیق و بررسی بی طرفانه و مستقل دارد.