باراک اوباما؛ رئیس جمهور امریکا گفته است که دولت سوریه و حامیان آن، ایران و روسیه، مسؤول کشتار غیر نظامیان در حلب هستند.

همزمان گزارش شده که وزیر خارجه ترکیه روز جمعه در تلاش برای حل بحران حلب "۱۳ بار" با همتای ایرانی اش صحبت کرده است.

اوباما گفت:"کل جهان از تهاجم وحشیانه رژیم سوریه و متحدان روسی و ایرانی آن در شهر حلب وحشتزده است" و افزود که "آنها مسؤول این فجایع هستند و دست شان به خون آغشته است."

او سؤال کرد که گاهی مطمئن نیست امریکا به اندازه کافی برای متوقف کردن جنگ داخلی سوریه تلاش کرده است یا نه با این حال می گوید که هرگز راه حلی واقع بینانه برای جلوگیری از خشونت ها در سوریه پیدا نشده است.

همزمان جان کری؛ وزیر خارجه امریکا گفت:"مطلقا هیچ توجیهی برای بی رحمی وحشیانه رژیم (سوریه) و متحدان روسی و ایرانی آن علیه غیرنظامیان طی هفته های اخیر یا در واقع چند سال اخیر وجود ندارد."

اظهارات مسموم مقام های امریکایی بر علیه سوریه، روسیه و ایران در حالی بیان می شود که پس از پنج سال،‌ هنوز هیچ افقی از سازش و صلح، در این کشور جنگ زده، آشکار نیست. دولت به رهبری بشار اسد؛ رییس جمهوری، مدعی است که به زودی تکلیف مخالفان را تعیین کرده و با پیروزی در حلب، کار را در سایر بخش های سوریه نیز یکسره خواهد کرد؛ اما تروریست ها با پشتگرمی حمایت های نظامی و سیاسی غرب و عمال و ایادی منطقه ای آن، همچنان به کشتار و ترور و ویرانی و بمب گذاری های مهیب و مرگبار ادامه می دهند و امریکایی ها هم مستقیما گفته اند که با پایان جنگ در حلب، جنگ در سایر بخش های سوریه پایان نخواهد یافت.

در همین حال، تمامی تلاش های برای صلح و یک راه حل سیاسی صلح آمیز دست کم تاکنون به نتیجه ای نرسیده است.

روسیه به صورت مستمر، با اقدامات تحریک آمیز و هشدار دهنده ناوها، کشتی ها و هواپیماهای جنگی زیادی را به سمت سوریه گسیل داشته است؛ اقداماتی که در همان ابتدا از سوی ناظران حمل بر تاکید مجدد بر مواضع پیشین این کشور در خصوص استمرار حمایت قاطعانه مسکو از دولت سوریه شد.

با این حساب و با حضور مستقیم و گسترده روسیه و متحدانش در سوریه، کارشناسان می گویند که لفاظی های خشمگینانه امریکایی ها چیزی نیست که نشانگر تصمیم قاطع و جدی امریکا برای ورود مستقیم به باتلاق سوریه باشد. امریکایی ها هنوز و پس از پنج سال، در درون نظام و دولت خود به اجماع کامل و صددرصد در خصوص چگونگی برخورد با بحران سوریه دست نیافته اند.

حمله مستقیم نظامی، پیش از این و قبل از آنکه روسیه وارد معرکه سوریه شود، یکی از عمده ترین گمانه هایی بود که از دید ناظران، در مورد احتمال برخورد امریکا با بحران سوریه بر سر زبان ها بود؛ اما اکنون دیگر وضعیت به اندازه ای پیچیده شده که به نظر نمی رسد اجرا و اعمال این رویکرد، کار آسانی باشد؛ چون سوریه نه افغانستان است، نه عراق و نه لیبیا؛ سوریه کشوری مقتدر با دولتی قوی و ارتشی نیرومند، وفادار به نظام و مسلح به تسلیحات غیر متعارف است که همزمان از حمایت های وسیع و قاطعانه قدرت های بزرگ منطقه ای و بین المللی نیز برخوردار است و شکستن سد حلب، قدرت واقعی دولت دمشق و متحدان وفادارش را آشکار کرد.

از سوی دیگر، در خارج از امریکا نیز اجماع کامل و قاطعی در خصوص حمایت یا دست کم سکوت در برابر لشکرکشی نظامی ایالات متحده به سوریه، وجود ندارد. بلوک حامیان بشار اسد در منطقه، همچنان بر حمایت خود از او و غیر قابل مذاکره بودن حضور وی در قدرت تاکید می کنند و حتی نشانه های آشکاری از آمادگی برخوردهای سخت افزاری با تهدیدها و خطرات احتمالی بیرونی از سوی متحدان دولت سوریه، به چشم می خورد.

از جانب دیگر، امنیت اسراییل، برای امریکا ورای هر مصلحت و منفعت دیگری است و ورود بی محابا و حساب نشده امریکا به جنگ سوریه، مرادف با شعله ور کردن یک جنگ بدفرجام برای رژیم اسراییل خواهد بود.

افزون بر اینکه وضعیت نامطلوب اقتصادی امریکا، درگیری دردسرساز آن کشور در طولانی ترین جنگ تاریخ ایالات متحده در افغانستان و مسایل دیگر، اجازه چنین اشتباه استراتژیک را به دولت اوباما و جانشین او دونالد ترامپ نخواهد داد.

هرچند ترامپ دیروز بار دیگر وعده انتخاباتی خود مبنی بر «ایجاد مناطق امن برای حمایت از غیر نظامیان» در سوریه را تکرار و تأکید کرد که او هزینه این اقدام را از رژیم های عربی حاشیه خلیج فارس خواهد گرفت؛ اما به نظر می رسد او هنوز با واقعیت های جاری دنیای سیاست،‌ فاصله زیادی دارد و از جانب دیگر، روابط نزدیک او با روسیه به رهبری ولادیمیر پوتین، به احتمال قوی روی تصمیم او در مورد سوریه هم اثر خواهد گذاشت.

با توجه به این مسایل، خشم امریکا نسبت به دولت سوریه و حامیان آن، سوریه و ایران کاملا قابل درک است؛ زیرا پنج سال سرمایه گذاری، برنامه ریزی، تلاش و تکاپوی این کشور و متحدانش در منطقه برای ساقط کردن دولت دمشق اینک به بن بست خورده و در مقابل، این سوریه، روسیه و ایران هستند که پیروز عرصه میدانی جنگ سوریه هستند و این بدون شک، امریکا را به لفاظی های خشمگینانه و عصیانگری های از سر استیصال و بیچارگی واداشته است.