دفتر بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان(سیگار) گزارش داده که شمار کشته‌شدگان نیروهای مسلح افغانستان در سال جاری به ۵۵۲۳ نفر رسیده است.

دفتر جان ساپکو در سومین گزارش سه ماهه خود به کنگره امریکا نوشته که از آغاز سال جاری میلادی تا ۱۹ آگوست ۵۵۲۳ نفر از نیروهای امنیتی افغانستان کشته و ۹۶۶۵ نفر دیگر زخمی شده‌اند.

براساس گزارش سیگار این آمار در سال گذشته میلادی شامل ۵۰۰۰ کشته و ۱۵۰۰۰ زخمی بوده است.

آمار کشته‌شدگان نیروهای امنیتی در ۱۰ ماه نخست امسال در مقایسه با کل کشته‌شدگان سال ۲۰۱۵ بیانگر آن است که دو ماه مانده به پایان سال، این نیروها در این مدت ۹ درصد بیشتر کشته داده‌اند.

این گزارش حاکی است که امریکا تا سپتامبر امسال ۵۹.۸ میلیارد دالر برای تجهیز، تقویت و آموزش نیروهای مسلح افغانستان کمک کرده است.

یک هفته پیش، جان نیکلسون؛ فرمانده کل نیروهای خارجی در افغانستان هشدار داد که "ناکامی و ضعف" در رهبری اصلی نیروهای مسلح افغانستان به افزایش تلفات این نیروها کمک کرده است.

ناظران مسایل نظامی هم می گویند که کلیات محتوای گزارش اخیر «سیگار» نشان می دهد که نیروهای امنیتی با چالش های جدی و ویرانگری رو به رو هستند و آمار بالای تلفات این نیروها می تواند یکی از اصلی ترین عوامل فرسایش و تضعیف این نیروها در سال های آینده به حساب بیاید.

به باور ناظران، ممکن است دولت افغانستان بر سر جزئیات این گزارش، دقیقا با «سیگار» موافق نباشد؛ اما این لزوما به آن معنا نیست که تلفات نیروهای امنیتی و نظامی افغانستان در طول جنگ های بی سابقه ماه های اخیر در کشور، بالاتر نرفته و یا این امر به یکی از مهم ترین چالش های جدی در قبال اقتدار و اثرگذاری این نیروها در عرصه نبردهای مستقیم و گسترده با تروریزم بین المللی یا برقراری امنیت و ثبات در مناطق آسیب پذیر کشور، تبدیل نشده است.

آگاهان می گویند که این بسیار ساده انگارانه خواهد بود اگر تصور کنیم که نیروهای امنیتی و مسلح کشور، با رد و انکار گزارش هایی مانند آنچه اخیرا از سوی «سیگار» منتشر شده، تقویت خواهند شد و یا در نتیجه تأیید آن، تضعیف خواهند گشت.

تحلیلگران می گویند که یکی از مهم ترین پیش نیازهای کمک به نیروهای مسلح کشور برای عبور از این وضعیت، پذیرش و دیدن درست و دقیق حقایق و واقعیت های هرچند تلخ و دردناک موجود در زمینه نقاط آسیب پذیر این نیروها در نبرد با دشمن تروریستی و سایر عرصه های مربوط به تأمین امنیت و ثبات در کشور آشوب زده افغانستان است.

بر بنیاد این تحلیل، اینکه ادعا می شود یکی از عوامل اصلی افزایش آسیب های نیروهای امنیتی، تضعیف روحیه جنگی سربازان و بالا رفتن بی سابقه و بهت انگیز آمار تلفات این نیروها، ضعف در رهبری و فرماندهی نیروهای مسلح است، مقام های مسؤول، پیش از آنکه بنا به هر دلیلی، این ادعا را به صورت چشم بسته، رد و انکار و تکذیب کنند، ابتدا باید به ابعاد و زوایای مختلف آن فکر کنند و محاسبه نمایند که آیا به راستی در هرم رهبری نیروهای مسلح افغانستان چه می گذرد. مسؤولانی که در رأس نهادهای اصلی امنیتی قرار دارند، چه برنامه ها، دیدگاه ها، تعریف و تصویری از وضعیت امنیتی کشور دارند و اصولا مقوله امنیت را چگونه تبیین می کنند و چه چشم اندازی برای مبارزه با تروریزم بین المللی در افغانستان، قایل اند، نیازمندی های نیروهای مسلح کشور را چگونه می بینند و چه برنامه ها و بودجه هایی را برای تحقق و تأمین این نیازمندی ها، مد نظر قرار داده اند و قرار است در چه بازه ای زمانی، شاهد شکل گیری یک نیروی مسلح فعال، کنشگر، اثرگذار، طراح، مبتکر و مؤثر بود.

اینها مسایلی است که به عقیده کارشناسان، برای بهبود وضعیت نیروهای امنیتی، کاهش تلفات بی سابقه این نیروها و ایجاد یک چشم انداز قابل تحقق برای آینده امنیتی کشور، ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد و انتظار می رود که انتشار گزارش اخیر سیگار به مثابه تکانه ای نیرومند و جدی، بهانه ای برای این تحول اساسی و بنیادین، قرار بگیرد و موجب شکل گیری یک نگاه عمیق و استراتژيک نسبت به وضعیت نیروهای مسلح کشور شود.

در غیر این صورت، صرف ابراز نگرانی، دیگر کافی نیست. وضعیت نیروهای مسلح کشوری درگیر جنگ با تروریزم بین المللی، نیازمند توجه آن به آن و مستمر است؛ چیزی که دست کم در حال حاضر، در مورد نیروهای مسلح افغانستان، وجود ندارد.