عبدالله عبدالله؛ رئیس اجرایی، دیروز با الفاظ تندی از محمد اشرف‌غنی؛ رئیس جمهور انتقاد کرد.

او گفت در هر حکومتی چه ائتلافی باشد، چه نه، بحث و مذاکره وجود دارد؛ اما "کسی که حوصله بحث را ندارد، لیاقت ریاست ندارد، کسی که حوصله شنیدن ندارد."

آقای عبدالله با اشاره به بخشی از سخنان دیروز اشرف غنی که گفته بود حامد کرزی به او نصیحت کرده که "زمان بی‌حوصلگی‌هایت گذشت"، از آقای غنی خواست به این نصیحت، گوش کند.

عبدالله گفت که او نخستین کسی بود که توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی را امضا کرد و به ریاست جمهوری اشرف‌غنی مشروعیت داد. او تاکید کرد که پست ریاست اجرایی "تحفه‌ای" به او نبوده است.

او گفت:"حکومت وحدت ملی نتیجه بزرگواری یک شخص به شخص دیگر و خیرات یک نفر به نفر دیگر یا گروهی به گروه دیگر نیست. نتیجه قربانی بود که ما دادیم. این قربانی برای به دست آوردن پستی نبود؛ بلکه به خاطر نجات افغانستان بود."

سخنان آقای عبدالله به باور کارشناسان یکبار دیگر، شکاف و دوگانگی در سطوح عالی حکومت وحدت ملی را آشکار کرد و نشان داد که این حکومت ائتلافی هنوز نتوانسته بر دوگانگی اولیه ناشی از حضور در مدعی، دو رهبر و دو رییس، غلبه کند و آثار این دوگانگی در همه عرصه ها کاملا محسوس است.

سخنان دیروز آقای عبدالله همچنین از دید کارشناسان نشان دهنده آن است که رییس اجرایی به شدت از اینکه در حاشیه تصمیم سازی های کلان ملی قرار گرفته و در موضع انفعالی واقع شده است، سرخورده و خشمگین است و بخشی از این سرخوردگی و خشم بی تردید، همان گونه که خود آقای عبدالله هم اشاره کرد، ناشی از انتقادهای گزنده و فشارهای سنگینی است که از سوی متحدان و حامیان آقای عبدالله در مورد چگونگی برخورد او با اقدامات اشرف غنی، بر او وارد می شود.

از این منظر، از دید ناظران، هیچ شکی وجود ندارد که فشارهای همه جانبه و مستمری بر آقای عبدالله وجود دارد و این فشارها در پی معلق ماندن بسیاری از مواد توافقنامه سیاسی امضاشده میان آقایان عبدالله و غنی، به صورت روزافزونی در حال شدت گرفتن است.

منتقدان می گویند که پس از روی کارآمدن حکومت وحدت ملی، اشرف غنی به مرور ابتکار عمل را به دست گرفت و سعی کرد داکتر عبدالله و نیروها و مهره های وفادار به او را در حاشیه قرار دهد.

آقای عبدالله هم در سخنرانی دیروز خود به مواردی از این اقدامات اشاره کرد و از جمله گفت که وزرا صلاحیت اجرایی و تصمیم گیری و دفاع و حق سخن گفتن ندارند. او به صورت مشخص از انتصاب نادر نادری به سمت ریاست کمیسیون اصلاحات اداری انتقاد و تاکید کرد که او فردی بی تجربه است.

آقای نادری اخیرا از سوی اشرف غنی به این سمت گماشته شد.

عبدالله همچنین از اینکه رییس جمهور، سه ماه است با او گفتگو نکرده، ابراز انزجار کرد.

با این حساب، کاملا روشن است که یک فضای شدیدا دوقطبی بر حکومت وحدت ملی، حاکم است و این امر به باور کارشناسان به وخامت وضعیت در ابعاد امنیتی، اقتصادی، سیاسی، اداری و... در کشور منجر شده است.

با این حال، منابعی در ارگ ریاست جمهوری، با رد سخنان آقای عبدالله گفته اند که او بیشترین همسویی را به اشرف غنی دارد و این سخنان او در آستانه برگزاری کنگره حزب جمعیت اسلامی در کابل، بیان شده و بیشتر مصرف سیاسی و تبلیغاتی دارد.

فارغ از اینکه این برداشت تا چه حد درست است یانه، یکی دیگر از گمانه ها در این زمینه این است که ظاهرا قرار است عطامحمد نور؛ سرپرست ولایت بلخ با تصمیم ارگ ریاست جمهوری، از این سمت، کنار گذاشته شود و این امر، آقای عبدالله را به خشم آورده است.

اینکه این گمانه زنی ها تا چه حد درست است یا نیست، هنوز به طور اطمینانی، مشخص نیست؛ اما صرف نظر از اینکه سخنان دیروز آقای عبدالله، سیاسی و تبلیغاتی بود یا ناشی از صبر لبریزشده او از اقدامات و تصمیمات اشرف غنی، واقعیتی که در این میان نمی توان انکار کرد این است که حکومت ائتلافی وحدت ملی، به نحو ناامیدکننده ای ناکارآمد، دوقطبی، غیر مؤثر، منفعل و بی آینده است و اگر رهبران تشکیل دهنده آن، به سرعت اصلاحات اساسی و بنیادین را برای بهبود امور، روی دست نگیرند، پیش بینی می شود، فشارهای سیاسی نیروهای خارج از نظام، موانع سنگینی را در برابر ادامه کار آن ایجاد خواهند کرد.

از هم اکنون زمزمه ها مبنی بر دو ساله بودن حکومت، لزوم برگزاری لویه جرگه و ایجاد اجماع ملی در مورد تعیین سرنوشت سیاسی کشور، از سوی مخالفان سیاسی حکومت، در جریان است.