باراک اوباما از موفقیت نبرد علیه داعش در عراق و سوریه گفته اما هشدار داده این گروه همچنان یک تهدید محسوب می‌شود.

رئیس‌جمهوری امریکا تغییر روش داعش به حملات در خارج از سوریه و عراق را نشانی بر ضعیف‌شدن این گروه دانسته است.

آقای اوباما که روز پنجشنبه با حضور در پنتاگون گزارشی از روند نبرد علیه داعش ارائه می‌داد، همچنین گفت: "احتمال حملات انفرادی و عملیات توسط گروه‌های کوچک به قصد کشتن غیر نظامیان جدی است".

وی افزوده: "داعش قادر نیست ایالات متحده و یا متحدان ما در ناتو را شکست دهد؛ اما خود ما قادریم با اتخاذ تصمیم ‌های غلط خود مان را شکست دهیم!"

این در حالی است که با وجود عقب‌نشینی داعش از مواضع خود در عراق و سوریه، این گروه توانسته‌ حملات مرگباری را طی یکسال گذشته در کشورهایی چون فرانسه، آلمان، بنگلادیش و عراق ترتیب دهد.

امریکا حملات خود علیه مواضع داعش را طی ماه‌های اخیر گسترش داده و چند روز پیش مواضع داعش در لیبی را هدف قرار داد.

با توجه به سخنان تازه رییس جمهوری امریکا داعش اکنون به همان مرحله ای رسیده است که در واقع، خواست اصلی ایالات متحده است؛ چیزی که اصطلاحا می توان گفت: ضعیف اما زنده.

امریکا یک داعش ضعیف ولی زنده می خواهد؛ ریسمان سیاه و سفیدی که برای کشورهای قربانی هراس افکنی تا سالیان سال و تا زمانی که رویکردهای هژمونیک ایالات متحده و متحدانش در ناتو، اقتضا می کند، نقش مار را بازی کند.

پیش از آنکه داعش، ظهور کند، این نقش بر عهده گروه تروریستی القاعده بود؛ گروهی که در ابتدا به اندازه ای ترسناک نشان داده می شد که هر آن امکان داشت فاجعه دیگری همسنگ و همسان با فاجعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱‍ در امریکا به وجود آورد.

مقام های رسمی ایالات متحده با وجود آنکه می دانستند اغراق و مبالغه می کنند، هیچ ابایی نداشتند که القاعده را تهدیدی بزرگ و مستقیم علیه امنیت ملی امریکا به حساب آورند و به این ترتیب، سیاست خارجی خود را بر پایه توسعه و تحکیم هژمونی نظامی و استخباراتی امریکا بر کشورهای هدف مانند افغانستان و عراق، متمرکز کنند.

آنها در این زمینه به کمک شگردهای هالیوودی و تصویرسازی های اغراق آمیز تبلیغات رسانه ای به گونه ای عمل کردند که حضور هریک از نظامیان امریکایی در یکی از دو کشور افغانستان و عراق، معنایی جز جنگ در راه امنیت ملی ایالات متحده نداشته باشد.

در این میان، فریادهای منتقدان از اینکه جنگ های افغانستان و عراق، اصولا و لزوما مبارزه با تروریزم نیست؛ بلکه در افغانستان به تعبیر کرزی، جنگ بر سر منابع طبیعی و اورانیم است و در عراق، برای سلطه و تاراج چاه های عظیم نفتی آن کشور، هرگز به جایی نمی رسید.

انتشار سناریوی مرگ اسامه بن لادن، آخرین پرده از این نمایش مضحک بود تا به این ترتیب، با مرگ او جامعه سیاسی عوام زده و اغوا شده امریکا، نفسی به راحتی بکشد و این امر، زمینه ساز اقبال انبوه رأی دهندگان امریکایی به انتخاب مجدد باراک اوباما به ریاست جمهوری امریکا قرار بگیرد.

هرچند هنوز هم تکرار ترجیع بند «مبارزه با بقایای القاعده» در افغانستان، بهانه کافی برای حضور نظامی امریکا در منطقه را فراهم می کند؛ اما در کشورهایی مانند عراق و سوریه، این داعش است که جای القاعده را گرفته و زمینه و بهانه لازم برای سلطه نظامی ایالات متحده را مهیا می سازد.

گسترش دامنه دخالت های نظامی امریکا به لیبی زیر نام مبارزه با داعش نیز نشانگر آن است که قرار است دایره بهره وری این هیولای برساخته تازه، فراتر از عراق و سوریه به دیگر کشورهای هدف توسعه پیدا کند.

با این حساب، به عقیده کارشناسان مسایل تروریزم، این سخن اوباما درست است که داعش قادر به شکست ایالات متحده و متحدان آن در ناتو نیست؛ زیرا اساسا برای چنین هدفی، طراحی و ساخته نشده است. داعش یک مترسک است برای هراس افکنی در مقیاس بین المللی تا جبهه ضد ترور به رهبری امریکا بهانه های تازه کافی برای توسعه هژمون خود بر دنیا داشته باشد.

در این میان، اینکه رییس جمهوری ایالات متحده می گوید خود ما با اتخاذ سیاست های غلط، قادریم خود را شکست دهیم، یک شوخی سیاسی است که در راستای هدفی واقعی صورت می گیرد.

این سیاست ها اگرچه غلط اند؛ اما در مسیر درستی به کار می روند و آن حفظ مترسک داعش به مثابه شمشیر داموکلس بر فراز سر ملت های جهان از سوریه و عراق و افغانستان و لیبی تا فرانسه و بلژیک و... است تا سلطه هژمونیک امریکا و ناتو تأمین و تضمین شود.