جنرال جان نیکلسون؛ فرمانده ناتو در افغانستان می گوید که جنگجویان داعش با سازمان اصلی خود در عراق و سوریه در ارتباط اند.

به گفته نیکلسون، جنگجویان داعش در افغانستان در مجله مربوط به داعش معرفی شده اند.

آقای نیکلسون با بیان اینکه جنگجویان داعش در افغانستان با سازمان مادری خود مرتبط اند، گفت: آنها برای عضویت درخواست دادند و عضویت شان پذیرفته شد. آنها باید از برخی آزمون ها می گذشتند.

او گفت که وفاداران داعش در افغانستان ارتباطات مالی، مخابراتی و استراتژیک با رهبری داعش در خلافت خودساخته آنها در عراق و سوریه دارند.

این در حالی است که در حال حاضر نیروهای افغان با پشتیبانی نیروهای امریکایی مشغول سرکوب داعش در ننگرهار اند.

اخیرا نیروهای افغان موفق شدند یکی از پایگاه های اصلی داعش در ولسوالی کوت ننگرهار را تصرف کنند و تعداد زیادی از افراد این گروه را از بین ببرند.

این تهاجم بخشی از عملیات شفق به حساب می آید که از شنبه گذشته در ننگرهار راه اندازی شده است.

کارشناسان می گویند که اظهارات فرمانده امریکایی نیروهای ناتو در مورد ارتباط مستقیم اعضای داعش در افغانستان با سازمان اصلی خود در عراق و سوریه، اگرچه مهم است؛ اما لزوما هیچ کمکی به مبارزه ای کوبنده و براندازنده با این گروه نمی کند؛ زیرا این اظهارات، همان گونه که رهبران و سازمان دهندگان این گروه تروریستی در نظر دارند، خطر داعش در افغانستان را «بزرگنمایی» می کند و به این ترتیب، ابعاد وحشت ناشی از وسعت و گسترده خلافت کذایی و برساخته این گروه را چندین برابر گسترش و افزایش می دهد.

داعش یک گروه دهشت افکن است، مانند هر گروه دهشت افکن دیگر که یکی از ابزارهای اصلی آن برای پیشبرد اهداف تروریستی خود، ایجاد حد اکثر رعب و وحشت و ترس و هراس در میان دشمنان خود است و این اظهارات فرمانده امریکایی نیروهای ناتو نیز خواسته یا ناخواسته این هدف داعش را به خوبی، تأمین می کند و تحقق می بخشد.

گروه هایی مانند داعش از ترس و هراسی که پیرامون آن شکل می گیرد، تغذیه می کنند و از آن نیرو می گیرند و قدرت پیدا می کنند. این در حالی است که قدرت واقعی چنین گروه هایی ممکن است، هرگز به اندازه ای نباشد که مردم و دشمنان آنها تصور می کنند.

نهایت چیزی که در مورد نیروهای داعش در افغانستان وجود دارد این است که شماری از اتباع پاکستانی، ازبک و چچنی به کمک تعدادی از اعضای سابق گروه طالبان، از بدنه اصلی طالبان، جدا شده و به داعش اعلام وفاداری کرده اند. البته در این میان، کمک برخی رژيم های خارجی و حامیان شناخته شده داعش نیز قابل انکار نیست و این همان خطری است که باید با آن مقابله کرد.

از جانب دیگر، حتی اگر مکانیزم و سازوکاری برای ارتباط اعضای این گروه با رهبران داعش در عراق و سوریه هم فراهم شده باشد و به این ترتیب، بر اساس ادعای جنرال نیکلسون، آنها از برخی آزمون ها باید بگذرند تا نام شان در مجله منسوب به داعش، به عنوان اعضای این گروه، منتشر شود، این امر، لزوما به معنای آن نیست که داعش در افغانستان می تواند از منابع تأمین مالی و تسلیحاتی داعش در عراق و سوریه، بهره مند باشد.

اگر چنین امکانی فراهم شده باشد، پس مأموریت نیروهای خارجی به رهبری آقای نیکلسون به شدت زیر سؤال می رود؛ زیرا این امر، یکی از دو معنای ذیل را خواهد داشت: یا مأموریت نظامی ناتو در مبارزه با تروریزم در افغانستان، شکست خورده و ناتو اشراف اطلاعاتی و هژمونی نظامی خود بر مناطق ناامن افغانستان را از دست داده است و یا نیروهای این سازمان در تبانی پنهانی با داعش و حامیان منطقه ای آن، به این گروه فرصت و رخصت رشد و سربازگیری و قدرت یابی در افغانستان را اعطا کرده و به این ترتیب، به جای مبارزه با تروریزم، در کنار تروریست ها ایستاده است.

با این حساب، به باور آگاهان، فرماندهان نظامی خارجی مستقر در افغانستان، به جای آنکه آگاهانه یا ناآگاهانه به تحقق اهداف تروریست ها کمک کنند، لازم است در این مقطع مهم که نیروهای امنیتی افغانستان، وارد کارزاری سخت و سرنوشت ساز با تروریزم بین المللی در ننگرهار شده اند، به مسؤولیت های خود در این راستا عمل کنند؛ اتفاقی که اگر رخ دهد، شکست داعش، نه تنها دور از دسترس نیست؛ بلکه بسیار سریع تر از آنچه انتظار می رود، واقع خواهد شد؛ مشروط به اینکه شیوه مبارزه نه مانند عملکرد نیروهای خارجی در مبارزه با طالبان طی ۱۵ سال گذشته باشد و نه شبیه بازی ائتلاف به رهبری امریکا با مساله مبارزه با داعش در عراق و سوریه.