پس از شکست طالبان در قندوز، این گروه بیشترین تلاش خویش را در سراسر کشور به خصوص ساحات شمالی افغانستان و تا حدودی در مناطق مرکزی، متمرکز ساخت. راه اندازی عملیات عمری در آغاز سال ۱۳۹۵، که طالبان امید بسیاری به آن بسته بودند، با شکست در جای جای کشور رو به رو شد و طالبان و حامیان خارجی آنها را سخت مکدر و عصبانی کرد.

طالبان پس از تحمل شکستهای سنگین در تقریباً همه ی جبهات نبرد، با تغییر شگرد جنگی شان، به دو گزینه حملات انتحاری و گروگان گیری، بیشتر از پیش فوکس کردند و دامنه این دو نوع نبرد خارج میدانی و ناجوانمردانه و تروریستی را تا توانستند در سطح کشور گسترش دادند.

بنابر گزارشهای رسیده از سمت و سوی نهادهای امنیتی و استخباراتی کشور، طالبان پس از عملیات ناموفق در قندوز، توجه خویش را بر شهر مهم و راهبردی غزنی متمرکز ساختند و چنانچه مردم افغانستان شاهد بودند، پس از بازپس گیری قندوز توسط دولت از طالبان، این گروه چندین حمله وسیع و خطرناک را علیه شهر غزنی سازمان دهی کردند و هنوز نیز برای اشغال این شهر با اهمیت و استراتژیک، شدیداً تلاش می کنند.

گرفتن شهر غزنی از چند جهت برای طالبان اهمیت دارد و این گروه را تشویق می کند تا بخت خود در به کنترول در آوردن غزنین را چند باره بیازمایند. یکی از این جهت ها موقعیت راه بردی و مهم این ولایت به خصوص شهر آن از نظر جغرافیایی است.

چنانچه می دانیم غزنی از زمانه هایی بسیار دور، نظر به موقعیت خاص و استثنایی خود که از لحاظ سوق الجیشی و از اینکه در مسیر جاده ابریشم قرار داشته، مورد توجه جهانگشایان بوده و همیشه بسوی غزنی بعنوان دروازه مهم ورودی به پایتخت کشور و نقطه اتصال مناطق مرکزی، جنوب و جنوب غرب نگاه می شد.

پس دو جهت مهمی که طالبان و حامیان خارجی آنها را ذوق زده می سازد تا به غزنی بیش از هر ولایت دیگر افغانستان، فکر کنند و برای تصرف آن نقشه ها کشیده و خوابها ببینند، یکی نزدیکی وسوسه برانگیز این شهر با شهر کابل یعنی پایتخت کشور است که در صورت تصرف این شهر، بسیاری از مشکلات برای مخالفان مسلح حل شده و راه رسیدن به پایتخت برای آنها به مراتب آسان تر و هموارتر می شود.

موضوع بعدی دیگر اهمیت تصرف شهر غزنی برای طالبان از دیدگاه سیاسی و اعتباری است که ممکن است در اثر سقوط غزنی در سطح جهانی و منطقه ای برای طالبان کسب شود؛ چرا که چنانچه می دانیم این شهر علاوه بر اهمیت و اعتبار سوق الجیشی و راهبردی، از نظر فرهنگی نیز دارای اهمیت ویژه و منحصر به فرد برای کشور افغانستان است و این ولایت را در حال حاضر به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام به رسمیت می شناسند.

با این اوصاف، ولایت غزنی هم برای طالبان و هم برای دولت افغانستان از جایگاه ویژه و غیر قابل بدیلی برخوردار است و به خصوص این اهمیت و اعتبار برای دولت افغانستان می تواند حکم خط قرمزی را داشته باشد که سقوط غزنی را در واقع سقوط پایتخت تلقی کند و تا می تواند در حفظ این شهر از تجاوزات داخلی و بیرونی، ساعی و کوشا باشد.

لذا و با همین رویکرد است که دولت افغانستان با درک عمق خطر و فاجعه، دست بکار می شود و با تشکیل نیروی ویژه واکنش امنیتی- دفاعی در این ولایت، در راستای تامین امنیت بهتر در این ولایت و جلوگیری از تحرکات بیشتر دشمن، گامهای اساسی و استوار را بر می دارد.

بر اساس تازه ترین خبر، مسولان محلی ولایت غزنی از ایجاد یک قطعه واکنش امنیتی - دفاعی در این ولایت خبر می دهند. آنان می‌گویند پس از افزایش تهدیدات امنیتی در شهر غزنی تصمیم به ایجاد این قطعه گرفته شده است.

والی غزنی می گوید:" این قطعه دفاعی - امنیتی از سه ارگان اردوی ملی، پولیس ملی و امنیت ملی ولایت غزنی تشکیل یافته و نزدیک به ۷۰۰ سرباز در آن عضویت دارند. وظیفه این قطعه مبارزه با تهدیدات باالقوه طالبان و عملیات های آنی آنان بالای شهر غزنی می‌باشد.

این قطعه در مرکز ثقافت اسلامی در مرکز شهرغزنی مستقر شده است تا در صورت بروز کدام تهدید امنیتی در سطح شهر در زودترین فرصت خودشان را در ساحه برسانند.

سه ماه گذشته ولایت غزنی با شدیدترین تهدیدات امنیتی مواجه بود طالبان در عملیات موسوم به عمری می‌خواستند که این شهر را سقوط بدهند اما این طرح شان ناکام گردید."

با توجه به وضعیت وخیم و شکننده امنیتی در غزنی، به نظر می رسد این اقدام مقامات محلی در آن ولایت، اقدام لازم و ضروری ای باشد که خیلی زودتر از اینها باید به ذهن مسئولان امنیتی غزنی خطور می کرد و از سوی دیگر لازم است تا سران امنیتی در پایتخت به خصوص سرقومندان قوای مسلح کشور؛ یعنی جناب رئیس جمهور نیز دفاع از دژ مهم و سرنوشت ساز غزنی را در راس همه ی برنامه های نظامی و دفاعی کشور قرار بدهد و با تحکیم و تقویت هر چه بهتر و بیشتر مواضع نیروهای امنیتی در این ولایت، از سقوط آن و پس از آن از فروپاشی دولت در کابل و کل افغانستان، جلوگیری کنند.