جنرال دوستم؛ معاون اول رئیس جمهور از آغاز سال جاری تاکنون سه بار عملیات‌هایی را در فاریاب، سرپل و جوزجان علیه تروریزم راه اندازی کرده است. شش ماه پیش ولسوالی‌های قیصار، المار، پشتونکوت، خواجه سبزپوش، شیرین تگاب و دولت آباد فاریاب بخش‌هایی بودند که جنرال دوستم در آنجا عملیات کرد. در ولسوالی کوهستانات سرپل نیز نظامیان کشور به رهبری جنرال دوستم عملیات کردند؛ اما با برگشت او طالبان دوباره به آن منطقه بازگشتند. فتح‌الله قیصاری؛ نماینده‌ مردم فاریاب در مجلس نمایند‌گان گفت:"منطقه که تصفیه شد، جنرال دوستم می‌گوید که طالب تمام شد، وقتی این طرف (کابل) می‌آید، طالب می‌گیرد و دولت حفظ کرده نمی‌تواند، این به نمایشی (بودن عملیات) نزدیک می‌شود." چهار ماه پیش در جوزجان نیز نفوذ گسترده طالبان در ولسوالی خم آب سبب شد تا جنرال دوستم بر ضد این جنگجویان دست به کار شود. اکنون بیشتر بخش‌هایی از این ولسوالی بار دیگر به دست طالبان افتاده است. اکنون نیز عملیات نظامی دوستم بر ضد طالبان از قوش تپه جوزجان آغاز شده است. کارشناسان مسایل نظامی اما می گویند که در این زمینه، ایراد و انتقادی بر جنرال دوستم و عملکرد وی در سرکوب مستقیم تروریزم در مناطق شمالی کشور وارد نیست. جنرال دوستم، فقط فرماندهی یک عملیات متهورانه علیه تروریزم را بر عهده می گیرد که مناطق امن شمال کشور را دچار آشوب و هرج و مرج کرده است. نباید فراموش کرد که جنرال دوستم نه وزیر دفاع است و نه هیچ سمت امنیتی دیگری دارد. او معاون اول ریاست جمهوری است. جای او اکنون باید در ارگ ریاست جمهوری می بود نه در خاکریزهای خط مقدم نبرد با تروریزم در شمال کشور. اینکه او در قبال امنیت منطقه و مردم اش احساس تکلیف می کند، این یک عملکرد تحسین برانگیز و ستودنی است. او در واقع به نیابت از کسانی در شمال می جنگد که در کابل، سمت های حساس و مهم امنیتی و نظامی را اشغال کرده اند؛ اما در برابر مانورهای قدرت نمایانه تروریزم و جولان های زورگویانه طالبان در شمال، سکوت و انفعال پیشه کرده اند. اما اینکه نیروهای امنیتی نمی توانند با پایان گرفتن عملیات نظامی علیه تروریزم به رهبری جنرال دوستم، مناطق آزادشده را حفظ کنند و مانع از نفوذ و سلطه دوباره تروریست ها بر آن مناطق شوند، در این زمینه نمی توان جنرال دوستم را مورد عتاب و سرزنش قرار داد. این نیازمند اقدامات دقیق و مدیریت مدبرانه مسؤولان امنیتی به ویژه وزارت دفاع است که برای دوره پس از نبرد و به منظور حراست از مناطق پاک سازی شده از وجود تروریزم، تدابیر و تمهیداتی بسنجد. در غیر این صورت، بدیهی است که آنچه جنرال دوستم و نیروهای تحت فرمان او در شمال کشور، انجام می دهند، چیزی جز یک دور باطل در مبارزه با تروریزم نخواهد بود. اینکه تروریست هایی که از دروازه رانده شده اند، از دیوار وارد می شوند، شکستی برای استراتژي و برنامه نهادهای امنیتی از جمله وزارت دفاع است. با این حساب، دولت همزمان با آنکه می بایست از اقدامات متهورانه آقای دوستم در زمینه سرکوب سخت افزاری تروریزم در شمال، حمایت همه جانبه کند، صیانت جدی و واقعی از دستاوردها و پیشرفت های او و نیروهای امنیتی تحت فرمان وی در این جنگ را نیز باید در دستور کار خود قرار دهد و این در واقع، پاداش و پاسداشت از خودگذری ها، قربانی ها و ایثارگری های فرماندهان نظامی و نیروهای امنیتی کشور در نبردهای شمال محسوب می شود و نوعی احترام به خون پاک فرزندان رشید افغانستان به حساب می آید که در راه آزادی وطن از چنگال تروریزم پاکستانی، از جان عزیز شان مایه گذاشته و در این مسیر، سر سپرده اند. با این حساب، به باور ناظران مسایل امنیتی، آنچه اکنون در شمال کشور به رهبری جنرال دوستم، جریان دارد یک مأموریت دوجانبه و دو مرحله ای است؛ مأموریتی که در یک جانب آن جنرال دوستم و نیروهای امنیتی تحت امر او قرار دارند که برای آزادی شمال از چنگال تروریزم پاکستانی مبارزه می کنند و در سوی دیگر آن، دولت و دستگاه های امنیتی است که می بایست از دستاوردها، رشادت ها، ایثار و از خودگذری های آنان از طریق حفظ و حراست از مناطق آزادشده، پاسداشت و پاسداری کند. در این میان، به نظر می رسد مرحله دوم، یعنی مرحله پساعملیات که مرحله حراست از مناطق آزادشده است، چه بسا مهم تر از مرحله اول است و در این مرحله است که ثابت خواهد شد عملیات جنرال دوستم در شمال، یک دور باطل مبارزه با تروریزم نبوده است.