گروه طالبان مرگ ملا محمد حسن رحمانی، عضو شورای رهبری این گروه و والی پیشین قندهار را تایید کرده‌ است.

آقای رحمانی در پاکستان زندگی می‌کرد و گفته می‌شود که او در نتیجه بیماری "سرطان جگر" در شفاخانه‌ای در کراچی پاکستان مرده است.

نام ملا حسن سال گذشته به عنوان یکی از شرکت کنندگان در اولین دور مذاکرات مستقیم میان دولت افغانستان و طالبان در مری اسلام‌آباد اعلام شد.

دور دوم این مذاکرات به دلیل فاش شدن مرگ ملا عمر؛ رهبر پیشین طالبان برگزار نشد.

ملا حسن رحمانی ابتدا در میان مخالفان سرسخت رهبری ملا اختر منصور،؛ رهبر کنونی طالبان قرار داشت؛ اما بعدا براساس گزارش‌ها از مخالفت با او دست کشید.

او از سال ۱۹۹۶ تا سقوط رژیم طالبان در نتیجه حمله ائتلاف به رهبری امریکا در سال ۲۰۰۱، والی قندهار بود.

یکی از اعضای شورای عالی صلح نیز از «تاثیر منفی» مرگ ملا رحمانی بر روند صلح افغانستان ابراز نگرانی کرده است.

کارشناسان هم با اشاره به آنچه اعلام خبر مرگ ملا عمر، در خصوص روند صلح در پی آورد می گویند که اکنون این نگرانی وجود دارد که مرگ ملا رحمانی نیز بهانه ای تازه برای توقف روند گفتگوهای صلح ایجاد کند و به این ترتیب، تمام تلاش ها و سرمایه گذاری هایی که برای احیای چندین باره این روند پس از افشای خبر مرگ رهبر پیشین طالبان، از سوی اداره وحدت ملی در کابل، به راه افتاده را ضرب صفر کند.

به باور آنها این نگرانی بیشتر ناشی از ناپایداری و بی ثباتی روند صلح افغانستان است.
آگاهان می گویند که این روند، یک روند بی ریشه و مبتنی بر حدس و گمان و خوش بینی های زایدالوصف دولت افغانستان است و به همین دلیل، هیچ تضمینی در خصوص پایداری، بقا و استمرار آن وجود ندارد.

به گفته آنها پاکستان و امریکا به عنوان اصلی ترین و نزدیک ترین حامیان طالبان، همواره بهانه کافی برای توقف روند صلح دارند. این بهانه می تواند افشای خبر مرگ ملا عمر یا اعلام خبر مرگ یکی دیگر از رهبران اصلی گروه طالبان باشد.

اینکه ملا رحمانی پیش از این سمت حساس و مهم والی قندهار را بر عهده داشته، نشان می دهد که او از نفوذ بالایی در درون گروه طالبان برخوردار است و مهره ای پرقدرت و مهم محسوب می شود.

قندهار در زمان حاکمیت رژيم طالبان، پایتخت اصلی آن گروه بود؛ هرچند بسیاری از ادارات دولتی و نهادهای اداری، بر اساس سنت قدیمی، در کابل مستقر بودند؛ اما ملا عمر؛ رهبر و پایه گذار گروه طالبان، در قندهار مستقر بود و به همین دلیل، قندهار اصلی ترین مرکز سیاسی و تصمیم گیری رژيم طالبان به حساب می آمد.

با این حساب، ملا رحمانی نیز جزو رهبران طراز اول طالبان به شمار می آید و مرگ او این پتانسیل را دارد که به توقف روند صلح، منجر شود؛ به ویژه اگر کشورهایی مانند پاکستان این اراده را داشته باشد که در آستانه به نتیجه رسیدن گفتگوهای مقدماتی برای صلح، بهانه جدیدی برای برهم زدن این روند به وجود آورد.

از سوی دیگر، به اعتقاد آگاهان، اینکه ملا رحمانی، پس از مرگ ملا عمر، در مخالفت با ملا منصور؛ رهبر کنونی شاخه اصلی طالبان، موضع گرفت و سپس به این گروه ملحق شد و با ملا منصور «بیعت» کرد، مرگ او می تواند بهانه ای تازه برای تشدید واگرایی و اختلاف در درون تشکیلات طالبان به رهبری ملا منصور، فراهم کند و به این ترتیب، روند گفتگوهای صلح، بار دیگر متوقف گردد.

در این میان، صرف نظر از اینکه مرگ ملا رحمانی، تاثیری منفی روی روند صلح افغانستان می گذارد یاخیر، کارشناسان می گویند که نفس ابراز نگرانی نسبت به چنین امری، لزوم ایجاد تضمین های قوی و مطمئن برای این منظور را مورد تاکید قرار می دهد.

به باور آنها دولت افغانستان پیش از آغاز رسمی گفتگوهای مستقیم صلح با طالبان، ابتدا باید از کشورهای حامی و نزدیک به طالبان، این تضمین را به دست آورد که در صورت بروز هرگونه رویداد داخلی در درون گروه طالبان، روند صلح، به راه خود ادامه خواهد داد و در یک بازه زمانی معین، به اهداف مشخص خود خواهد رسید؛ در غیر آن، این نگرانی همواره وجود خواهد داشت که روند صلح با بروز یک حادثه کوچک، از هم فروبپاشد و تمامی تلاش ها و هزینه هایی که در این راستا شده به تمامی ضرب صفر گردد.