سه‌ساعت توضیح مقام‌های ارشد امنیتی، قناعت مجلس نمایندگان را فراهم نکرد و مجلس خواستار ارائه طرح مقابله با تروریزم شد.

نورالحق علومی؛ وزیر داخله، معصوم استانکزی؛ سرپرست وزارت دفاع و مسعود اندرابی؛ سرپرست امنیت ملی روز شنبه برای توضیح برنامه‌های امنیتی به مجلس فراخوانده شده بودند.

آقای استانکزی گفت:"ما با جنگ فرسایشی رو به رو هستیم. در نقطه‌های مختلف، در هر جایی که واحدهای اردو یا پولیس هستند، در ۲۴ ساعت، حداقل بخشی از وقت خود را در جنگ سپری می‌کنند."

او افزود:"این وضعیت در یک روز یا ماه نیست؛ بلکه تقریباً در طول هشت ماه گذشته، در هر ولایت، از کاپیسا تا بغلان، قندوز، بدخشان، پکتیا و پکتیکا، در هر نقطه‌ای از کشور ما واقعا نتوانستیم که واحد ذخیره داشته باشیم."

به دنبال این توضیحات، عبدالرؤوف ابراهیمی؛ رئیس مجلس گفت:"آنها (مقام‌های امنیتی) برنامه دارند. تدابیر تجهیز، احضارات و آمادگی را دارند؛ ولی نگفته‌اند که در زمستان عملیات دارند."

وی تاکید کرد:"به این دلیل، ما این برنامه را کاملاً قابل قبول برای شورا و مردم افغانستان نمی‌دانیم."

کارشناسان مسایل امنیتی هم می گویند که درک و توضیح مشکلات موجود در جنگ جاری در افغانستان، تنها یک بخش مساله است. این چیزی است که ممکن است از عهده تحلیلگران امور و حتی مردم افغانستان نیز برآید، آنچه در این میان، اهمیت دارد، ارائه راهکار و تدوین استراتژي و طرح برنامه برای جنگی است که در افغانستان جریان دارد.

مقام های امنیتی می گویند که ۲۲ گروه تروریستی در افغانستان، فعال هستند. این خبر برای بسیاری از ناظران و مردم افغانستان، بسیار تکان دهنده و هولناک است و نشان می دهد که جنگ جاری در افغانستان، یک‌ جنگ عادی و معمولی نیست؛ بلکه جنگی استراتژيک است که ریشه در بسیاری از مسایل و پروژه های پیچیده بین المللی دارد.

با این حساب، رویارو شدن با چنین جنگ راهبردی و استراتژيک بدون تدوین یک استراتژي مشخص و قابل اعمال جنگی، غیر ممکن است.

این جای شگفتی دارد که مقام های امنیتی نیز درست همان کاری را می کنند که تحلیلگران، ناظران و کارشناسان انجام می دهند و آن توصیف و تعریف فضای امنیتی و جنگ جاری در کشور است. این ساده ترین کار ممکن است که از عهده همه برمی آید.

آنچه از مقام های امنیتی انتظار می رود تدوین راهبرد، تعریف برنامه، ارائه نقشه راه و تنظیم طرز عمل است تا بر پایه آن بتوان در برابر راهبردی که گروه های پرشمار تروریستی با ملیت ها، نژادها و شناسه های قومی و هویتی متعدد در افغانستان دنبال می کنند، ایستادگی کرد و طرح ها و نقشه های تروریست ها و حامیان منطقه ای و بین المللی شان را نقش بر آب نمود.

یکی از عینی ترین نمونه های موجود در این زمینه، جنگ جاری در هلمند است. سرپرست وزارت دفاع خود اذعان می کند که جنگ جاری در هلمند «یک جنگ ساده نیست». معنای دیگر این بیان آن است که این جنگ، ابعاد و زوایای پیچیده و پنهانی زیادی دارد که مبارزه با آن را نیز دشوار می سازد؛ بنابراین، برای مبارزه با تروریزم در هلمند باید یک استراتژی جامع و مشخص، تعریف شود.

این در حالی است که مقام های امنیتی، تاکنون یا نخواسته و یا نتوانسته اند چنین راهبردی را تدوین و ارائه کنند.

با این حساب، موضع مجلس، کاملا منطقی و قابل قبول به نظر می رسد. مجلس خود مسؤول است تا مقام های امنیتی را وادار به تدوین راهبرد امنیتی و مبارزه با تروریزم کند؛ زیرا وضعیت کنونی نیاز به تدوین یک استراتژی جامع و کاربردی امنیتی در حوزه مبارزه با تروریزم را تشدید می کند.

از سوی دیگر، در حالی که تروریست ها کاملا با برنامه و هدف وارد فضای امنیتی کشور شده و خطرناک ترین تهدیدها را متوجه کشور کرده اند، نبود استراتژی جنگی از سوی دولت نمی تواند قابل پذیرش باشد.

به نظر می رسد ۱۵ سال آزمون و خطا در این زمینه کافی است و اکنون زمان آن فرارسیده است که با یک برنامه مشخص و زمان بندی شده به مصاف دشمنان شناخته شده کشور برویم؛ در غیر آن، ناگزیریم تن به تسلیم در برابر استراتژی دشمنان استراتژیک مان بدهیم.