روسیه گفته‌است که برای مبارزه با داعش به عنوان "دشمن مشترک"، با طالبان در افغانستان تماس برقرار کرده‌است.

ضمیر کابلوف؛ نماینده ویژه ولادیمیر پوتین در امور افغانستان گفته که روسیه در این مورد با طالبان منافع مشترک دارد و مشغول تبادله معلومات با این گروه است.

او گفت که روسیه حاضر است به دولت افغانستان تجهیزات نظامی بدهد؛ اما این کار را "با احتیاط و به صورت تجارتی" انجام خواهد داد.

آقای کابلوف گفت:"طالبان افغانستان و طالبان پاکستان هردو گفته‌اند که ابوبکر البغدادی (رهبر داعش) را به عنوان خلیفه به رسمیت نمی‌شناسند و داعش را به رسمیت نمی‌شناسند. این خیلی مهم است."

روسیه در ماه‌های اخیر مشغول تقویت حضور نظامی‌اش در تاجیکستان بوده‌است که در مرز با افغانستان واقع است.

سرگی شایگو؛ وزیر دفاع روسیه در دیدار با همتای تاجیکش گفت که حضور داعش در افغانستان برای این کشور تهدید است.

آقای شایگو همچنین گفته‌است که کشورش مشغول تجهیز نیروهای نظامی قرقیزستان برای مقابله با تهدید گروه داعش است.

کارشناسان مسایل نظامی می گویند که به نظر نمی رسد این اقدام روسیه، نفعی برای تامین امنیت ملی افغانستان داشته باشد؛ زیرا امروزه در افغانستان، در میان گروه های ترویستی که در برابر نیروهای امنیتی کشور می جنگند، طالبان قدرتمندتر از هر گروه دیگری عمل می کند.

در این زمینه فقط کافی است نگاهی به وضعیت جاری در هلمند یا پیشتر از آن، قندوز، غزنی و سایر مناطق کشور انداخته شود.

واقعیت های موجود حاکی از آن است که بزرگترین و مرگبارترین ضربات را گروه طالبان به نیروهای امنیتی و مردم افغانستان وارد کرده و می کنند. داعش هنوز به اندازه ای توانمند نیست که علیه مردم و دولت افغانستان، جنگ منظم راه اندازی کند؛ اما طالبان عملا این کار را می کنند، ولسوالی ها و برخی شهرها را ساقط می کنند، هزاران نفر از مردم و نیروهای امنیتی کشور را کشته اند، ویرانی های گسترده ای را به بار آورده و میلیون ها نفر را آواره و بی خانمان کرده اند. با این حساب، کمک و همکاری نظامی و اطلاعاتی با چنین گروهی، نقض صریح حاکمیت ملی و اقدامی بر ضد امنیت ملی افغانستان محسوب می شود.

اینکه مقتضای منافع امنیتی روسیه چیست، برای دولت و مردم افغانستان اهمیتی ندارد؛ زیرا طالبان یک گروه تروریستی فعال در افغانستان است که بیشترین انرژی و پتانسیل آن، صرف جنگ با دولت و کشتار مردم ملکی افغانستان می شود. هرگونه معامله و مراوده با این گروه، در تقابل آشکار با امنیت ملی افغانستان قرار دارد.

از نظر حقوق بین الملل هم طالبان تحت تحریم شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد و این تحریم ها به تازگی تمدید شد؛ بنابراین، برقراری چنین ارتباطی با این گروه، نقض آشکار قوانین بین المللی است.

اینکه روسیه با داعش می جنگد و آن را تهدیدی خطرناکتر از طالبان می داند، شکی نیست. روسیه از معدود کشورهایی است که به صورت واقعی و نه دروغین و ساختگی، در عراق و سوریه با داعش مبارزه می کند؛ اما از آنسو نباید فراموش کنیم که هم از نظر افغانستان و هم از نظر روسیه، طالبان هم یک گروه تروریستی است. با این حساب، رویکرد تروریزم علیه تروریزم، هرگز رویکرد درستی به حساب نمی آید.

نکته دیگر اینکه از دید کارشناسان مسایل نظامی، هیچ ضمانت و اطمینانی وجود ندارد که طالبان با استفاده از کمک هایی که روسیه به هدف مبارزه این گروه با داعش در اختیارش قرار می دهد، بر علیه دولت و مردم افغانستان استفاده نکند و یا دست کم اقدام به تجهیز و تقویت نیروهای جنگی خود برای این منظور ننماید؛ بنابراین، هرگونه مراوده و رابطه با این گروه، برای امنیت و منافع ملی افغانستان، خطرناک، زیانبار و تهدیدآمیز است و در تضادی آشکار با عرف دیپلماتیک و قواعد بین المللی حاکم بر روابط دوجانبه قرار دارد.

موضوع دیگر اینکه روسیه گفته است کمک های نظامی اش به دولت افغانستان با احتیاط و به صورت تجارتی خواهد بود. این نشان می دهد که روس ها در مبارزه با تروریزم، استندردهای دوگانه ای دارند. در حالی که دولت افغانستان هم از تجهیزات روسی بر علیه تروریزم استفاده خواهد کرد و خود بزرگترین قربانی تروریزم است؛ اما روس ها به جای همکاری های وسیع و نزدیک با دولت، با دشمن دولت یعنی طالبان، معامله می کنند.