معدود روزهایی است که حملات هوایی کشور روسیه علیه گروههای تروریستی در سوریه آغاز شده است. با آنکه تا کنون شاید حتی یک هفته هم از آغاز این حملات نمی گذرد، اما از آنجا که این حمله ها واقعی بوده و هدف از آنها نیز نابودی و فروپاشی گروههای تروریستی موجود در سوریه است، نتایج بسیار روشن و ملموسی نسبت به زمینگیر شدن تروریستها در سوریه را در پی داشته است.

در حالی که حملات هوایی ارتش روسیه بر ضد تاسیسات و منابع نظامی تروریستها ادامه دارد، جنگنده های روسی در نخستین دوره از پروازهای خویش و با هدف قرار دادن ۵۰ موضع از مواضع حیاتی و راه بردی آنان، تروریستان و حامیان خارجی آنها را شوکه و غافلگیر کردند.

"هواپیماهای جنگی روسیه در بیش از ۶۰ پرواز ۵۰ موضع تروریست ها را در سوریه هدف قرار دادند.
به گزارش رسانه ها، این عملیات گسترده موجب وحشت و نگرانی سرکرده های گروه تروریستی داعش شده است.

حدود ۶۰۰ نفر از اعضای این گروهک مواضع خود را ترک کرده اند و تلاش دارند خود را به اروپا برسانند.
وزارت دفاع روسیه در بیانیه ای اعلام کرد: در نتیجه حملات هوایی به مواضع داعش، شبکه کنترل گروه تروریستی داعش و خطوط تدارکاتی آنها مختل شده است.

براساس این اعلام، جنگنده های روسی مواضع داعش را در ولایات ادلب و رقه از جمله یک پایگاه آموزش تروریست ها و یک کارخانه ساخت کمربند انفجاری را هدف قرار دادند.

همچنین سه انبار مهمات و چهار مرکز فرماندهی داعش نیز در این حملات منهدم شد."
این خبر بواقع سران گروههای ترور و وحشت و نیز حامیان امریکایی، اروپایی، عربی و ترکی آنان را شدیدا نگران و سراسیمه کرده است؛ چرا که ظاهراً آنها توقع نداشتند حامیان منطقه ای دولت سوریه با یک چنین شیوه و شدتی وارد کارزار نبرد شوند.

جالب است که هنوز دو سه روزی از حمله روسیه علیه تروریستها نگذشته که اعتراضها و انتقادها علیه دولت روسیه و شخص پوتین شدت گرفته و ناتو به سرکردگی امریکا به این دو بهانه که روسیه حریم هوایی ترکیه را نقض کرده و نیز حملات جنگنده های روسی به کشته و زخمی شدن غیر نظامیان در سوریه انجامیده، خواهان توقف هر چه سریع تر این حملات شده است.

این در حالی است که آغاز عملیات هوایی ارتش روسیه بر ضد تروریستها در سوریه، موجب خوشحالی بسیاری از دولتها و ملتهایی شده که در طول چندین سال، مهلک ترین ضربات جانی و مالی را از سوی گروههای تروریستی به ویژه داعش، متحمل شده اند.

از دید بسیاری از آگاهان و نیز ملتهای آزاده و بیدار، روسیه در عرض تقریبا یک هفته، ضربه ای را به گروههای تروریستی در سوریه وارد کرد که ائتلاف جهانی علیه داعش به رهبری امریکا در طول یک سال مبارزه با داعش، نتوانسته حتی ۱۰ در صد آن ضربه را به تروریستها در سوریه وارد سازند.

این موضوع مطلبی است که به گون دیگری در یکی از رسانه های روسی بدان پرداخته شده است.
"پایگاه خبری روسی در گزارشی به بررسی نتایج حملات اخیر روسیه به مواضع تروریست‌ها در سوریه و تفاوت فاحش مدت زمان تعیین شده از سوی روس‌ها و امریکایی‌ها برای نابودی داعش پرداخته است.

به نقل از العالم، در حالی که امریکایی ها جدول زمانی ۱۰ ساله ای را برای جنگ با داعش ترسیم کرده بودند، روس ها مدت زمان تخمینی جنگ خود با تروریست های سوریه را چهار ماه تعیین کرده اند!

به نوشته روسیا الیوم، بیش از یک سال از عمر جنگ "ائتلاف بین المللی" ضد تروریسم در سوریه و عراق به سرکردگی امریکا، گذشته و هنوز نتایج قابل ذکری نه در هدف قرار دادن تشکیلات اصلی داعش و نه در عرصه جلوگیری از گسترش آن، محقق نشده است، این درحالی است که جنگنده های روسی تنها در چند ساعت، گروه های تروریستی را در سوریه زمین گیر کرده اند.

بر اساس این گزارش، به دنبال حملات جنگنده های روسی، تروریست های النصره، جیش الفتح و احرار الشام در ادلب و حومه آن که از حمایت عربی، ترکی و غربی برخوردارند، دست به عقب نشینی جمعی به سوی مرز ترکیه زده اند و تروریست های داعش نیز ولایت های رقه و دیرالزور فرار تدریجی به سوی اراضی عراق را آغاز کرده اند که این امر بیانگر ظهور فوری نتایج حملات روسیه است."

واضح است که همین نتایج ملموس در جنگ روسیه با تروریستها در سوریه و عراق است که حامیان خارجی و منطقه ای آنان را نگران کرده و نیز روشن است که آنان در برابر این اقدام روسیه ساکت ننشسته و چنانکه دیدیم و شنیدیم، واکنش نشان دادند.

اما این واکنشها تا چه حد و حدودی خواهد بود و آیا در صورت اصرار مقامات روسی بر ادامه حملات هوایی علیه تروریستها در سوریه، واکنش بعدی ناتو و به خصوص امریکا چه خواهد بود؟ اگر چه مانع بزرگ بر سر راه امریکایی ها در برابر روسیه و اقدام آن برای نابودی تروریستها در سوریه و عراق، ادعای آنان مبنی بر مبارزه با تروریزم در جهان از جمله در سوریه است؛ اما واضح است که این ادعا ابدا نمی تواند سد راه آنان شود در اتخاذ تصامیم غیر منطقی و نیز غیر مسئولانه ای که ممکن است جهان را به سمت یک جنگ بزرگ و غیر قابل مهار سوق دهد.

چرا که در هر حال، نه روسیه و متحدان منطقه ای آن نمی پذیرند که به تدریج در کام امریکا و شرکای آن سقوط کنند و از سوی دیگر، امریکا و متحدان منطقه ای و اروپایی آن نیز کسانی نیستند که به این آسانی دست از دخالت و توسعه طلبی بردارند. پس باید منتظر ماند و کنشها و واکنشهای دو طرف را شاهد بود.