ملااخترمحمد منصور؛ رهبر جدید طالبان با شماری از علمای دینی ملاقات کرده است.

این ملاقات به هدف پیدا کردن راه حلی برای اختلافات به میان آمده پس از مرگ ملاعمر انجام شده است.

ذبیح الله مجاهد؛ سخنگوی طالبان با اشاره به ملاقات یادشده گفته است که این علما تلاش کردند تا اختلافات میان ملااخترمحمد منصور؛ رهبر جدید طالبان و دیگر اعضای این گروه را حل کنند.

به گزارش رویترز، مجاهد افزوده است که آنان نظریات یکدیگر را شنیدند، ولی به نتیجه نرسیدند.

در ادامۀ این گزارش آمده است که منابع در داخل تحریک طالبان، گفته اند که شورای علما تا چند روز دیگر فیصله خواهد کرد که آیا منصور به حیث رهبر طالبان باقی بماند یا نه؟

به تحلیل رویترز، اگر ملا اختر محمد منصور و حامیانش از پذیرفتن یک نتیجۀ منفی خودداری کنند، احتمال بروز اختلافات عمیق تر می رود.

منصور از پشتیبانی القاعده و شبکۀ حقانی برخوردار است.

کارشناسان می گویند که این تازه ترین تلاش ملا اخترمحمد منصور؛ رهبر جدید طالبان برای کسب مشروعیت، تقویت پایه های قدرت خود، تضعیف جبهه مقابل و در مجموع نجات گروه طالبان از خطر سقوط و فروپاشی و تجزیه و تلاشی است.

طالبان که تاکنون به نام «علمای دینی» از حساب اسلام و شریعت اسلامی و قرآن، برای تثبیت موقعیت و مشروعیت خود هزینه کرده اند، اینک یکبار دیگر به این حربه قدیمی متوسل شده اند تا مشروعیت به شدت آسیب دیده خود را ترمیم و بازسازی کنند.

آیا این حربه اینک بار دیگر به مدد طالبان خواهد آمد؟

این سؤالی است که حتی برای ملامنصور نیز پاسخ قطعی و روشنی ندارد.

او با به اصطلاح علمای دینی طالبان دیدار کرده تا بتواند آنها را راضی کند که دیگر رهبران این گروه را از مخالفت با رهبری خود، بازدارد و به این ترتیب، جایگاه خود را استحکام بخشد؛ اما به درستی روشن نیست که در نهایت موضع این گروه از علمای طالبان چه خواهد بود.

کارشناسان هم به این موضوع با تردید نگاه می کنند.

به باور شماری از ناظران مسایل سیاسی و کارشناسان امور طالبان، ضریب موفقیت ملامنصور در توسل او به حربه علما، به شدت وابسته به این است که او با چه طیفی از «علمای دینی طالبان» دیدار کرده است.

اگر علمای مورد نظر همان کسانی باشند که تاکنون ترور و آدمکشی و رعب و وحشت در افغانستان را زیر نام «جهاد» تجویز کرده اند و در واقع، مهره های برساخته دستگاه های جاسوسی پاکستان هستند، احتمال اینکه ملامنصور بتواند آنها را با خود همراه سازد بسیار زیاد است؛ زیرا بر اساس شواهدی که وجود دارد ملااخترمحمد منصور نیز مهره دست آموز و مورد تایید آی اس آی پاکستان است و اساسا یکی از دلایل مخالفت دیگر رهبران گروه طالبان با انتصاب او به جای ملاعمر نیز همین وابستگی او محسوب می شود؛ بنابراین، بعید نیست که توسل به حربه علمای دینی مورد نظر ملا منصور نیز طرحی از سوی آی اس آی برای فروخواباندن آشوب های داخلی طالبان و بازسازی و ترمیم وجهه خارجی آن به عنوان یک گروه نیرومند تروریستی در برابر دیگر گروه های تروریستی نوظهور باشد.

اما اگر علمای مورد نظر ملامنصور را نیز کسانی تشکیل دهند که به سان رهبران مخالف رهبری او، این اقدام وی را «کودتا» علیه امارت ارزیابی می کنند و پنهانکاری مزورانه او در خصوص مرگ ملاعمر را غیر قابل توجیه، توطئه آمیز و موهن می دانند، احتمال اینکه او بتواند رأی تایید آنها نسبت به رهبری خود را کسب کند بسیار ضعیف است.

به هر حال، این اقدام تازه رهبر جدید طالبان، یکی از دو پیامد زیر را در قبال خواهد داشت: در صورت تایید مشروعیت رهبری او از سوی علمای دینی طالبان، ملامنصور یک کارت قدرتمند دیگر در برابر مخالفانش به دست خواهد آورد و حتی اگر این حمایت، منجر به کاهش سطح اختلافات میان رهبران آن گروه نشود، دست کم می تواند موضع منصور در برابر مخالفانش را تقویت کند.

پیامد احتمالی دوم، در صورت مخالفت علمای دینی طالبان با امارت ملامنصور است که در آن صورت، موضع او به شدت تضعیف خواهد شد و فصل تازه ای از مخالفت ها و شکاف های سیاسی در کانون رهبری این گروه، آغاز خواهد گشت.

در این صورت، هردو طرف عمیقا ضربه خواهند خورد و در کل، جریان طالبان در برابر دیگر جریان های تروریستی، شدیدا تضعیف خواهد شد.