محمدجواد ظریف؛ وزیر خارجه‌ ایران در ادامه سفر منطقه‌ای خود چهارشنبه، به دمشق سفر کرد تا درباره «طرح جدید» ایران برای حل بحران سوریه گفتگو کند.
به گفته سخنگوی وزارت خارجه ایران، آقای ظریف در سفرهای منطقه‌ای خود «طرح جدید ایران برای کمک به حل مشکل سوریه و همچنین ابعاد و آثار نتایج مذکرات هسته‌ای» را توضیح می‌دهد.
دور جدید سفر منطقه‌ای محمدجواد ظریف عصر سه‌شنبه با ورود وی به بیروت؛ پایتخت لبنان آغاز شد.
آقای ظریف در بیروت با تمام سلام؛ نخست وزیر لبنان، نبیه بری؛ رئیس مجلس، جبران باسیل؛ وزیر خارجه این کشور و سیدحسن نصرالله؛ دبیرکل حزب الله دیدار و درباره بحران سوریه گفتگو کرد.
طرح جدید ایران برای حل بحران سوریه چهار ماده دارد و در حال روزآمد شدن است که «پس از مشورت و رایزنی با دولت سوریه و سایر بازیگران مؤثر ارائه خواهد شد.»
پیشتر حسین امیرعبداللهیان؛ معاون وزیر خارجه ایران گفته بود که تهران طرح جدید خود برای حل بحران سوریه را به سازمان ملل ارائه خواهد کرد.
در حال حاضر کسی به درستی نمی داند که این طرح حاوی چه مفادی است؛ ولی کارشناسان می گویند که ارائه این طرح و تردد دیپلماتیکی که پیرامون آن به راه انداخته شده، نشان می دهد که بحران سوریه به نقطه سرنوشت نزدیک می شود.
ارزیابی های ناظران نشان می دهد که در هفته های اخیر، تلاش ها و تماس های گسترده ای پیرامون بحران سوریه از سوی همه کشورهای ذیدخل در این بحران، به راه انداخته شده که این به معنای آن است که این بحران، نفس های پایانی خود را می کشد.
کارشناسان می گویند که همه طرف ها احتمالا به این نتیجه رسیده اند که شکست کامل دیگری امکان پذیر نیست.
از جانب دیگر، خطر ناشی از توسعه تروریزم و ناامنی و جنگ از سوریه به سایر کشورهای خاور میانه و منطقه به شدت بالا گرفته است.
اخیرا ترکیه که یکی از اصلی ترین طرفداران براندازی دولت ملی سوریه و حامی اصلی و مهم گروه های تروریستی به ویژه داعش است، عملا درگیر بحران سوریه شده و از آنسو نیز تبعات این بحران و ناامنی های ناشی از آن، به داخل خاک ترکیه کشیده شده است؛ از بمب گذاری های انتحاری و کنار جاده ای تا آماج قرار دادن نیروهای امنیتی و حتی حمله به کنسولگری امریکا.
با این حساب، چاره ای جز پایان دادن به این بحران نیست.
کشورهایی که در پی براندازی دولت ملی سوریه بودند اکنون به این نتیجه رسیده اند که پایه های این دولت، مستحکم تر از آن است که بتوان آن را متزلزل کرد.
از سوی دیگر، بیش از این حمایت از افراط گرایی و تروریزم نیز برای رژيم های عرب و اسراییل و ترکیه به صرفه نیست؛ زیرا این امر، می رود تا مهار و لگام این گروه ها را از دست پایه گذاران آن خارج کند و آنها را به خطری برای خود این رژیم ها بدل کند.
تلاش های جاری برای حل بحران سوریه در حالی صورت می گیرد که وضعیت در این کشور، مدت ها بود که به حال خود رها شده بود.
تلاش های صلح نمایندگان سازمان ملل و در نهایت شکست این تلاش ها و استعفای نمایندگان، ظاهرا طرف های صلح طلب را به این نتیجه رسانده که معضل سوریه، ریشه دارتر از آن است که بتوان با این تلاش ها، آن را حل و فصل کرد.
با این حساب، بحران سوریه، وارد یک دوره رکود طولانی شد و در سایه بی توجهی بین المللی به این بحران، چشم انداز برون رفت از آن وضعیت هم روز به روز تیره تر گشت.
اینک اما تصور می شود افق های تازه ای در حال باز شدن است.
در این میان، طرح صلح ایران از اهمیت راهبردی و ویژه ای برخوردار است.
این طرح می تواند فرصتی تازه برای همه طرف های درگیر باشد؛ فرصتی که اگر این بار نیز از دست برود، احتمال تشدید بحران و پیچیدگی وضعیت، بسیار جدی است.
پیش بینی می شود طرح ایران از حمایت روسیه و همچنین دولت ملی سوریه نیز برخوردار باشد؛ زیرا پیش از ارائه این طرح، وزیر خارجه سوریه و معاونان وزرای خارجه ایران و روسیه در تهران، طی نشستی سه جانبه در این باره گفتگو کردند و این از دیگر نقاط قوت آن است.