شماری از اعضای مجلس نمایندگان توافق اخیر ایران با کشورهای ۱+۵ را به نفع وضعیت امنیتی افغانستان می‌دانند.
سیدعلی کاظمی؛ عضو مجلس نمایندگان می‌گوید که این توافق در شرایطی به امضا رسید که امنیت خاورمیانه رو به وخامت گراییده است.
آقای کاظمی گفت: در پهلوی اینکه این توافق برای امریکا و ایران مؤثر است، در مجموع برای آوردن صلح و امنیت در منطقه و خاور میانه مؤثر است.
وی افزود: افغانستان با شش قدرت جهانی و ایران مراودات خوبی دارد، افغانستان می‌تواند در مبارزه با تروریزم از این فرصت استفاده خوب داشته باشد.
از سوی دیگر، عبدالقیوم سجادی؛ عضو دیگر مجلس نیز بر این باور است که ایران به عنوان یکی از کشورهای همسایه در تحولات افغانستان می‌تواند نقش داشته باشد.
آقای سجادی گفت: ترمیم مناسبات ایران با غربی ها می‌تواند همکاری های آنان را در قبال افغانستان بیشتر بسازد.
به باور این عضو مجلس نمایندگان، به هر اندازه‌ای که کشورهای منطقه با امریکا روابط عادی و دوستانه داشته باشند، به نفع افغانستان است.
دیگر ناظران مسایل امنیتی هم عقیده دارند که یکی از ابعاد سودمندی امضای توافقنامه اتمی میان ایران و شش قدرت جهانی، بعد امنیتی آن است.
به باور این گروه از تحلیلگران، پیش از آنکه مذاکرات ایران و قدرت های جهانی به منظور رسیدن به یک راه حل صلح آمیز و میانه برای برنامه اتمی این کشور، آغاز شود، منطقه همواره روی گسل جنگ قرار داشت؛ جنگی که اگر درمی گرفت، تبعات و دامنه های آتش ناشی از آن، هیچگاه به ایران محدود نمی ماند؛ زیرا ایران خود یک قدرت نظامی بزرگ در منطقه است و هرگز پیش بینی نمی شود که هرگونه حمله نظامی به این کشور به بهانه انهدام مراکز هسته ای آن، با پاسخ کوبنده و فراگیر نیروهای مسلح آن کشور مواجه نشود.
با این حساب، یکی از اصلی ترین کشورهایی که از وقوع چنین جنگی، متضرر می شد و به شدت آسیب می دید، افغانستان بود و این امر، دو دلیل کاملا واضح دارد: یکی نزدیکی جغرافیایی و پیوندهای نزدیکی که میان دو کشور برقرار است و دوم، حضور نیروهای خارجی معارض با ایران در افغانستان که همواره یکی از دغدغه ها و نگرانی امنیتی ایرانی ها بوده است.
در چنین وضعیتی وقتی سایه تهدید و جنگ از سر یکی از قدرت های مهم منطقه ای برداشته می شود و جای آن را یک موافقتنامه جامع و صلح آمیز دیپلماتیک می گیرد، این بدون تردید، تضمینی مهم و معتبر برای امنیت و ثبات در افغانستان است و از دخالت ناخواسته دو کشور دوست، همسایه و برادر، در یک جنگ تحمیلی از خارج، جلوگیری می کند.
پیامد امنیتی دیگر امضای توافقنامه اتمی میان ایران و شش قدرت جهانی، انتظارهایی است که در خصوص همکاری محورهای مختلف جهانی در زمینه مبارزه با تروریزم و خطرات ناشی از آن در منطقه وجود دارد.
هیچکس نمی تواند انکار کند که ایران در بسیاری از جنگ های ضد تروریزم در خاور میانه، در صف اول نبرد قرار دارد و شاید بی جا نباشد اگر ادعا کنیم که واقعی ترین، جدی ترین و مؤثرترین مبارزه علیه تروریزم را ایران انجام می دهد؛ نه ائتلاف هایی که فقط به منظور رد گم کردن و انحراف افکار عمومی ساخته شده اند و تنها کاری می کنند شعله ور کردن آتش جنگ در کشورهای مستقل منطقه و در نتیجه آن، تعمیم و گسترش سلطه خود بر سرنوشت ملت های مسلمان به هدف تاراج دارایی های ملی، ذخایر ارزی و تسلط بر سرنوشت سیاسی آنهاست.
در برابر، ایستادگی و مبارزه ایران در برابر نیروی تروریستی مخوف و قدرتمند داعش در کشورهای عراق و سوریه، بر هیچکس پوشیده نیست؛ چیزی که در مواردی حتی امریکایی ها نیز به رغم میل باطنی خود به آن اذعان کرده اند و تاثیر و کارآیی آن را به عنوان مهم ترین سد بازدارنده در برابر تهاجم تروریزم در کشورهای خاور میانه به رسمیت شناخته اند.
به این ترتیب، اکنون که افغانستان نیز با خطر تروریزم داعشی روبروست و مقام های سیاسی و امنیتی کشور بارها اذعان کرده اند که ایستادگی در برابر داعش، نیاز به همکاری منطقه ای و مشارکت قدرت های مهم منطقه و همسایه دارد، به نظر می رسد امضای توافقنامه اتمی میان ایران و جهان و در پی آن، آب شدن نسبی یخ های رابطه اطراف این توافق در دیگر زمینه ها از جمله مبارزه با تروریزم، می تواند به همکاری آنها در مبارزه با داعش و تروریزم در افغانستان نیز منجر شود؛ تا در شعاع آن، افغانستان بتواند از تجارت و اندوخته های ایران برای سرکوب تروریزم بهره بگیرد.