نیروی انصارالله یمن تحریم تسلیحاتی شورای امنیت سازمان ملل که در یک رای گیری در روز سه شنبه علیه آنها و متحدان شان تصویب شد را محکوم کرده اند.
کمیته عالی انقلاب یمن "از انبوه مردم یمن خواست روز پنجشنبه برای محکومیت قطعنامه شورای امنیت در حمایت از پرخاشگری تجمع و اعتراض کنند."
عبدالله معالمی؛ سفیر سعودی در سازمان ملل این قطعنامه را "تایید خیلی روشن" تجاوز هوایی خواند.
این قطعنامه خواستار از سرگیری مذاکرات بر سر گذار دموکراتیک می شود که در سال ۲۰۱۱ همزمان با برکناری عبدالله صالح در پی اعتراضات عمومی گسترده شروع شد.
قطعنامه مذکور با رأی مثبت ۱۴ عضو شورا به تصویب رسید و روسیه به آن رأی ممتنع داد.
همزمان سازمان ملل خواهان تحقیق در مورد تلفات غیرنظامیان در یمن شده و آن را «جنایت جنگی» خوانده است.
سازمان ملل می گوید که ظرف تقریبا سه هفته اخیر حداقل ۷۳۶ نفر کشته و ۲۷۰۰ نفر زخمی شده اند؛ اما به نظر می رسد آمار واقعی خیلی بیشتر است.
در همین حال، صاحب نظران می گویند که یکی از اصلی ترین گره های بحران کنونی یمن، افزون بر تجاوز، خودسری و کشتار بی رویه رژيم آل سعود، توجیه گری، همراهی و در برخی موارد نیز حمایت ضمنی سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان از این اقدامات تجاوزکارانه است.
تصمیم تازه شورای امنیت نیز بدون تردید، چیزی را تغییر نخواهد داد؛ بلکه به تجاوزکاران، امکان خواهد داد به صورت یکجانبه و با استفاده از تسلیحات سنگین و مرگباری که اعضای ارشد این شورا در اختیار رژیم متجاوز سعودی قرار می دهند، دست به کشتار و جنایت و ویرانی بیشتر بزنند.
با این حساب، برداشتی که در پی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، از سوی سفیر سعودی در این سازمان مطرح شد، نخستین و تنها بازخورد عملی این تصمیم اشتباه اعضای این شورا خواهد بود.
البته در این شکی نیست که تحریم تسلیحاتی طرف های جنگ، یکی از راه ها برای پایان جنگ است؛ اما وقتی این اقدام به صورت یکجانبه بر یکی از اطراف جنگ، آنهم طرفی که به صورت مشروع و با تکیه بر مردم و پشتوانه های ارتش یمن، اقدام به دفاع از سرزمین خود در برابر متجاوزان و حکومت فاسد و دشت نشانده خارجی کرده است، بدون تردید، تصمیمی سیاسی، ستمکارانه و غیر عادلانه است.
انتظار می رفت سازمان ملل در بحران یمن و در همه بحران های بین المللی، نقش میانجی را بازی کند و از تشدید و گسترش بحران بکاهد؛ اما این سازمان در بسیاری از مواقع نشان داده است که تحت تاثیر اعمال نفوذ قدرت های بزرگ، نقش اصلی خود را در راستای تامین صلح و امنیت جهانی، فراموش کرده و در برخی موارد تا آنجا پیش رفته که خود در بزرگ ترین منازعات بین المللی به عنوان طرف، ظاهر شده است.
با این حساب، انصارالله و انقلابیون یمنی، حق دارند که این تصمیم یکجانبه و ظالمانه شورای امنیت را محکوم کنند و در برابر قطعنامه یکجانبه این شورا، اقدام به برپایی تظاهرات میلیونی نمایند.
این یک موضع کاملا انسانی و حقوق بشری است؛ زیرا همین شورای امنیت، تاکنون نتوانسته در برابر رژيم کودک کش و غاصب اسراییل که در روز روشن، هزاران فلسطینی مظلوم را به رگبار توپ و تانک و بمب و خمپاره می بندد، تصمیمی قاطعانه بگیرد. در مقابل وضعیت بحرانی اوکراین، کاملا زمینگیر شده است. در قبال بحران مصر و کشتاری که رژيم سیسی علیه غیر نظامیان بی دفاع هوادار حکومت مشروع و منتخب مرسی به راه انداخت و صدور حکم اعدام های دسته جمعی، سکوت و تماشا پیشه کرد؛ اما در برابر انقلابیون یمنی که در مقام دفاع از حریم حاکمیت ملی و تمامیت ارضی خود در برابر تجاوز آشکار رژیم غیر مشروع و غیر دموکراتیک آل سعود و هم پیمانان آن مانند حکومت کودتایی مصر قرار گرفته اند، به صورت یکجانبه، قطعنامه صادر می کند.
این موضع شورای امنیت همچنین با مواضع دیگر این سازمان در زمینه کشتار حداقل ۷۳۶ غیر نظامی و زخمی شدن دست کم ۲۷۰۰ غیر نظامی دیگر در نتیجه بمباران های رژيم سعودی و همدستانش که آن را «جنایت جنگی» خوانده در تعارض قرار دارد.
چه کسی غیر نظامیان را می کشد و چه کسی، تحریم تسلیحاتی می شود؟
آیا چنین قطعنامه ای شایسته محکومیت نیست؟
بدتر از همه اینکه این تصمیم، ماهیت و هویت سازمان ملل را بیش از همیشه خدشه دار کرد و نشان داد که این سازمان دیگر نمی تواند به عنوان یک مرجع بیطرف، مدعی پاسبانی از صلح و امنیت جهانی شود.