کمیسیون انتخابات می گوید، به تلاش ها برای برگزاری انتخابات پارلمانی در زمان معین آن سرعت بخشیده و طرحی را به همین منظور به حکومت فرستاده است.
نورمحمد نور؛ سخنگوی این کمیسیون گفت در این مورد بحث ها صورت گرفته و جامعه جهانی با شرایطی آماده حمایت از این روند است.

نور گفت که عدم سرشماری نفوس، ناامنی و عدم تعیین مرز میان ولسوالی ها از عواملی است که این کمیسیون را نگران ساخته و باید حکومت در این راستا توجه جدی نماید.
او همچنین گزارش ها در خصوص برگزاری انتخابات در زمان معین خود به عنوان پیش شرط تامین مالی انتخابات از سوی جامعه جهانی را رد کرد.
انتخابات پارلمانی باید تا سه ماه آینده برگزار شود.
رییس جمهور هم شنبه گفت کمیسیون اصلاحات انتخاباتی به زودی ایجاد می‌شود تا در مورد اصلاحات کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت کار کنند.

به گفته غنی، با اصلاحات انتخاباتی، فضایی باورمند در انتخابات ایجاد خواهد شد و مردم به گونه وسیع در انتخابات شرکت خواهند کرد.
این موضع گیری ها و اقدام ها، برای ناظرانی که از نزدیک بر اوضاع، زمینه ها و شرایط برگزاری انتخابات پارلمانی، نظارت دارند و آن را ارزیابی می کنند، نمی تواند مایه امیدواری و موجب رفع نگرانی باشد.

واقعیت این است که به باور آنان، هیچ اقدام عملی مؤثری برای برگزاری انتخابات نشده و همه چیز موکول و متوقف به وعده هایی مانده است که کرارا، تجدید و تأکید می شوند؛ اما عملا حتی یک قدم برای اجرایی شدن آن برداشته نمی شود.
به عقیده تحلیلگران، حکومت عزم و اراده ای راسخ و راستین برای برگزاری به موقع انتخابات پارلمانی ندارد؛ مگر آنکه بخواهد انتخابات پارلمانی را نیز با همان شرایطی برگزار کند که پیشتر انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کرد و در تاریخ انتخابات و دموکراسی در جهان، نامدار و انگشت نشان شد.

عدم برگزاری انتخابات، بدون تردید بسیار بهتر از برگزاری یک انتخابات بد شبیه انتخاباتی است که امسال برگزار کردیم.
این در حالی است که از سهل انگاری و بی توجهی نه چندان ناآگاهانه حکومت به خوبی مشهود است که یا دولتمردان، عزمی جدی برای برگزاری یک انتخابات پارلمانی ندارند و یا در صدد اند، انتخابات پارلمانی آینده نیز در زمان معین خود، اما به واسطه همین کمیسیون های انتخاباتی با ساختار، نظام، ترکیب، قوانین و شیوه موجود برگزار شود.

در هر دو صورت، آنچه آسیب می بیند، مردم و مردم سالاری در کشوری است که در یک مرحله، شکستی سخت و فضیحت بار را بر دموکراسی تحمیل کرده و اینک، همه نشانه ها حاکی از تکرار همان تجربه در مرحله پیش رو است.
رییس جمهور اشرف غنی اما مثل همیشه، مطمئن و با عزت نفس بالا سخن می گوید. از نظر او همه چیز برای برگزاری یک انتخابات خوب، شفاف، قانونمند و مردمی با مشارکت بالای رأی دهندگان فراهم خواهد شد و شاید فراهم است.

اما همه می دانیم که هنوز تشکیل کمیسیون اصلاحات انتخاباتی که موکول به صدور فرمان تقنینی اوست، در هاله ای از ابهام قرار دارد؛ در حالی که حتی با تشکیل این کمیسیون نیز با توجه به تفسیرها، برداشت ها و خواسته هایی که دو تیم تشکیل دهنده حکومت، از متن توافقنامه سیاسی و ایجاد اصلاحات انتخاباتی دارند، کار پایان یافته نیست و احتمالا با آغاز به کار رسمی این کمیسیون، تازه اختلافات دوطرف، بروز بیرونی و بازتاب رسانه ای پیدا خواهد کرد و بیم آن می رود که همانند کمیته گزینش که با مشارکت اعضای دو تیم برای برگزیدن اعضای کابینه، تشکیل شده بود، کار آن به بن بست بکشد.

از سوی دیگر، آقای غنی حد اقل تاکنون، حتی از گرفتن اولین تذکره الکترونیکی به مثابه آغاز نمادین روند توزیع شناسنامه های الکترونیکی نیز امتناع کرده است؛ چیزی که بخشی از پیش نیازهای برگزاری یک انتخابات شفاف و قانونمند است و در اظهارات سخنگوی کمیسیون انتخابات نیز به آن اشاره شده است.

همچنین کاستی ها و موانع مهم و جدی فراروی تعیین مرز ولسوالی ها و برقراری امنیت هم وجود دارد.
نگران کننده تر از همه اینها اما این است که با وجود همه این مشکلات، تا پایان زمان کار قانونی شورای ملی کنونی فقط سه ماه باقی مانده است.

به همین دلیل، همه ناظران مسایل انتخاباتی، وقتی به اینهمه موانع، مشکلات و نارسایی ها نگاه می کنند برای این پرسش که انتخابات آینده پارلمانی چه زمانی برگزار خواهد شد هیچ پاسخی ندارند.