معترضان فلسطینی به سمت کاروان حامل جان بیرد؛ وزیر خارجه کانادا که به رام الله رفته، تخم مرغ پرتاب کردند.
تخم‌مرغ‌ها به وزیر اصابت نکرد هرچند به کاروان موترهای حامل او برخورد کرد.
مخالفان سفر آقای بیرد به مناطق اشغالی، بیرون ساختمان وزارت خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین تجمع کرده بودند و روی پلاکاردهایی نوشته بودند «کسی به وزیر خارجه کانادا خوش‌آمد نخواهد گفت.»
آقای بیرد برای دیدار با ریاض مالکی؛ وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطینی به شهر رام‌الله در کرانه غربی رفته است.
او در سفر پنج روزه به منطقه، با سران رژیم اسرائیل هم دیدار کرده است.
دلیل اعتراض فلسطینیان، مواضع کانادا در قبال حضور تشکیلات خودگردان در مجامع بین‌المللی است.
کانادا مخالف پذیرفتن فلسطینیان در سازمان ملل به عنوان ناظر غیر عضو بود؛ هرچند در نهایت دولت فلسطینی ناظر غیرعضو سازمان ملل متحد شد.
کانادا همچنین در کنار رژیم اسرائیل و امریکا، مخالف عضویت فلسطینیان در دیوان کیفری بین‌المللی است.
سیاست خارجی کانادا همواره تابعی از سیاست خارجی امریکا است و این کشور در بسیاری از مسایل مرتبط با خاور میانه، دنباله رو ایالات متحده بوده است.
البته در این شکی نیست که این بر عهده کشورها و دولت های ملی است که بر پایه منافع و اهداف خود سیاست خارجی خود در رابطه با دیگر کشورهای جهان را نیز تدوین و تنظیم کنند؛ اما این امر هیچگاه به معنای آن نیست که در تعریف سیاست خارجی، حتی استقلال خود را نیز باید گرو گذاشت و برخلاف خواست و اراده ملت ها، تصمیم به تبعیت بی چون و چرا و چشم و گوش بسته از دیگران گرفت.
سیاست های کانادا در قبال فلسطینی ها همواره خصمانه بوده است.
این کشور که خود را منادی بلامنازع حقوق بشر و مروج آزادی خواهی و استقلال طلبی در جهان می داند، حتی در سخت ترین شرایط، با مردم مظلوم و بی دفاع فلسطین همدردی نکرده و با تمام توان تلاش کرده است با رأی منفی به پیشنهادات مشروع دولت فلسطین برای عضویت در مجامع بین المللی، مانع از دسترسی فلسطینیان به حقوق مشروع خود شود. حقوقی که همه مردم جهان از آن برخوردار اند؛ اما در نتیجه بی عدالتی های صریح و غیر انسانی که امریکا و کانادا و امثال آنها برای دفاع از رژیم غاصب اسراییل اعمال کرده اند از آن محروم اند.
فلسطینی ها در نتیجه سیاست های خصمانه کشورهایی مانند کانادا هنوز نتوانسته اند به عنوان یک عضو عادی سازمان ملل و دارای حقوقی برابر با سایر ملت ها شناخته شوند.
سیاست های زهرآگین کانادا در برابر ملت فلسطین تا آنجا پیش رفت که حتی مایل نبود این کشور به عنوان کشور ناظر غیر عضو سازمان ملل پذیرفته شود؛ سیاستی که البته به شکست انجامید و فلسطینی ها قادر به کسب این امتیاز به رغم ناراحتی، خشم و عصبانت کانادا، امریکا و رژيم اسراییل شدند.
در این میان، چگونه می تواند انتظار داشت همان کاری را که مقامات تشکیلات خودگردان فلسطینی در استقبال از وزیر خارجه یک کشور خصم می کند، ملت رنج دیده، زخم خورده و محروم و مظلوم فلسطین نیز بکند؟
مردم فلسطین یک عمر را در مبارزه گذرانده اند؛ مبارزه سنگ با تفنگ، مبارزه تایرهای سوخته با زره پوش های ضد گلوله، مبارزه گلوهای خونین و کودکان به خون آغشته با بمب افگن های آپاچی و اف ۱۶ و بی ۵۲؛ چنین ملتی چگونه می تواند بپذیرد که وزیر خارجه کانادا به رغم دشمنی های آشکار و موضع گیری های خصمانه علیه این ملت مظلوم اما مبارز و تسلیم ناپذیر، در خیابان های رام الله اسکورت شود و در وزارت خارجه تشکیلات خودگردان مورد استقبال گرم وزیر خارجه قرار گیرد؟
مردم مبارز رام الله به سمت موترهای حامل وزیر خارجه، تخم مرغ پرتاب کردند؛ تا به او بگویند اینجا جای تو نیست. در سازمان ملل، در دادگاه لاهه و هر سازمان و نهاد دیگری شاید بتوانی کارت سرخ مخالفت با خواست های مشروع ملت فلسطین را بلند کنی، با مقاومت، خصومت بورزی و با عمال غصب و غارت و کشتار و سلطه، همنوایی کنی؛ اما اینجا رام الله است؛ سرزمینی متعلق به فلسطینیان که در آن، دوست و دشمن را خوب می شناسند و در برابر هر کدام واکنش متناسب خود را نشان می دهند.